Η έλευση των χρημάτων για την ανακεφαλαιοποίηση και ο σχηματισμός τριών μεγάλων ομίλων δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε να υπάρξει και στην Ελλάδα μια bad bank, εκτιμούν τραπεζίτες που ήδη συζητούν το θέμα με την κυβέρνηση και την τρόικα αλλά και τις αρμόδιες αρχές (Τράπεζα της Ελλάδος και Τ.Χ.Σ.).

Στόχος αυτής της κίνησης είναι να μαζευτούν κάτω από μια «ομπρέλα» τα προβληματικά δάνεια επιχειρήσεων και να προχωρήσει ευκολότερα το «ξεσκαρτάρισμά» τους, με κλείσιμο των εταιρειών που θεωρηθεί ότι δεν σώζονται ή με αναγκαστικές συγχωνεύσεις ή αναδιαρθρώσεις ομίλων που «έχουν ελπίδα».

Πρόκειται για ένα αίτημα που είχε τεθεί και στο παρελθόν, ωστόσο δεν μπορούσε να προχωρήσει πριν ολοκληρωθεί η αναδιάταξη του κλάδου (συγχωνεύσεις, αντιμετώπιση μη βιώσιμων σχημάτων) αλλά και η ανακεφαλαιοποίηση.

«Τώρα, εντός του πρώτου εξαμήνου του 2013 ταυτόχρονα με την ανακεφαλαιοποίηση, είναι η κατάλληλη στιγμή να φτιάξουμε την bad bank εάν πραγματικά θέλουμε να επιστρέψει η χώρα στην ανάπτυξη και να αναχρηματοδοτηθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις με υγιή και όχι άρρωστο τρόπο, όπως συνέβη ακόμη και στο πρόσφατο παρελθόν», τονίζει υψηλόβαθμο στέλεχος μιας εκ των τριών μεγάλων τραπεζών. «Να βάλουμε κάτω τα υπέρογκα επιχειρηματικά δάνεια ανά κλάδο, να τα περάσουμε από κόσκινο και τα άρρωστα κομμάτια να τα παρκάρουμε στην bad bank. Εξάλλου, το μοντέλο έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στη Γερμανία, η οποία ίδρυσε την KfW Bank, αλλά και πρόσφατα στην Ισπανία και στην Σλοβενία», συμπληρώνει.

Σύμφωνα με τους τραπεζίτες, οι τομείς που συγκεντρώνουν τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι τρεις: ο ξενοδοχειακός κλάδος, όπου σχεδόν όλοι οι μεγάλοι παίκτες είναι υπερχρεωμένοι, η επιβατική ναυτιλία και οι κατασκευές. Το παζλ των πονοκεφάλων το συμπληρώνουν επιχειρήσεις από τον χώρο των τροφίμων.

Πλεονέκτημα, με βάση τις διοικήσεις των τραπεζών, που θα βοηθήσει στην υλοποίηση του σχεδίου αυτού, είναι το γεγονός ότι υπάρχουν μόλις τρεις τράπεζες (Εθνική-Eurobank, Alpha Bank και Πειραιώς), στις οποίες είναι συγκεντρωμένα σχεδόν όλα τα δάνεια των επιχειρηματικών κλάδων, άρα είναι «πολύ εύκολο να συνεννοηθούμε μεταξύ μας και να αρχίσει το ξεσκαρτάρισμα». Στο πρόσφατο παρελθόν η διαδικασία φάνταζε ιδιαίτερα δύσκολη καθώς «έπρεπε να κάτσουμε γύρω από ένα τραπέζι περισσότερες από πέντε και έξι διοικήσεις, δεδομένου ότι τα δάνεια ήταν κοινοπρακτικά», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Το εναλλακτικό σχέδιο

Εν τω μεταξύ, πάντως, οι τράπεζες κινούνται με εναλλακτικά σχέδια, τα οποία προβλέπουν ότι κάθε μία από τις τρεις μεγάλες τράπεζες θα αναλάβει να διαχειριστεί τις επιχειρήσεις ενός τομέα. «Μία τράπεζα από τις τρεις θα ασχοληθεί με έναν διαφορετικό κλάδο. Θα καλέσουμε τους επιχειρηματίες, θα δούμε ποια επιχείρηση είναι η πιο υγιής, ποια βρίσκεται σε μέτρια κατάσταση και ποια είναι μη βιώσιμη και θα τους οδηγήσουμε σε συγχωνεύσεις ή και σε διάλυση των χειρότερων περιπτώσεων, προκειμένου να εξυγιανθεί ο κάθε κλάδος και να αναχρηματοδοτηθεί το νέο σχήμα που θα προκύψει», αναφέρει διευθύνων σύμβουλος μιας εκ των τριών τραπεζών. Προσθέτει όμως ότι «η λύση αυτή είναι μεν κίνηση εξυγίανσης, αλλά είναι ημίμετρο, καθώς δεν εξυγιαίνει τα κακά δάνεια και δεν αντιμετωπίζει συνολικά την επανεκκίνηση της επιχειρηματικότητας και εν τέλει της οικονομίας σε απόλυτα υγιή βάση»...