Διαγράφονται όλα τα πρόστιμα, ανεξαρτήτως ύψους, που έχουν επιβληθεί ως αποζημίωση διατήρησης αυθαιρέτων κτισμάτων και κατασκευών εντός δασικής έκτασης, εφόσον οι ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων οικειοθελώς τα παραδώσουν για κατεδάφιση σύμφωνα με απόφαση του Ε' τμήματος του ΣτΕ .

Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι οι δυσμενείς για τους πολίτες συνέπειες αίρονται αν παραδοθούν οικειοθελώς προς κατεδάφιση οι αυθαίρετες κατασκευές.

Δηλαδή στις περιπτώσεις αυτές οι πολίτες που έχουν αυθαίρετα απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής της ειδική αποζημίωσης που τους έχει επιβληθεί με σχετικό πρωτόκολλο για τη για τη διατήρηση των αυθαιρέτων σε «όποιο ποσό και αν έχει ανέλθει αυτή».

Τον Δεκέμβριο του 1994 από τον Νομάρχη Ανατολικής Αττικής διατάχθηκε η κατεδάφιση: α) τμήματος κατοικίας 9,8 τετραγωνικών μέτρων (τ.μ.), β) μάντρας από μπετόν μήκους 45 μέτρων και γ) περίφραξης από συρματόπλεγμα μήκους 10 μέτρων, τα οποία κατασκευάστηκαν αυθαίρετα τον Μάρτιο του 1993 σε δημόσια δασική έκταση εμβαδού 276 τ.μ. στη θέση «Καμίνη-Κακή θάλασσα» του Δήμου Κερατέας Αττικής.

Ο ιδιοκτήτης του αυθαιρέτου προσέφυγε στην Δικαιοσύνη κατά της πράξης κατεδάφισης, η οποία από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών απορρίφθηκε το έτος 1996. Από την άλλη πλευρά, το 1998 ο δασάρχης Λαυρίου με σχετικό πρωτόκολλο επέβαλε ειδική αποζημίωση ύψους 39.005 ευρώ για διατήρηση αυθαιρέτου κτίσματος επί 1.691 ημέρες.

Κατά του πρωτοκόλλου του δασάρχη ο ιδιοκτήτης του αυθαιρέτου προσέφυγε και πάλι στη Δικαιοσύνη και η προσφυγή έγινε δεκτή με αποτέλεσμα να ακυρωθεί το επίμαχο πρωτόκολλο, καθώς το αυθαίρετο και οι αυθαίρετες κατασκευές παραδόθηκαν οικειοθελώς προς κατεδάφιση από τον ιδιοκτήτη τους.