Η χαμηλή κατανάλωση ηλεκτρικού, που συνοδεύεται από μεγάλη προσφορά, έχει ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των τιμών στην ημερήσια αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ (διαχειριστής ηλεκτρικού συστήματος), την περασμένη εβδομάδα οι τιμές με τις οποίες αμείβονται οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας καταγράφουν ιστορικά χαμηλά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 16 Απριλίου μέχρι και χθες 23 Απριλίου (συνολικά 184 ώρες) μόνο στις 37 ώρες οι τιμές κυμαίνονταν στα 53-90 ευρώ η μεγαβατώρα (1.000 κιλοβατώρες). Τις υπόλοιπες ώρες, καταγράφηκαν τιμές όπως 0 ευρώ (5 ώρες), 4-19 ευρώ (6 ώρες) και 34-37 ευρώ.

Όπως αναφέρουν πηγές της αγοράς, μετά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου, η κατανάλωση ηλεκτρικού μειώθηκε σημαντικά, καθώς περιορίστηκαν οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.

Η όποια αύξηση της κατανάλωσης παρατηρήθηκε το προηγούμενο διάστημα, και ιδίως τον Φεβρουάριο ήταν αποτέλεσμα των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών, σε συνδυασμό με τη χρήση θερμαντικών σωμάτων και κλιματιστικών, στα οποία κατέφυγαν πολλοί καταναλωτές προκειμένου είτε να αποφύγουν τη χρήση του ακριβού πετρελαίου θέρμανσης είτε να αντιμετωπίσουν τους σβηστούς καυστήρες των κεντρικών θερμάνσεων. Έτσι, με την έλευση της άνοιξης, η κατανάλωση ηλεκτρικού έπεσε σημαντικά.

Συγκεκριμένα, την περασμένη εβδομάδα, μόνο για μία ώρα η κατανάλωση ξεπέρασε τα 6.000 μεγαβάτ (6.060 μεγαβάτ την Τρίτη 17 Απριλίου). Τις υπόλοιπες μέρες η αιχμή της ζήτησης μετά βίας έφτανε τα 5.800 μεγαβάτ και αυτό 2 μέρες από 2 ώρες (4 ώρες συνολικά). Όσο για τις νυχτερινές ώρες, η κατανάλωση ηλεκτρικού πέφτει στα 3.200-3.700 μεγαβάτ, το πολύ 4.000 μεγαβάτ.

Μεγάλοι καταναλωτές και λιγνιτικές μονάδες

Αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, σημαίνει ότι η λειτουργία των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, πρωτίστως αυτών που δεν μπορούν να διακόψουν την παραγωγή τους, όπως είναι οι λιγνιτικές, στηρίζεται πλέον σε συντριπτικό ποσοστό στις μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανίες.

Αν οι βιομηχανίες αυτές (μεταλλουργίες, χαλυβουργίες, τσιμεντοβιομηχανίες κ.ά.) διέκοπταν την παραγωγή τους, όπως κινδυνεύουν μερικές λόγω της τιμολογιακής πολιτικής της ΔΕΗ, η τελευταία θα ήταν αναγκασμένη να διακόψει τη λειτουργία λιγνιτικών μονάδων.

Ας σημειωθεί ότι το Αλουμίνιον και η ΛΑΡΚΟ στηρίζουν επί 24ώρου βάσεως την παραγωγή λιγνιτικών μονάδων με ισχύ περίπου 470 μεγαβάτ, ενώ το σύνολο των καταναλωτών υψηλής τάσης με σταθερά φορτία όλο το 24ωρο περισσότερα από 1.000 μεγαβάτ.

Πιο απλά, οι επιχειρήσεις αυτές, οι οποίες σε αριθμό δεν ξεπερνούν τις 30-35, έχει φτάσει να απορροφούν το 20-35% της ζήτησης στις ενδιάμεσες περιόδους του χρόνου και να διατηρούν σε λειτουργία τουλάχιστον ένα μεγάλο λιγνιτικό σταθμό της ΔΕΗ.

Στην περίπτωση όπου κάποια ή κάποιες από τις ενεργοβόρες βιομηχανίες έκλεινε, τότε η ΔΕΗ θα ήταν αναγκασμένη να περικόψει την παραγωγή των λιγνιτικών και μόλις η αγορά ζητούσε επιπλέον ισχύ να την αντικαταστήσει με μονάδες φυσικού αερίου, που έχουν υψηλό κόστος.

Με λίγα λόγια, οι μεγάλοι καταναλωτές - ηλεκτροβόρες βιομηχανίες, με τα σταθερά φορτία που απαιτούν, επιτρέπουν στη ΔΕΗ να διατηρεί το κόστος παραγωγής σε χαμηλά επίπεδα με τις λιγνιτικές μονάδες, και αυτό είναι προς όφελος της ίδιας, αλλά και για το σύνολο των καταναλωτών.

Τέλος, να σημειωθεί ότι οι επισημάνσεις αυτές έχουν γίνει προς τη ΔΕΗ από θεσμικούς και ρυθμιστικούς παράγοντες, προκειμένου να ληφθούν υπ' όψιν στις διαπραγματεύσεις με τους μεγάλους καταναλωτές.

Ωστόσο, μέχρι στιγμής, οι συζητήσεις καθυστερούν, ενώ η ΡΑΕ δέχθηκε από ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις (Χαλυβουργική, ΛΑΡΚΟ και άλλες) «εξώδικα» για τον καθορισμό προσωρινής τιμής ηλεκτρικού, έως ότου οριστικοποιηθεί η μεθοδολογία τιμολόγησης για τους μεγάλους καταναλωτές, οι οποίοι σήμερα πληρώνουν το ηλεκτρικό με πάνω από 80 ευρώ τη μεγαβατώρα.