H γλώσσα των αριθμών είναι αμείλικτη σε ό,τι αφορά τα στοιχεία για την πορεία της οικοδομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα.

Μετά το μέγιστο του 2005 (104.466 χιλιάδες κυβικά μέτρα) το 2011 η εγχώρια κατασκευαστική δραστηριότητα έκλεισε γύρω στα 23.500 χιλιάδες κυβικά μέτρα και φέτος αναμένεται να κυμανθεί λίγο πάνω από το επίπεδο των 20.000 (20.769 σύμφωνα με την Alpha Finance). Να σημειωθεί ότι μια τέτοια επίδοση αποτελεί περίπου το 40% της αντίστοιχης επίδοσης του 1997…

Αν σε αυτό προστεθεί και το μέχρι σήμερα μπλοκάρισμα πολλών έργων υποδομής, κάποιος αντιλαμβάνεται πόσο χαμηλά αναμένεται να πέσει η ζήτηση για τσιμέντο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Τσιμεντοβιομηχανιών Ελλάδας, η εγχώρια κατανάλωση από τους 11.784 χιλιάδες μετρικούς τόνους το 2006 (καταγραφή μέγιστης κατανάλωσης λόγω και των έργων εν όψει δημοτικών εκλογών του έτους) υποχώρησε στους 10.304 χιλιάδες μετρικούς τόνους το 2008, στους 7.804 το 2009, στους 6.250 το 2010, στους 4.124 πέρυσι και φέτος το πιθανότερο είναι πως θα πέσει κάτω από το επίπεδο των 3.500 χιλιάδων μετρικών τόνων, πλησιάζοντας μάλλον τους 3.000.
 
Οι αισιόδοξοι βλέπουν κάποια μικρή ανάταξη της ζήτησης από το 2013, αλλά αυτό δεν αναιρεί πως η φετινή ζήτηση αναμένεται να κυμανθεί περίπου στο 25%-30% της αντίστοιχης του 2006!

Εκκίνηση με το… αριστερό

Το πρώτο δίμηνο η πτώση της ζήτησης ξεπέρασε το 30% σε σχέση με την αντίστοιχη χρονική περίοδο της (ιδιαίτερα χαμηλής) περυσινής χρονιάς. Μπορεί βέβαια κάποιος να αντιτάξει ότι συνέβαλαν και οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες με τις πολυήμερες χιονοπτώσεις, ή επίσης ότι οι πρώτοι μήνες κάθε έτους διακρίνονται από χαμηλή εποχικότητα.

Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή αλλά και τα νεότερα στοιχεία (π.χ. ενδείξεις για ιδιαίτερα αδύναμη πορεία στις εκδόσεις οικοδομικών αδειών μέσα στο 2012, όταν στο εντεκάμηνο του 2011 η πτώση ήταν 37%) έκαναν την Alpha Finance να βάλει κάμποσο νερό στο κρασί της σχετικά με τις αρχικές προβλέψεις που είχε κάνει για τη φετινή κατανάλωση τσιμέντου.

Συγκεκριμένα, ο χρηματιστηριακός οίκος είχε προβλέψει αρχικά πτώση της εγχώριας ζήτησης τσιμέντου κατά 15%. Σήμερα, εκτιμά πως η πτώση θα περιοριστεί κοντά σε αυτό το επίπεδο μόνο στην περίπτωση όπου μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2012 ξεμπλοκάρουν έργα υποδομής που ουσιαστικά έχουν σταματήσει εδώ και πολύ καιρό…

Πώς αντιδρούν οι εταιρείες του κλάδου σε αυτήν τη δυσμενή συγκυρία και ιδίως όταν το κόστος της ενέργειας στην Ελλάδα είναι σαφώς υψηλότερο από αυτό των περισσότερων ανταγωνιστών της;

Η ΑΓΕΤ Ηρακλής γράφει ζημίες και υλοποιεί κάποιες επενδύσεις προκειμένου να μειώσει το κόστος.

Η Τιτάν προσπαθεί να ρεφάρει από τις επενδύσεις της στο εξωτερικό. Το καλό είναι πως με την ομαλοποίηση της κατάστασης στη Λιβύη ξεκίνησαν και πάλι κάποιες εξαγωγές, όπως επίσης θετικό στοιχείο είναι και η συνεχιζόμενη ανάπτυξη στην τουρκική αγορά. Το ευχάριστο για τον όμιλο είναι πως προβλέπεται να σημειώσει και φέτος θετικές ταμειακές ροές, όταν το ενδεχόμενο προσέλκυσης κάποιου στρατηγικού επενδυτή (ή συνεταίρου) σε κάποια από τις θυγατρικές του -με στόχο την άντληση μετρητών- παραμένει ανοιχτό.

Όσες μεταλλουργίες μπορούν διαφοροποιούν την γκάμα των προϊόντων τους, απευθυνόμενες λιγότερο στον κλάδο της οικοδομής και δίνοντας έμφαση στις ανάγκες της βιομηχανίας. Αυτό σε σημαντικό βαθμό έχει επιχειρήσει τα τελευταία χρόνια για παράδειγμα ο όμιλος Βιοχάλκο, εκμεταλλευόμενος το δίκτυο που διαθέτει στο εξωτερικό, αλλά και την τόνωση της ευρωπαϊκής ζήτησης που σημειώθηκε μέχρι και πέρυσι.

Η στροφή, βέβαια, αυτή των ελληνικών εταιρειών τις βοήθησε να περιορίσουν τις επιπτώσεις της κρίσης, ωστόσο τα περιθώρια κέρδους των εξαγωγών είναι συνήθως πολύ χαμηλότερα από τα αντίστοιχα που σημείωναν οι εταιρείες όταν πουλούσαν στην ελληνική αγορά (μεταφορικό κόστος κ.λπ.).

Η MEVACO επίσης έκανε μεγάλη (και επιτυχημένη) στροφή από τον κατασκευαστικό τομέα σε προϊόντα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε βιομηχανικά προϊόντα, σε αμυντικά συστήματα κ.ά. Πέρυσι, σημείωσε ιστορικό ρεκόρ τζίρου, το οποίο αναμένεται να συνοδευτεί από κερδοφόρο αποτέλεσμα.

Όσο για τις βιομηχανίες ξύλου, απολύουν συνεχώς προσωπικό και προσπαθούν να διοχετεύσουν την πλεονάζουσα παραγωγή τους στο εξωτερικό, χωρίς όμως να μπορούν να αποφύγουν τα ζημιογόνα αποτελέσματα. Στη ΣΕΛΜΑΝ, για παράδειγμα, οι απολύσεις δεν λένε να σταματήσουν, το πρόβλημα της ρευστότητας είναι έντονο και εργαζόμενοι του ομίλου έχουν προβεί σε βαρύτατες καταγγελίες εναντίον του management (τις οποίες η διοίκηση απορρίπτει).

Όσο για την Ακρίτας, μπορεί μεν να βρίσκεται σε σαφώς καλύτερη θέση από τη ΣΕΛΜΑΝ, αλλά αυτό δεν επισκιάζει τις μεγάλες ζημίες που ενέγραψε μέσα στο 2011, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει για να αυξήσει τις εξαγωγές και να διατηρήσει σε υψηλά επίπεδα την παραγωγή στο εργοστάσιο της Θράκης.

Οι εταιρείες Interwood και Ξυλεμπορία προχώρησαν σε συγχώνευση για να αντιμετωπίσουν από καλύτερη θέση την επερχόμενη κρίση, ενώ το ενοποιημένο σχήμα τώρα αναμένεται να προχωρήσει στην ένταξη και μιας άλλης εταιρείας στο σχήμα (μάλλον μέσω εξαγοράς) της Αφοί Τροκούδη ELTOP. Πέρα από τη μείωση του κόστους, η στροφή προς προϊόντα υψηλότερου περιθωρίου κέρδους, η γεωγραφική επέκταση και η ενίσχυση των εξαγωγών συγκαταλέγονται στους στόχους της Ξυλεμπορίας και της Interwood.

Από την έντονη κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας πλήττονται και οι βιομηχανίες παραγωγής καλωδίων (εισηγμένες είναι η Ελληνικά Καλώδια και η Nexans Hellas), οι οποίες απαντούν μέσα από τη διαφοροποίηση του παραγόμενου μίγματος καλωδίων, με την αύξηση των εξαγωγών και μέσα από τη διοχέτευση καλωδίων σε άλλες δραστηριότητες και κυρίως στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.


* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.