Split στα δύο… στο σημερινό δίκτυο των φαρμακείων, το οποίο πανελλαδικά αγγίζει τις 12.000 ανεξάρτητα σημεία, προβλέπουν ότι θα επιφέρουν οι νέες πολιτικές για την αγορά φαρμάκου, οι συνδικαλιστικοί φορείς των φαρμακοποιών.

Οι νέες διατάξεις που περιλαμβάνονται στο προς ψήφιση πολυνομοσχέδιο του υπ.Υγείας, και στοχεύουν στην περαιτέρω μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, εκτός από περιορισμούς στη βιομηχανία και το χονδρεμπόριο φαρμάκου, επιφέρουν νέες σαρωτικές αλλαγές στον τρόπο αποζημίωσης των φαρμακοποιών από τα ασφαλιστικά ταμεία, γεγονός που εκτιμάται ότι θα απειλήσει τη βιωσιμότητα τους.

Ειδικότερα, το μικτό περιθώριο κέρδους των φαρμακοποιών αναμένεται να μειωθεί περαιτέρω από 18% που είχε κατέλθει στο 15% (μέσω διπλασιασμού του rebate), ενώ για τα ακριβά φάρμακα (λιανικής αξίας άνω των 200 ευρώ) προβλέπεται κατ’αποκοπή αποζημίωση της τάξης του 30 ευρώ ανεξαρτήτως της μοναδιαίας αξίας του κάθε φαρμάκου.

Οι φαρμακευτικοί σύλλογοι της χώρας εκτιμούν ότι τα νέα μέτρα θέτουν αφενός σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα των φαρμακείων και αφετέρου θα διαταράξουν ανεπανόρθωτα την ομαλή προμήθεια φαρμάκων προς τους ασφαλισμένους.

Ως γνωστόν ο στόχος που έχει θέσει το υπουργείο αφορά σε ετήσια δαπάνη για φάρμακα της τάξης των 2,880 δισ. ευρώ για το 2012 (έναντι 4,1 δισ. ευρώ το 2011 και έναντι προηγούμενης πρόβλεψης για 3,5 δισ. ευρώ για το τρέχον έτος). Εντός αυτού του κλειστού προυπολογισμού, τόσο ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος όσο και ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής, εκτιμούν ότι οι πρώτοι πληγέντες θα είναι οι ασφαλισμένοι.

«Η δαπάνη των 3,5 δισ. ευρώ εκτιμούμε ότι αποτελεί το μίνιμουμ ποσό για την εξυπηρέτηση των ασθενών, και ότι ο περιορισμός αυτής στα 2,880 δισ. ευρώ είναι απαγορευτική», σημειώνει, ο γ.γ. του ΠΦΣ κ.Καραγεωργίου. Ο ίδιος προσθέτει δε ότι η διάταξη που αφορά στη χορήγηση των ακριβών φαρμάκων, θα οδηγήσει σε …εξαφάνιση τους από την αγορά του φαρμακείου, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εξυπηρέτηση των ασθενών.

«Είναι εντελώς ασύμφορη η χορήγηση τέτοιων σκευασμάτων, όταν η αποζημίωση περιορίζεται στα 30 ευρώ και επιπλέον επιβάλλεται rebate. Μοιραία, εφόσον οι φαρμακοποιοί θα αναγκάζονται να τα χορηγούν κάτω του κόστους, θα πάψουν να τα διαθέτουν». Επιπροσθέτως, θυμίζει τις αδυναμίες του συστήματος για την ομαλή χορήγηση ακριβών σκευασμάτων από φορείς όπως τα νοσοκομεία και τα φαρμακεία του ΙΚΑ, τακτική που ακολουθήθηκε για λίγους μήνες.

Πέραν των επιπτώσεων στους ασθενείς, ο κ. Καραγεωργίου περιγράφει και την επίδραση στις επιχειρήσεις των φαρμακείων. «Ο περαιτέρω περιορισμός του μικτού περιθωρίου κέρδους στο 15% καθιστά τη λειτουργία του φαρμακείου μη βιώσιμη».

Εκτός από το γεγονός του ότι το έξτρα rebate κρίνεται αντιδεοντολογικό, καθώς «τιμωρούνται» φορείς της αλυσίδας του φαρμάκου που επί της ουσίας δεν συμμετέχουν στη συνταγογράφηση, αλλά καλούνται να «πληρώσουν» τις όποιες υπερβάσεις παρατηρηθούν στον παραπάνω κλειστό προυπολογισμό, οι φορείς των φαρμακοποιών θεωρούν ότι η μείωση περιθωρίου κέρδους είναι εντελώς ανεδαφική.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΠΦΣ το ποσοστό φορολόγησης αγγίζει το 13% του profit margin των επιχειρήσεων φαρμακείου, εξανεμίζοντας έτσι το εύλογο κέρδος. Σημειώνεται δε ότι κατά τεκμήριο, οι φαρμακοποιοί αποτελούν την τάξη των ελευθέρων επαγγελματιών με το μικρότερο ποσοστό φοροδιαφυγής, καθώς τα έσοδα τους σε ποσοστό 90% περνούν από την έγκριση των ασφαλιστικών ταμείων.

Ταυτόχρονα, η αγορά φαρμακείου βρίσκεται αντιμέτωπη και με τη δραστική αλλαγή λειτουργίας ολόκληρης της αλυσίδας φαρμάκου. Σύμφωνα με υπολογισμούς του κ.Καραγεωργίου, μόνον το χρηματοοικονομικό κόστος κάθε μεμονωμένης επιχείρησης φαρμακείου ανέρχεται στο 40%, ως απόρροια του δανεισμού που έχουν, ώστε να εξυπηρετούν τους προμηθευτές τους, την ώρα που οι καθυστερήσεις πληρωμών από τα ασφαλιστικά ταμεία επεκτείνονται.

«Είναι γεγονός ότι ως επαγγελματίες πληρώνουμε τα επίχειρα της φούσκας που δημιουργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια» αναφέρει ο κ.Καραγεωργίου. «Οσο αύξανε ο τζίρος αισθανόμασταν ασφαλείς, παρά το γεγονός του ότι τα κόστη διαχείρισης του στοκ, των δανείων μας αλλά και των λειτουργικών μας αύξαναν δυσανάλογα». Η αλλαγή στις πιστώσεις από τις χονδρεμπορικές εταιρίες, η απαίτηση για πληρωμή τοις μετρητοίς, το πάγωμα των πιστώσεων από τις τράπεζες, οι καθυστερήσεις πληρωμών από τα ασφαλιστικά ταμεία κ.ά. οδηγούν τις επιχειρήσεις φαρμακείων σε σημαντικές αναδιαρθρώσεις.

Η εξέλιξη αυτή ωστόσο θεωρείται ανεκτή και απορροφήσιμη από τους συλλογικούς φορείς, οι οποίοι εξανίστανται κυρίως για την άρδην αλλαγή της βασικής τους λειτουργίας, καθώς και για το γεγονός του ότι δεν τους επιτρέπεται ουσιαστικά εναλλακτική.

Σύμφωνα με τον κ.Καραγεωργίου, η αγορά οδηγείται σε συγκέντρωση, χωρίς ξεκάθαρο οικονομικό ή κοινωνικό όφελος. Υποστηρίζει ωστόσο ότι και σε αυτό το περιβάλλον, υπάρχουν σοβαρά εμπόδια για αναδιάρθρωση της αγοράς. «Σήμερα, η συγχώνευση φαρμακείων σχεδόν απαγορεύεται καθώς ο φόρος υπεραξίας δια νόμου ορίζεται σε 20%, καθιστώντας απαγορευτική μια τέτοια κίνηση». Επιπλέον σημειώνει ότι στην περίπτωση συγχωνεύσεων, ο κάθε φαρμακοποιός υποχρεούται να πληρώσει rebate ωσάν να ήταν ανεξάρτητος, αντί το ποσό του rebate να διαιρείται. «Πρόκειται για ουσιαστικά αντικίνητρα, κόντρα σε κάθε επιχειρηματικό ρεαλισμό», αναφέρει ο κ.Καραγεωργίου.