Η πανηγυρική ανακοίνωση του υπουργείου Ανάπτυξης για την ένταξη του έργου διαχείρισης απορριμμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου στο μοντέλο των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) δεν είναι αρκετή για να κρύψει τον "βάλτο" στον οποίο έχουν πέσει τα συγκεκριμένα έργα.

Εξαιτίας της αδυναμίας των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν ακόμα και σίγουρες επενδύσεις, τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχει ανατεθεί ούτε ένα έργο ΣΔΙΤ παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της αρμόδιας Γενικής Γραμματείας.

Μοναδική ελπίδα είναι η περαιτέρω συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) ή/και το σχήμα εγγυήσεων που προωθείται από κοινού με την Κομισιόν.

Στην ίδια μοίρα βρίσκονται και τα κρίσιμα έργα για τη διαχείριση των απορριμμάτων τα οποία θεωρούνται μεν «φιλέτα», αλλά είτε καθυστερούν οι προκηρύξεις (βλέπε Αττική), είτε οι αναθέσεις (βλέπε Δυτική Μακεδονία).

Στην Αττική, το υπουργείο Περιβάλλοντος είχε αρχικώς ανακοινώσει πως ο διαγωνισμός διαχείρισης των απορριμμάτων θα προκηρυχθεί μέχρι τα τέλη του έτους. Στη συνέχεια, η ημερομηνία μετατέθηκε για τις «αρχές του 2012».

Στην Δυτική Μακεδονία, από τον Ιούνιο έχουν περάσει στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού έξι υποψήφιοι, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει επιλεγεί ανάδοχος. Γι’ αυτό και αρκετοί θεωρούν πως θα περάσει περισσότερο από ένας χρόνος μέχρι να δούμε ανάδοχο στο έργο της Πελοποννήσου («σημαία» του περιφερειάρχη Π. Τατούλη) που εντάχθηκε χθες στη διαδικασία των ΣΔΙΤ.

Τα πρώτα τρία μεγάλα έργα διαχείρισης (Δυτική Μακεδονία, Αττική και Πελοπόννησος) στην ουσία αποτελούν ποσοστό περί το 50% των περίπου 5 εκατομμυρίων τόνων απορριμμάτων που παράγονται ετησίως στην Ελλάδα.

Θεωρούνται από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη και γι’ αυτό κάποιοι προεξοφλούν διεθνές ενδιαφέρον από ισχυρούς ομίλους όπως οι γαλλικές Veolia και Suez Environment, γερμανικές εταιρείες και άλλοι ευρωπαίοι «παίκτες».

Η διαχείριση και επεξεργασία των περίπου 1.350.000 τόνων απορριμμάτων που παράγονται ετησίως στο Λεκανοπέδιο θα πραγματοποιηθεί μέσω σύμβασης παραχώρησης διάρκειας 20 ετών, με την κυβέρνηση να υποστηρίζει πως ο διαγωνισμός βγαίνει στον αέρα πριν τα τέλη του έτους.

Από τα 430 εκατ. ευρώ που θα απαιτηθούν για την κατασκευή των 4 μονάδων επεξεργασίας στην Αττική, τα 140 εκατ. θα προέλθουν από κοινοτικές επιδοτήσεις και τα υπόλοιπα από ιδιωτικά κεφάλαια.

Ο ανάδοχος θα αμείβεται με βάση την ποσότητα των εισερχομένων απορριμμάτων στους χώρους επεξεργασίας. Με βάση τη χρηματοοικονομική μελέτη της εταιρείας συμβούλων Grant Thorton, το ανταποδοτικό τέλος που θα εισπράττει ο ιδιώτης θα ανέρχεται σε 70,55 ευρώ ανά τόνο.

Το πλέον προχωρημένο ΣΔΙΤ που αφορά στη συνολική διαχείριση των απορριμμάτων προωθείται στη Δυτική Μακεδονία, προϋπολογισμού 116 εκατ. ευρώ.

Αφορά στην κατασκευή μονάδας επεξεργασίας απορριμμάτων και τη λειτουργία του συστήματος για 25 έτη, δυναμικότητας 120.000 τόνων αστικών απορριμμάτων ετησίως, προερχόμενα από τους περίπου 300.000 κατοίκους των νομών Κοζάνης, Φλώρινας, Γρεβενών και Καστοριάς.

Στα τέλη Ιουνίου, η Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης Απορριμμάτων Δυτικής Μακεδονίας (ΔΙΑΔΥΜΑ Α.Ε.) αποφάσισε την προεπιλογή έξι υποψηφίων οι οποίοι κλήθηκαν να υποβάλλουν δεσμευτική προσφορά στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού. Πρόκειται για τις κοινοπραξίες:

1. Waste Syclo (συμμετέχουν η ΔΕΗ μαζί με την ισπανική Urbaser η οποία ανήκει στον κατασκευαστικό κολοσσό ACS).
2. Μεσόγειος (το 40% ελέγχεται από Eurobank και όμιλο Λασκαρίδη μέσω της Sinda Enterprises Company Limited) – J&P ΑΒΑΞ – Polyeco (οικογένεια Πολυχρονόπουλου).
3. Novaera Hellas (όμιλος Κοπελούζου).
4. Τέρνα Ενεργειακή.
5. Αθωνική Τεχνική – Αδαμίδης.
6. ΗΛΕΚΤΩΡ (του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ) – Helesi (η εισηγμένη στο Λονδίνο εταιρεία του Σ. Ανδριανόπουλου).