Δεν δικαιούνται αποζημίωσης για το "νεκρό" διάστημα που δεν λειτουργεί η επιχείρηση, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι εποχικής απασχόλησης, των οποίων λύονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μόλις παρέλθει η περίοδος λειτουργίας του ξενοδοχείου.
 
Αυτό έκρινε ο Άρειος Πάγος (υπ' αριθμ. 305/2011) παρά το γεγονός ότι οι συλλογικές συμβάσεις προβλέπουν ότι τόσο κατά τη διάρκεια λειτουργίας των ξενοδοχείων όσο και κατά τη «νεκρή» περίοδο, απόλυση ξενοδοχοϋπαλλήλου είναι δυνατή μόνο κατόπιν καταβολής της νόμιμης αποζημίωσης.

Kατά τους δικαστές «για τον καθορισμό του ύψους της αποζημιώσεως, δεν υπολογίζεται στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας του απολυομένου, ο χρόνος των νεκρών περιόδων, κατά τη διάρκεια των οποίων η σχέση εργασίας διακοπτόταν και ο μισθωτός μπορούσε να απασχοληθεί σε άλλο εργοδότη».