Έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια από τότε που η ελληνική κυβέρνηση πρόβαλε από τις οθόνες των τηλεοράσεων το σλόγκαν «Ο επιμένων Ελλη...νικά» με τον «Λαλάκη τον εισαγόμενο» που τόσο ωραία υποδυόταν ο ηθοποιός Νίκος Παπαναστασίου.

Σήμερα, το θέμα της ελληνικότητας των επιλογών μας ως καταναλωτές έχει επανέλθει και πάλι στο προσκήνιο και μάλιστα πολύ πιο έντονα και χωρίς σχετικά διαφημιστικά σποτ.

Επιχειρήσεις από τον χώρο των ηλεκτρικών συσκευών, των αλυσίδων ένδυσης, των ασφαλειών, των τροφίμων, της βιομηχανίας, κ.λπ., δηλώνουν όπου σταθούν και όπου και βρεθούν την ελληνικότητά τους! Δεν λείπουν και εκείνες οι περιπτώσεις, που η ελληνική σημαία ζωγραφίζεται στο σακουλάκι του προϊόντος, ή στη διαφημιστική καταχώριση, ή ακόμη και στη βιτρίνα του καταστήματος…

Ενδεικτική η κίνηση της Ηλεκτρονικής να αναφέρει την ελληνικότητα των συμφερόντων της στις καταχωρίσεις της.

Ο πρόεδρος της Sprider κ. Σάκης Χατζηιωάννου έχει αναφερθεί στην ανάγκη του να μην αλωθεί η εγχώρια αγορά ένδυσης από τις ξένες αλυσίδες.

Ο πρόεδρος της Κρι-Κρι κ. Π. Τσινάβος κάθε άλλο παρά κρύβει το γεγονός ότι η εταιρεία του είναι πλέον η μόνη μεγάλη ελληνική δύναμη στο χώρο του παγωτού.

Για την ανάγκη ύπαρξης μιας ισχυρής ελληνικής δύναμης στο χονδρικό εμπόριο ηλεκτρικών συσκευών έχει αναφερθεί και ο κ. Γ. Δημητρίου, πρόεδρος της ομώνυμης εισηγμένης εταιρείας, ερμηνεύοντας έτσι την κίνησή του να ενσωματώσει στις δραστηριότητές του την Vell, που κατά το παρελθόν είχε ενσωματώσει την Τασόγλου. Η αναφορά των παραπάνω επιχειρήσεων είναι ενδεικτική, καθώς πλήθος άλλων παραδειγμάτων, θα μπορούσαν να αναφερθούν.

Χαρακτηριστική είναι και η θέση του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδας, πως «Πρέπει να στηρίξουμε την ελληνική επιχειρηματικότητα, την εγχώρια παραγωγή, γιατί αποτελεί προϋπόθεση ανάπτυξης και είναι αναγκαία για να υποστηριχθεί έμμεσα η απασχόληση και η καταπολέμηση της ανεργίας. Αν δεν πιστέψουμε εμείς οι Έλληνες στα προϊόντα μας, δεν θα μπορέσουμε να πείσουμε τους ξένους καταναλωτές να τα προτιμήσουν. Δεν αρκεί να έχουμε μόνο το βλέμμα μας στραμμένο προς τα έξω. Για να είμαστε ανταγωνιστικοί στις διεθνείς αγορές, θα πρέπει πρώτα να είμαστε ανταγωνιστικοί στην εγχώρια, στην δική μας αγορά.

Για αναγκαία στροφή προς τα ελληνικά προϊόντα έχει μιλήσει επίσης τουλάχιστον ένα πολιτικό κόμμα και γενικότερα ένα τέτοιο σύνθημα ακούγεται με ευχαρίστηση από όσους: α) «Θέλουν να βρίσκουν δουλειά οι Έλληνες» β) Το θεωρούν ως έναν τρόπο «αντίστασης» στην «εισβολή των ξένων και της τρόικας» γ) Πιστεύουν ότι ο έλεγχος της εγχώριας αγοράς από ξένες εταιρείες θα επιφέρει μια σειρά παρενεργειών στο σύνολο της οικονομίας και θα δράσει περιοριστικά στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Όσο και αν σε τέτοιες περιπτώσεις, η «Ελλάδα» αποτελεί ένα εργαλείο μάρκετινγκ για να μπορέσουν κάποιοι να αμβλύνουν τις επιπτώσεις από την οικονομική κρίση, όσο επίσης και αν η ελληνική σημαία χρησιμοποιείται ενίοτε και από εκείνους που κάνουν εισαγωγές(!), ή που νέμονται καταχρηστικά τις δημόσιες προμήθειες(!)(!), η αλήθεια είναι πως μια στροφή της κατανάλωσης από τα εισαγόμενα στα εγχωρίως παραγόμενα προϊόντα θα βοηθούσε στον περιορισμό της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας στην παρούσα συγκυρία…

--- Χαραμάδα αισιοδοξίας

Άλλωστε σε μεγάλο βαθμό η αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,8% το πρώτο φετινό τρίμηνο σε σύγκριση με την πολύ χαμηλή επίδοση του τελευταίου τριμήνου του 2010, οφείλεται στην αύξηση των εξαγωγών και στον περιορισμό των εισαγωγών, άρα στη διάθεση μεγαλύτερου ποσοστού του διαθέσιμου εισοδήματος των Ελλήνων σε εγχώρια προϊόντα.

Συγκεκριμένα, μέσα στο πρώτο δίμηνο του 2011, οι εισαγωγές χωρίς καύσιμα μειώθηκαν κατά 8,4% και οι εξαγωγές χωρίς καύσιμα και πλοία αυξήθηκαν κατά 15,7%! Παράλληλα, θετικά μηνύματα για τις εξαγωγές του πρώτου τετραμήνου έχουν στείλει οι μεγάλοι εξαγωγείς, όπως οι μεταλλουργικές εταιρείες (πχ ΒΙΟΧΑΛΚΟ), οι κλωστοϋφαντουργοί (βλέπε ανακοίνωση ΣΕΒΚ), οι ιχθυοκαλλιεργητές, κ.λπ.

Αν σ’ αυτή τη συγκυρία γίνει -όπου αυτό είναι δυνατόν- και μερική υποκατάσταση εισαγόμενων προϊόντων από άλλα που παράγονται στην Ελλάδα, τότε κάποιοι πιστεύουν ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να βελτιωθούν και η γενικότερη οικονομική ύφεση να μην λάβει ιδιαίτερα ακραίες διαστάσεις.

Το «στοίχημα» βέβαια είναι το κατά πόσο η πορεία του πρώτου φετινού τριμήνου θα μπορούσε να έχει και συνέχεια και στο ζήτημα αυτό έχει αρχίσει να δημιουργείται κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας.

Πρώτα απ’ όλα εξ’ αιτίας του ότι η ευρωπαϊκή οικονομία ανακάμπτει σταδιακά και ειδικότερα αναμένεται πως η Γερμανία θα τρέξει φέτος με ένα ρυθμό της τάξεως του 3%.

Δεύτερον, λόγω του ότι οι περικοπές κόστους (δαπάνες προσωπικού, κ.λπ.) στις ελληνικές επιχειρήσεις έχουν υπερακοντίσει το αυξημένο κόστος χρηματοδότησης και έχουν βελτιώσει σε κάποιο βαθμό την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων.

Και τρίτον, γιατί οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να βλέπουν με συστηματικότερο τρόπο το ζήτημα των εξαγωγών. Είναι γεγονός ότι σημαντικό μέρος των περυσινών αυξημένων εξαγωγών έγιναν όπως-όπως και σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές, προκειμένου οι ελληνικές επιχειρήσεις να αντλήσουν ρευστότητα.
 
Σταδιακά ωστόσο, γίνεται μια καλύτερη μελέτη των διεθνών αγορών και οι κινήσεις των ελληνικών εταιρειών είναι περισσότερο οργανωμένες. Ενδεικτικό είναι το στοιχείο, πως Έλληνες που κατά το παρελθόν «όργωναν» το εξωτερικό προκειμένου να φέρουν ξένα προϊόντα στην Ελλάδα, τώρα προσπαθούν να συνεργαστούν με ελληνικές εταιρείες προκειμένου να πουλήσουν εγχώρια προϊόντα στο εξωτερικό…

Έτσι, στο βαθμό που θα δούμε μέσα στα επόμενα τρίμηνα του έτους, τις εξαγωγές να συνεχίζουν να ανεβαίνουν και τις εισαγωγές να υποχωρούν και στο βαθμό που θα επιβεβαιωθούν και στην πράξη οι προβλέψεις για ανοδική πορεία του τουρισμού (μιλούν για διψήφιο ποσοστό αύξησης), πιθανόν να δούμε το 2011 το εγχώριο ΑΕΠ να συγκρατεί την πτώση του στο 3%, ή ίσως και κάπως χαμηλότερα, διαψεύδοντας σενάρια που μιλούσαν για σαφώς εντονότερη πτώση. Πιθανόν…