Μικρές ωρολογιακές βόμβες θα προσθέσει στον μηχανισμό λειτουργίας των ασφαλιστικών εταιριών ζωής, που διαθέτουν μεγάλη έκθεση σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, ενδεχόμενη επιμήκυνση του χρέους, η οποία όμως παραμένει πολύ καλύτερο σενάριο, σε σχέση με ένα "κούρεμα" του χρέους. 

Οι μεγάλες ασφαλιστικές, όπως και οι τράπεζες, έχουν απενεργοποιήσει τους κινδύνους από το υψηλό χαρτοφυλάκιο ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, μεταφέροντας την προηγούμενη τριετία το σύνολο σχεδόν των ομολόγων από το εμπορικό χαρτοφυλάκιο και το διαθεσίμων προς πώληση στο διακράτησης ως τη λήξη ή στο χρεωστικό χαρτοφυλάκιο δανειακών τίτλων.

Αυτό σημαίνει ότι αποτιμούν πλέον τα κρατικά ομόλογα σε αξίες κτήσης, βρέξει, χιονίσει, και επομένως έχουν ασφαλίσει την καθαρή τους θέση από τον κίνδυνο νέων ζημιών διαφοράς αποτίμησης σε τρέχουσες τιμές. 

Ταυτόχρονα, κάποιες από τις θυγατρικές ξένων πολυεθνικών (π.χ. Ιnteramerican) τους προηγούμενους μήνες μείωσαν σημαντικά τις θέσεις τους σε κρατικά ομόλογα ή και ρευστοποίησαν το σύνολο των θέσεών τους, προτιμώντας ασφελέστερες επιλογές, όπως τα γερμανικά ομόλογα.

Επομένως, οι περισσότερες ασφαλιστικές, αν όχι όλες, δεν κινδυνεύουν να εγγράψουν ζημία από ενδεχόμενη επιμήκυνση του ελληνικού χρέους. 

Τα προβλήματα που θα προκύψουν για τις ασφαλιστικές με υψηλές θέσεις κρατικών ομολόγων, δεσμευμένων στα μαθηματικά αποθέματα, έχουν να κάνουν με το πώς θα αντικριστούν λήξεις συμβολαίων με μελλοντικές υποχρεώσεις.

"Αν η λήξη των ομολόγων που έχουμε στα χέρια μας παραταθεί για 3 - 7 χρόνια, θα διαταραχτεί η ισορροπία στα μαθηματικά αποθέματα και θα πρέπει να βρούμε λύσεις", αναφέρει παράγοντας του κλάδου. Το πρόβλημα έγκειται στα συνταξιοδοτικά προγράμματα με εγγυημένο επιτόκιο (εγγυημένες συντάξεις).

Τα προηγούμενα χρόνια οι εισφορές που πλήρωναν οι ασφαλισμένοι επενδύονταν σε ποσοστό έως 80% σε κρατικά ελληνικά ομόλογα. Τέτοια προγράμματα που λήγουν εντός της επόμενης 7ετίας (μέχρι και το 2017) είναι αντικρισμένα με ανάλογης διάρκειας ομόλογα.

Αν παραταθεί η λήξη των ομολόγων, τότε οι ασφαλιστικές θα κληθούν να βάλουν στο χέρι στην τσέπη (ο δανεισμός δεν αποτελεί επαρκή λύση γιατί επιβαρύνει με σημαντικούς τόκους) για να καλύψουν τη χρονική αναταραχή που θα επέλθει στο πώς αντικρίζονται μελλοντικές υποχρεώσεις τους (καταβολή συντάξεων) με δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία (κρατικά ελληνικά ομόλογα στη συγκεκριμένη περίπτωση).

Πιθανότατα θα προκύψει και θέμα μείωσης των τόκων από ομόλογα σε περίπτωση όπου επιμηκυνθούν με κουπόνι χαμηλότερο από το ισχύον.

Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι πρόκειται για κινδύνους αντιμετωπίσιμους, σημειώνοντας ότι έτσι κι αλλιώς για αρκετές ασφαλιστικές στη χώρα μας υπάρχει θολό τοπίο αναφορικά με το πόσο σωστά έχουν αντικρίσει assets με μελλοντικές υποχρεώσεις τους.

Το σημαντικότερο, σύμφωνα με τους ίδιους, είναι να αποφευχθεί ο κίνδυνος του haircut καθώς ενδεχόμενη αναδιάρθρωση με μείωση των απαιτήσεων των δανειστών κατά 30% ή και περισσότερο θα τίναζε στον αέρα τα εγγυημένου επιτοκίου και καθορισμένης λήξης συνταξιοδοτικά προγράμματα.