"Αντίο" στο ταμείο τους θα πρέπει να πουν αρκετές εισηγμένες και μη επιχειρήσεις με υψηλό δανεισμό, μια και οι τράπεζες θέτουν πλέον ως προϋπόθεση για να αναχρηματοδοτήσουν δάνεια ακόμη και την παρακράτηση σταθερών εισπράξεων.

Έχοντας αντιμετωπίσει ή έχοντας δρομολογήσει λύσεις για το... φλέγον θέμα της κεφαλαιακής τους ενίσχυσης, οι τράπεζες στρέφονται πλέον στο δεύτερο πιο σημαντικό ζήτημα της ατζέντας τους, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Όπως έχει γράψει ήδη το Euro2day, η γραμμή των διοικήσεων προς τα τμήματα εταιρικών χορηγήσεων και τα δίκτυα των τραπεζών είναι να αναχρηματοδοτηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα δάνεια. Μόνο που σε αντίθεση με το πρόσφατο παρελθόν, οι τράπεζες ζητούν πια... τσουχτερές εξασφαλίσεις.

Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις οι τράπεζες ζητούν υποθήκες επί ακινήτων, ή επί άλλων αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων καθώς και υψηλά upfront fees. Όπου η ελεύθερη βαρών ακίνητη περιουσία δεν αρκεί ζητούν από τους μεγαλομετόχους να βάλουν το χέρι στην τσέπη ή να πουλήσουν δραστηριότητες.

Το πιο επώδυνο όμως για τους επιχειρηματίες και τις επιχειρήσεις είναι ότι ζητούν και ήδη το επιβάλλουν να δεσμεύουν σταθερές εισπράξεις ώστε να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή δόσεων στην περίπτωση όπου η επιχείρηση αδυνατεί.

Τεχνικά, οι πιστώτριες τράπεζες ζητούν να δεσμεύονται σε έναν λογαριασμό οι εισπράξεις από factoring, έσοδα από διόδια, tour operators κ.ά. και στην περίπτωση όπου η επιχείρηση αδυνατεί να αποπληρώσει τη δόση να αποδίδονται στις τράπεζες.

Τέτοιου είδους πρόβλεψη υπήρξε στην πρόσφατη συμφωνία αναχρηματοδότησης δανείων μεγάλης εισηγμένης καθώς και σε σειρά ξενοδοχειακές μονάδες.

Μίνι μνημόνια οι συμφωνίες αναχρηματοδότησης

Πρόκειται για "μίνι μνημόνια", σχολιάζει οικονομικός διευθυντής εισηγμένης, καθώς απαιτούν από τις επιχειρήσεις να τα βγάλουν πέρα με λιγότερα χρήματα και επομένως να προσαρμόσουν βίαια προς τα κάτω τα κόστη τους.

Θεωρητικά, σύμφωνα με τον ίδιο, οι όροι που επιβάλλουν ή ζητούν οι τράπεζες "αφήνουν στις επιχειρήσεις όση ρευστότητα χρειάζονται για να μην κλείσει το μαγαζί", αλλά σε περιβάλλον μείωσης πωλήσεων και υποχώρησης των περιθωρίων κέρδους, για να αναπληρωθεί η χαμένη ρευστότητα θα πρέπει να μπει νέο μαχαίρι στα κόστη.

Για τους επιχειρηματίες τέτοιου είδους σκληροί όροι προκαλούν σοκ γιατί εκείνοι συνειδητοποιούν ότι μετατρέπονται σε... υπαλλήλους των τραπεζών μέχρις ότου εξασφαλίσουν τα απαραίτητα κεφάλαια για να μειώσουν σημαντικά τον δανεισμό τους.

Πρόκειται για οδυνηρή και την ίδια ώρα για χρήσιμη συνειδητοποίηση, σχολιάζουν στελέχη των τραπεζών, σημειώνοντας ότι τέτοιου είδους όροι όπως η παρακράτηση σταθερών εισπράξεων επιβάλλονται σε εταιρίες με ιδιαίτερα υψηλό δανεισμό σε σχέση με τα EBITDA, ο οποίος μάλιστα συνεχίζει να αυξάνεται τους τελευταίους μήνες.

Οι επιχειρηματίες καλούνται, σύμφωνα με τους ίδιους, να λάβουν τις πιο καθοριστικές αποφάσεις της καριέρας τους αν δεν θέλουν να χάσουν -οριστικά- τα μαγαζιά τους ή αν θέλουν να τα πάρουν πίσω από τις τράπεζες, στις οποίες πρακτικά ανήκουν.