Όσο μικραίνουν οι σχεδιαζόμενες επεκτάσεις της Αττικής Οδού τόσο μεγαλώνουν οι πιθανότητες να αναλάβουν τελικά το νέο έργο παραχώρησης οι όμιλοι Ελλάκτωρ και J&P Άβαξ, που ήδη διαχειρίζονται τον πλέον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο του Λεκανοπεδίου.
 
Το πλεονέκτημα, άλλωστε, το οποίο είχαν εξαρχής οι δύο μεγαλομέτοχοι της Αττικής Οδού στη διεκδίκηση των επεκτάσεών της ενισχύεται ακόμη περισσότερο μετά τον περιορισμό από το υπουργείο Υποδομών του μήκους των νέων οδικών αξόνων σε περίπου 25 χιλιόμετρα, έναντι των 67 χιλιομέτρων που προέβλεπε το προηγούμενο σχέδιο ανάπτυξης του δικτύου.

Η μείωση του έργου σημαίνει αυτόματα μικρότερο οικονομικό όφελος για τον παραχωρησιούχο, ιδίως εάν αυτός δεν συμμετέχει παράλληλα στη λειτουργούσα Αττική Οδό.

Αντίθετα, η κοινοπραξία που διαχειρίζεται σήμερα τον αυτοκινητόδρομο, και στην οποία συμμετέχουν οι όμιλοι Ελλάκτωρ με 59,2% και J&P Άβαξ με 30,8% (το υπόλοιπο 9,9% το κατέχει η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, μετά την πώλησή του από την Αττικάτ το περασμένο καλοκαίρι), φαίνεται να ευνοείται από μια τέτοια εξέλιξη, καθώς μπορεί με μικρότερο κόστος να υλοποιήσει το έργο και παράλληλα να εξασφαλίσει οικονομίες κλίμακας ενσωματώνοντάς το στον βασικό οδικό άξονα.
 
Επομένως, η προσφορά την οποία θα υποβάλει η κοινοπραξία των Ελλάκτωρ - J&P Άβαξ στον επικείμενο διαγωνισμό (σύμφωνα με το υπουργείο Υποδομών θα διεξαχθεί εντός του 2011) ενδεχομένως να είναι με διαφορά η καλύτερη σε σχέση με αυτές των υπόλοιπων διεκδικητών της νέας σύμβασης παραχώρησης.

--- Η πρόταση

Θα πρέπει να σημειωθεί πως τα στελέχη της κοινοπραξίας κατά καιρούς έχουν διατυπώσει στο αρμόδιο υπουργείο την πρόταση να αναλάβουν το έργο με απευθείας ανάθεση, χωρίς κανένα χρηματοοικονομικό κόστος για το ελληνικό δημόσιο αλλά και χωρίς να επιβάλουν καμία επιπλέον χρέωση για τους οδηγούς-χρήστες.

Ως αντάλλαγμα, η κοινοπραξία της Αττικής Οδού ζητά τη χρονική επέκταση της υπάρχουσας σύμβασης παραχώρησης, η οποία τυπικά λήγει το 2024 (εκτός κι εάν η προσδοκώμενη απόδοση του έργου επιτευχθεί νωρίτερα, οπότε ο αυτοκινητόδρομος θα περιέλθει συντομότερα στη δικαιοδοσία του Δημοσίου).

Ακριβώς λόγω αυτού του πλεονεκτήματος της κοινοπραξίας Ελλάκτωρ - J&P Άβαξ, και εφόσον φυσικά επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες για σημαντική περικοπή του project όσον αφορά τόσο στο φυσικό αντικείμενο όσο και στον προϋπολογισμό (το κόστος δεν θα ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ), δεν αποκλείεται ορισμένοι από εκείνους τους επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για το έργο να κάνουν τελικά πίσω και να μη λάβουν μέρος στον διαγωνισμό, τουλάχιστον με ουσιαστικό τρόπο.

Ήδη, πληροφορίες κάνουν λόγο για δεύτερες σκέψεις μεταξύ των ενδιαφερομένων. Υπενθυμίζεται ότι, εκτός των μετόχων της Αττικής Οδού, για το έργο των επεκτάσεων έχουν ενδιαφερθεί οι όμιλοι ΓΕΚΤΕΡΝΑ, Vinci, Hochtief, Τεχνική Ολυμπιακή, το σχήμα Intrakat - ΑΕΓΕΚ - Κοπελούζος καθώς και η Μηχανική, η οποία όμως σήμερα βρίσκεται σε δυσχερή οικονομική θέση.

--- Μια μεγάλη... οικογένεια;

Ωστόσο, παρά το προβάδισμα το οποίο φαίνεται να έχει η κοινοπραξία Ελλάκτωρ - J&P Άβαξ, η οικονομική κρίση και η ανάγκη για επιμερισμό του επιχειρηματικού ρίσκου μπορεί να οδηγήσουν τελικά στη συγκρότηση ενός μεγάλου συνασπισμού δυνάμεων για τη διεκδίκηση του έργου των επεκτάσεων.

Εξάλλου, το ενδεχόμενο της δημιουργίας μεγάλης κοινοπραξίας έχει συζητηθεί το προηγούμενο διάστημα (όταν δηλαδή βρισκόταν σε εξέλιξη ο τρίτος κατά σειρά ακυρωθείς διαγωνισμός του έργου) και δεν αποκλείεται να τεθεί ξανά αμέσως μετά τη νέα προκήρυξη.

Πάντως, τις εξελίξεις σε ό,τι αφορά τη συγκρότηση μιας μεγάλης κοινοπραξίας (με τις Ελλάκτωρ, J&P Άβαξ, ΓΕΚ και πιθανότατα με ξένους οίκους, όπως αυτόν της Vinci) ίσως καθορίσει σε κάποιον βαθμό και το ζήτημα του ποσοστού που κατέχει στην Αττική Οδό η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, το οποίο δεν αποκλείεται να μεταβιβαστεί στο πλαίσιο της προωθούμενης εξυγίανσης του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος.

Σε περίπτωση όπου η ΑΤΕ αποφασίσει να πουλήσει τη συγκεκριμένη συμμετοχή, την οποία απέκτησε από την Αττικάτ έναντι 113 εκατ. ευρώ, τον πρώτο λόγο θα έχουν ασφαλώς η Ελλάκτωρ και η J&P Άβαξ.

Υπενθυμίζεται ότι οι δύο μεγαλομέτοχοι της Αττικής Οδού είχαν προσπαθήσει να αποκτήσουν το ποσοστό της Αττικάτ, ενώ το ίδιο είχε επιχειρήσει και η Vinci. Τελικά, το 9,9% της Αττικής Οδού κατέληξε στην Αγροτική Τράπεζα, που είναι από τους βασικούς πιστωτές της Αττικάτ, καθώς αυτή πρόσφερε υψηλότερο τίμημα για την απόκτησή του.

Τη συμμετοχή της Αττικάτ στον αυτοκινητόδρομο είχε προσπαθήσει να ενσωματώσει εμμέσως και ο όμιλος ΓΕΚ μέσω της απόκτησης το 2007 στρατηγικού ποσοστού στην εταιρεία των κ. Παναγιώτη Πανούση και Κωνσταντίνου Τσέλου. 

* Αναδημοσίευση από το 662ο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας "ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ", 26 - 30 Νοεμβρίου 2010.