Οι τεχνικές λεπτομέρειες και η συνδρομή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στον μηχανισμό στήριξης που αποφάσισε η ευρωζώνη για την Ελλάδα θα τεθούν επί τάπητος αύριο το πρωί κατά τη συνεδρίαση τou Εurogroup.

Οι πρώτες συζητήσεις για τις τεχνικές λεπτομέρειες έχουν ολοκληρωθεί και όπως φαίνεται το ταμείο εμμένει στη στάση του να επιβάλει τους δικούς του όρους και χρονοδιαγράμματα σε περίπτωση χορήγησης κονδυλίων χρηματοδότησης.

Δηλαδή, να ζητήσει από την Ελλάδα εξαρχής τριετές λεπτομερές πλάνο για το ποια μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση και σε ποιες μεταρρυθμίσεις θα προβεί ώστε να μειώσει το έλλειμμα και -κυρίως -το δημόσιο χρέος. Παράλληλα, όπως και σε κάθε άλλη χώρα, το ΔΝΤ επιθυμεί τη σταδιακή εκταμίευση χρημάτων με παράλληλη επιτήρηση της πορείας της οικονομίας από δικούς του παρατηρητές.

Ο υπουργός Οικονομίας, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, μεταβαίνει στη Μαδρίτη "οπλισμένος" με σειρά νομοσχέδια που κατατέθηκαν τις τελευταίες μέρες και έχουν ως στόχο να πείσουν τους εταίρους πως εκτός από την υλοποίηση του προϋπολογισμού επισπεύδονται οι μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, στο εργασιακό, στις ιδιωτικοποιήσεις, στον τομέα της υγείας και στην περαιτέρω μείωση των λειτουργικών δαπανών του δημόσιου τομέα. Όλοι αυτοί οι τομείς έχουν τεθεί τόσο από την Κομισιόν όσο και από την ΕΚΤ και το ΔΝΤ ως απαραίτητες προϋποθέσεις για να βγει η ελληνική οικονομία από τη δίνη της ύφεσης και να ανακάμψει δημοσιονομικά, όπως και για να ενεργοποιήσει απρόσκοπτα τον μηχανισμό στήριξης, εάν η χώρα το θελήσει.

Στην κυβέρνηση εκφράζεται σκεπτικισμός για το εάν τελικά θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ο μηχανισμός για τους εξής λόγους:

- Υπάρχει ακόμα ασυμφωνία στους κόλπους της ευρωζώνης -λόγω της Γερμανίας- για την ερμηνεία του όρου ultima ratio (ύστατη λύση), καθώς η καγκελάριος κ. Άνγκελα Μέρκελ εμμέσως πλην σαφώς δήλωσε ότι αυτήν τη στιγμή η Ελλάδα δεν έχει άμεση ανάγκη. Άλλωστε, χαρακτήρισε και επιτυχημένη την τελευταία έκδοση εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου, παρά το αλμυρό επιτόκιο.

- Δεν έχει ξεκαθαρίσει πώς θα συνυπάρχουν στις αξιολογήσεις και επιτηρήσεις η Ε.Ε. και το ΔΝΤ και θα ζητηθεί από την Ελλάδα σε βάθος χρόνου η βοήθεια.

- Θα είναι ιδαίτερα ριψοκίνδυνο -και πολιτικά ασύμφορο - για την κυβέρνηση να δηλώσει αδυναμία δανεισμού και μετά για οποιονδήποτε λόγο ή βέτο να... κολλήσει η ενεργοποίηση του μηχανισμού και να στραφεί αναγκαστικά προς το ΔΝΤ.

Από την πλευρά της, η Κομισιόν, κατά την επίσημη αξιολόγηση της χώρας μας στα μέσα Μαΐου, σκοπεύει να ζητήσει άμεσα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσω διαρθρωτικών αλλαγών που περιλαμβάνουν κυρίως τη φιλελευθεροποίηση της αγοράς εργασίας όπως αυτή αποτυπώθηκε και στη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας.

Όπως αποκάλυψε το euro2day, η Κομισιόν σε σχετική της έκθεση προτείνει την εκπόνηση δείκτη ανταγωνιστικότητας βάσει του οποίου θα μπορεί να ζητά την εφαρμογή μέτρων όταν η ανταγωνιστικότητα υποχωρεί. Η εκπόνηση του δείκτη θα τεθεί προς συζήτηση στο Eurogroup και στο Ecofin.

Σύμφωνα με πληροφορίες από την Κομισιόν, η Επιτροπή στο πλαίσιο των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής, σχεδιάζει τη σύσφιγξη των κριτηρίων της επιτήρησης και τη σύνδεση εκτροχιασμού των στόχων με ποινές οικονομικού χαρακτήρα, όπως περιορισμός των πόρων που λαμβάνει η κάθε χώρα από το ταμείο συνοχής. Μια ενίσχυση δηλαδή του ήδη υπάρχοντος άρθρου 104 (11).

Σχεδιάζει επίσης το κριτήριο ένταξης στην επιτήρηση να μη αφορά μόνο στην υπέρβαση του ελλείμματος πάνω από το 3% όπως είναι τώρα αλλά και την υπέρβαση του ορίου του χρέους πάνω από 60% του ΑΕΠ. Η συζήτηση για το χρέος έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, όμως κανείς δεν τολμούσε να το θέσει επίσημα καθώς η πλειονότητα των χωρών-μελών της Ε.Ε. είχε χρέος πάνω από 60%.

Την ίδια στιγμή, ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας θα προσέλθει στο Eurogroup με κλειστά τα χαρτιά του. Η προοπτική ότι η χώρα του είναι που θα κληθεί να δώσει τα περισσότερα χρήματα σε περίπτωση ενεργοποίησης του μηχανισμού του δίνει και τον πρώτο λόγο στις διαπραγματεύσεις.

Άλλωστε, η Γερμανία δεν έχει κρύψει ποτέ ότι επιθυμεί τη δημιουργία οικονομικού διευθυντηρίου στην Ε.Ε. (σχηματίζοντας έτσι 2 ταχύτητες) που θα επιβλέπει την εφαρμογή των προϋπολογισμών όλων των χωρών ακόμα και σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης και με το πρόσχημα αποφυγής μελλοντικών κρίσεων θα έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει ζητώντας διορθωτικά μέτρα.