Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής και η κίνηση της ΕΚΤ για διάθεση ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα πετούν και πάλι το μπαλάκι στην ελληνική πλευρά που τώρα ξεκινά έναν μεγάλο αγώνα διαρκείας με στόχο να αλλάξει τα δεδομένα…

Τέσσερις ημέρες μετά την απόφαση στήριξης της Ελλάδας από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι αγορές ακόμα προσπαθούν να καταγράψουν τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. 

Έως τώρα δεν έχουν απαντηθεί πολλά και ουσιαστικά θέματα γύρω από το... πιστόλι που εξασφάλισε η χώρα μας από την Ευρώπη και το ΔΝΤ, όπως:

Α. Τι είδους πιστόλι είναι αυτό; Έχουν διαρρεύσει διάφορα ποσά πιθανής στήριξης, με την ελληνική πλευρά να μην επιβεβαιώνει τίποτα, αλλά να τη συμφέρουν οι διαρροές που μιλούν κάθε φορά για ποσό δανειοδότησης μεγαλύτερο από αυτό της προηγούμενης διαρροής…

Β. Κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα χρησιμοποιηθεί το πιστόλι; Οι κοινοτικοί δεν ανοίγουν το στόμα τους και η ελληνική πλευρά (βλέπε και δηλώσεις του εκπροσώπου κ. Πεταλωτή) αρνείται να κάνει οποιονδήποτε σχολιασμό, καθώς ό,τι πει μόνο ζημιά μπορεί να της προκαλέσει και κανένα όφελος δεν γίνεται να της προσφέρει στη λεγόμενη μάχη κατά των κερδοσκόπων.
 
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά ούτε, κυρίως, και η Ελλάδα θέλουν να χρησιμοποιήσουν το πιστόλι.

Ειδικότερα για την ελληνική πλευρά, η χρήση της προσφερόμενης χρηματοδοτικής στήριξης θα θεωρηθεί ότι:

α) Βρίσκεται ένα βήμα πριν από την αδυναμία άντλησης κεφαλαίων από την αγορά.

β) Κάνει να καταρρεύσει το επιχείρημα ότι ο υψηλός δανεισμός οφείλεται στις επιθέσεις των κερδοσκόπων εναντίον της χώρας.

γ) Η κυβέρνηση θα κληθεί να λάβει και νέα -ακόμη πιο σκληρά αυτήν τη φορά- οικονομικά μέτρα, πριν ακόμη "στεγνώσει το μελάνι" από την ψήφιση των προηγούμενων (με ό,τι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει για την εσωτερική πολιτική σκηνή και για το μέγεθος των κοινωνικών αντιδράσεων).

Η ελληνική πλευρά λοιπόν φαίνεται σαν να της χαρίζεται ένα πιστόλι που πολύ δύσκολα θα χρησιμοποιήσει.

Επιπλέον, ακόμα και η κίνηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να συνεχίσει να δανειοδοτεί τα ελληνικά χρηματοδοτικά ιδρύματα με εγγύηση τίτλους του ελληνικού δημοσίου και κατά το 2011 αποτελεί μεν αναμφίβολα θετικό γεγονός, όμως σε καμία περίπτωση η ΕΚΤ δεν αναμένεται να αποτελέσει γενναία πηγή χρηματοδότησης για το ελληνικό δημόσιο χρέος. Και αυτό γιατί σύμφωνα με πληροφορίες οι νέες εισροές χρηματοδότησης από την ΕΚΤ θα είναι σαφώς περιορισμένες.

Όπως όλα λοιπόν δείχνουν, μετά τις εξελίξεις στη Σύνοδο Κορυφής και την απόφαση της ΕΚΤ, οι Ευρωπαίοι πετούν και πάλι το μπαλάκι στην ελληνική πλευρά, η οποία πλέον καλείται στο εξής να αντιμετωπίσει μόνη της το θέμα του δανεισμού της.

Πολλοί υποστηρίζουν (και ο πρόεδρος του ΟΔΔΗΧ κ. Χριστοδούλου επιβεβαιώνει) ότι είναι πιθανή μια προσπάθεια άντλησης κεφαλαίων πριν από το Πάσχα. Η ελληνική πλευρά θα ήθελε μια έκδοση με αρκετά χαμηλότερο επιτόκιο από το 6,3% της προηγούμενης έκδοσης, ωστόσο δύσκολα αναμένεται η υποχώρηση του επιτοκίου να είναι κατακόρυφη και να θυμίζει κόστος βόρειας Ευρώπης.

Στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι, μπορεί στις Βρυξέλλες να είχαμε μια νίκη, ωστόσο η μάχη με τα spreads θα πάρει πολύ χρόνο ακόμη και η χώρα θα πρέπει να πείσει τις αγορές πως είναι σε θέση να υλοποιήσει το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης μέχρι κεραίας.

Είναι βέβαιο ότι όλα τα οικονομικά στοιχεία της Ελλάδας, όλες οι κινήσεις και οι προθέσεις της κυβέρνησης, όλες οι εξελίξεις γενικότερα που αφορούν στη χώρα θα βρίσκονται στο μικροσκόπιο και θα εξετάζονται εξονυχιστικά.

Το τελικό περιεχόμενο των νομοσχεδίων για το φορολογικό και το ασφαλιστικό θα βαρύνει σημαντικά, ενώ κανείς δεν θα πρέπει να αποκλείσει ότι και νέα δέσμη μέτρων θα ανοίξει στο προσεχές μέλλον (θεσμικού χαρακτήρα αυτήν τη φορά, όπως π.χ. το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων κ.ά.).