Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Ημιυπαίθριοι: Αποκαλυπτική δημοσκόπηση

Δεν θα προσέλθει για «τακτοποίηση» των κλειστών ημιυπαίθριων χώρων το 65% των ιδιοκτητών, όπως αποκαλύπτει έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Στο κενό οδηγείται η προσπάθεια για έσοδα 4 δισ. ευρώ.

  • του Φάνη Γαβρινιώτη
Ημιυπαίθριοι: Αποκαλυπτική δημοσκόπηση
Με αποτυχία απειλείται η προσπάθεια της κυβέρνησης να εξοικονομήσει έσοδα της τάξεως των 4 δισ. ευρώ από την «τακτοποίηση» των ημιυπαίθριων χώρων, αφού -σύμφωνα με δημοσκόπηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών- μόλις το 33,5% των πολιτών – ιδιοκτητών θα προσέρχονταν για να καταβάλει το προωθούμενο τέλος.

Αντίθετα, η πλειοψηφία των πολιτών και συγκεκριμένα το 50% δηλώνει πως δεν θα καταβάλλει το τέλος «τακτοποίησης» των ημιυπαίθριων χώρων της κατοικίας του, ενώ ένας στους τέσσερις δηλώνει πως δεν είναι σίγουρος αν θα καταβάλει το σχετικό κόστος στο κράτος.

Η έρευνα του Τμήματος Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών διενεργήθηκε τις τελευταίες ημέρες του Απριλίου σε δείγμα 1.056 πολιτών που επελέγησαν με επιστημονικά κριτήρια και κατ’ αντιστοιχία με τα δημογραφικά στοιχεία, το επίπεδο γνώσεων, την οικονομική κατάσταση και την απασχόληση των πολιτών.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της δημοσκόπησης:

• Πάνω από το 50% των πολιτών θεωρεί οποιαδήποτε κίνηση τακτοποίησης/νομιμοποίησης των κλειστών ημιϋπαίθριων χώρων προεκλογική παροχή (μάλλον και σίγουρα ναι), ενώ το 22,1% δήλωσε «δεν είμαι σίγουρος».

• Ένας στους δυο ερωτηθέντες δήλωσαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι (σίγουρα όχι και μάλλον όχι) να πληρώσουν ένα ποσοστό 10-20% επί της αντικειμενικής αξίας του ημιυπαίθριου χώρου προκειμένου να νομιμοποιηθεί, ενώ επιπλέον ένας στου τέσσερις δήλωσε «δεν είμαι σίγουρος». «Σίγουρα ναι» απάντησε μόλις το 11,9% και ένα 21,6% «μάλλον ναι».

• Το 63,5% θεωρεί λογική την επιβολή ενός τέλους τακτοποίησης/νομιμοποίησης έως 1.000 ευρώ, αλλά 42,9% θεωρεί ακόμη και αυτό το ποσό ως «ακριβή τιμή». Ακόμη και η μειοψηφία που τάσσεται υπέρ της πληρωμής ενός τέλους τακτοποίησης/νομιμοποίησης, ο καθηγητής κ. Πανάς εκτιμά -με βάση «την προθυμία πληρωμής» (willingness to pay), μια διεθνή μέθοδο που χρησιμοποιείται σε πλήθος ανάλογων μελετών- ότι και αυτοί δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν πάνω από 1.900 ευρώ κατ’ αποκοπή για την τακτοποίηση του ημιϋπαίθριου χώρου τους.

• Η συντριπτική πλειοψηφία όσων συμμετείχαν στη δημοσκόπηση -64,1% - επιθυμούν (συμφωνώ απόλυτα και μάλλον συμφωνώ) η όποια επιβολή αντιτίμου για τακτοποίηση/νομιμοποίηση να συνοδεύεται από την απαραίτητη ρύθμιση ώστε να μην επαναληφθούν φαινόμενα αυθαιρεσίας και στο μέλλον.

• Χαρακτηριστικό είναι ότι ένας στους τέσσερις που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση θεωρεί ότι για το κλείσιμο των ημιϋπαίθριων χώρων ευθύνονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις και επιπλέον ένας στους τρεις η κυβέρνηση και οι πολίτες, ενώ μόλις το 8,3% οι κατασκευαστές.

Γενικότερα ως προς την αυθαίρετη δόμηση στη χώρα μας:

• Ένας στους δυο πιστεύει ότι σ’ αυτή συνέβαλλε η έλλειψη πολεοδομικού σχεδιασμού (συνέβαλε αρκετά ή πολύ).

• Δυο στους τρεις θεωρούν ότι οι προεκλογικές περίοδοι είναι οι πιο κατάλληλες για να προχωρήσει κάποιος σε αυθαίρετη κατασκευή.

• Το 64,6% πιστεύει ότι η εκ των υστέρων νομιμοποίηση αυθαίρετης κατασκευής είναι ένα μέτρο που ευνοεί την αυθαιρεσία και ενισχύει τους πολίτες να προχωρούν σε νέα αυθαίρετα.

• Το 75% θεωρεί ότι κύριος υπεύθυνος για την αυθαίρετη δόμηση στη χώρα μας είναι οι κυβερνήσεις και οι πολίτες (το 30,4% μάλιστα αποκλειστικά τις κυβερνήσεις), ενώ μόλις το 2,5% τους κατασκευαστές!

• Σε κάθε περίπτωση, πέρα από τα πρόστιμα, τις κατεδαφίσεις κ.α., ως αποτελεσματικό μέτρο για την πρόληψη της αυθαίρετης δόμησης το 40,5% θεωρεί αποτελεσματικό μέτρο την αυστηρότερη εφαρμογή της νομοθεσία στην έκδοση των οικοδομικών αδειών και τους συνεχείς ελέγχους της δόμησης, ενώ 23,7% την εφαρμογή των κυρώσεων.

• Δυο στους τρεις θεωρούν ότι πρέπει να κατεδαφίζονται άμεσα τα αυθαίρετα σε δασικές εκτάσεις, παραλίες, αρχαιολογικούς χώρους και περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, όπως, επίσης, το 53,4% τα αυθαίρετα κτίσματα της βιομηχανίας, βιοτεχνίας και οποιασδήποτε άλλης επιχειρηματικής δράσης.

• Ένας στους δυο θεωρούν ότι οι ποινές αναφορικά με την αυθαίρετη δόμηση πρέπει να είναι διαφορετικές και ανάλογα με την τοποθεσία της αυθαίρετης κατασκευής, ενώ στο ίδιο ποσοστό κυμαίνονται και όσοι θεωρούν ότι δεν πρέπει να υπάρχει διαφοροποίηση στις ποινές αν αυτές προορίζονται για πρώτη ή για δεύτερη-εξοχική κατοικία.

Τέλος, ένας στους δυο θεωρούν ότι ο αυστηρός έλεγχος της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε κάθε κατασκευή (και όχι μόνο στα μεγάλα έργα) θα βοηθούσε στον περιορισμό των αυθαίρετων κατασκευών.

**Το πλήρες κείμενο της έρευνας του Οικονομικού Πανεπιστημίου δημοσιεύεται στη διπλανή στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".

[email protected]

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v