Άλμα στις δαπάνες των τουριστών στην Ελλάδα

Ισχυρή αύξηση κατά 25% ως προς τις τουριστικές δαπάνες των ξένων ταξιδιωτών καταγράφεται στην Ελλάδα το β’ τρίμηνο του 2024 σε σχέση με το αντίστοιχο προ πανδημίας διάστημα. Πιο συγκεκριμένα, η χώρα μας μαζί με την Ισπανία τερματίζει στην κορυφή της λίστας με τα ευρωπαϊκά κράτη που σημειώνουν το διάστημα Απριλίου - Ιουνίου την υψηλότερη ποσοστιαία άνοδο σε επίπεδο ταξιδιωτικών εισπράξεων σε σχέση με το 2019.

Στην τρίτη θέση με ενίσχυση των τουριστικών δαπανών κατατάσσεται η Ιταλία στο συν 20%, ενώ την τέταρτη θέση καταλαμβάνει η Γαλλία με σχετική αύξηση 16% σε σύγκριση με το 2019, σύμφωνα με τη μελέτη European Tourism: Trends & Prospects της Ευρωπαϊκής Ταξιδιωτικής Επιτροπής (European Travel Commission – ETC).

Οι αριθμοί πανευρωπαϊκά

Σε γενικές γραμμές, ο ευρωπαϊκός τουρισμός εξακολουθεί να βρίσκεται σε τροχιά ανάκαμψης το β’ τρίμηνο του 2024. Τόσο οι ξένες αφίξεις όσο και οι διανυκτερεύσεις σημείωσαν άνοδο 6% και 7% αντίστοιχα σε σχέση με τα στοιχεία του 2019, αντανακλώντας σε ετήσια αύξηση 12% και 10% αντίστοιχα. Η ανάπτυξη τροφοδοτείται κατά κύριο λόγο από τα ταξίδια από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ολλανδία.

Τα στοιχεία αποδεικνύουν, δε, ότι οι προορισμοί της Νότιας Ευρώπης και της Μεσογείου εξακολουθούν να είναι οι πιο δημοφιλείς επιλογές για τους Ευρωπαίους τουρίστες. Αξιοσημείωτες αυξήσεις σε επίπεδο αφίξεων σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2019 καταγράφηκαν όχι μόνο σε δημοφιλείς προορισμούς όπως η Μάλτα (+37%), η Πορτογαλία (+26%) και η Τουρκία (+22%), αλλά και σε λιγότερο γνωστούς προορισμούς, όπως η Σερβία (+40%) και η Βουλγαρία (+29%).

Οι σκανδιναβικές χώρες προσελκύουν επίσης όλο και περισσότερους ταξιδιώτες, με τις διανυκτερεύσεις των τουριστών να αυξάνονται στη Δανία (+38%), στη Νορβηγία (+18%) και στη Σουηδία (+9%), σε προορισμούς που είναι σχετικά ακριβότεροι για διακοπές σε σχέση με τις ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου.

Αντίθετα, η περιοχή της Βαλτικής συνεχίζει να μετρά απώλειες, με τη Λετονία (-24%), την Εσθονία (-16%) και τη Λιθουανία (-15%) να εξακολουθούν να καταγράφουν διεθνείς αφίξεις πολύ κάτω από το 2019.

Οι προκλήσεις

Το αυξανόμενο κόστος διαμονής, το υψηλό λειτουργικό κόστος, η αύξηση των τιμών στα αεροπορικά εισιτήρια και οι ελλείψεις προσωπικού αποτελούν, όπως αναφέρουν οι επιχειρηματίες του κλάδου, τις μεγαλύτερες προσκλήσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος ο ευρωπαϊκός τουρισμός.

Με βάση τα ευρήματα της μελέτης, οι επισκέπτες αναμένεται να ξοδέψουν 800,5 δισ. ευρώ στην Ευρώπη φέτος, ποσοστό αυξημένο σε ποσοστό 13,7% σε σχέση με πέρυσι. Ο κλάδος των καταλυμάτων ωφελήθηκε ιδιαίτερα το α’ εξάμηνο του τρέχοντος έτους με τα έσοδα ανά διαθέσιμο δωμάτιο να αυξάνονται κατά 5,4% και τα ποσοστά πληρότητας να αυξάνονται κατά 1,8%.

Πέρα από την αύξηση των δαπανών που καταγράφουν Ισπανία, Ελλάδα, Ιταλία και Γαλλία, άλλες χώρες, όπως η Κροατία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, αναμένεται να καταγράψουν μεγαλύτερη μέση διαμονή το 2024 σε σχέση με το προηγούμενο έτος, γεγονός που θα έχει επίσης ως αποτέλεσμα αυξημένα έσοδα από τον τουρισμό.

Ζήτηση εκτός της περιόδου αιχμής

Και στη συγκεκριμένη μελέτη, πάντως, αναδεικνύεται η τάση που θέλει όλο και περισσότερους τουρίστες να επιλέγουν ταξίδια εκτός της περιόδου αιχμής και σε λιγότερο γνωστούς προορισμούς, τόσο λόγω της αναζήτησης value for money προορισμών, όσο και λόγω της αναζήτησης αυθεντικών εμπειριών. Στο πλαίσιο αυτό, η Αλβανία και το Μαυροβούνιο έχουν καταγράψει αξιοσημείωτη αύξηση του μεριδίου αγοράς, κατά 86% και 31% αντίστοιχα, από το 2019.

Σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως αναφέρεται, εάν συνεχιστούν και φέτος οι υψηλές θερμοκρασίες και οι πυρκαγιές που καταγράφηκαν πέρυσι σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Τουρκία, οι τουρίστες ενδέχεται να επιλέξουν την περίοδο αιχμής του καλοκαιριού προορισμούς, όπως η Κροατία και η Μάλτα, όπου οι θερμοκρασίες διαμορφώνονται σε χαμηλότερα επίπεδα.

Παράλληλα, δε, η κλιματική κρίση και τα ακραία καιρικά φαινόμενα ως απότοκο, ενδέχεται να επηρεάσουν ακόμη περισσότερο τους ταξιδιώτες και να καταγραφεί μεγαλύτερη διασπορά χρονικά, με τους λεγόμενους «shoulder months», τους μήνες που προηγούνται ή έπονται των μηνών με την ισχυρή ζήτηση, να ενισχύουν το μερίδιό τους έναντι της παραδοσιακής περιόδου αιχμής.