Νέες αυξήσεις τιμών προαναγγέλλουν 6 στις 10 επιχειρήσεις

Σε -νέες- αυξήσεις τιμών ετοιμάζονται να προχωρήσουν, τους επόμενους 12 μήνες, οι εγχώριες επιχειρήσεις, προκειμένου είτε να αντιμετωπίσουν την άνοδο του κόστους παραγωγής, λόγω επίμονων πληθωριστικών πιέσεων, είτε να αποκαταστήσουν/διευρύνουν τα περιθώρια κέρδους τους. Την ίδια στιγμή, μόλις το 10% αναμένει μείωση κόστους και εξ αυτών μόλις το 50% προτίθεται να προχωρήσει σε μείωση τιμών.

Πρόκειται για το πιο σημαντικό, στην τρέχουσα συγκυρία, από τα ευρήματα που καταγράφει η έρευνα της Grant Thornton «Greek Business Pulse», η οποία παρουσιάστηκε χθες στο πλαίσιο της τελετής βράβευσης του 7ου διαγωνισμού ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας «Growth Awards». Και αυτό επειδή το θέμα της ακρίβειας κατατάσσεται, σταθερά, ως το σημαντικότερο από τους πολίτες, σε σειρά δημοσκοπήσεων.

Το 54% των επιχειρήσεων θεωρεί ως μεγαλύτερο εμπόδιο για τις προοπτικές ανάπτυξης τις επίμονες πληθωριστικές πιέσεις καθώς μειώνουν την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Άλλο ένα 36% θεωρεί αρκετά σημαντικό το θέμα. Εξαιτίας των προσδοκιών ανόδου στις τιμές πρώτων υλών, οι επιχειρήσεις αναμένουν αύξηση στο κόστος λειτουργίας τους.

Περίπου 6 στους 10 επιχειρηματίες, που συμμετείχαν στην έρευνα της Grant Thornton, περιμένουν αύξηση του κόστους παραγωγής, ενώ κάποιοι εξ αυτών (2 στους 10) δηλώνουν ότι η αύξηση του κόστους θα υπερβεί το 10%. Το εντυπωσιακό είναι ότι ενώ η πλειονότητα των επιχειρήσεων ανησυχεί για τις επιπτώσεις στην ανάπτυξή τους από τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος καταναλωτών, εκλαμβάνει ως... μονόδρομο τη μετακύλιση του αυξημένου κόστους στις τελικές τιμές.

Σύμφωνα με την έρευνα, περίπου το 80% των επιχειρήσεων που αναμένει αύξηση του κόστους παραγωγής, προτίθεται να ενσωματώσει την επιβάρυνση στις τελικές τιμές προϊόντων. Δηλαδή, προτίθεται να προχωρήσει σε διορθωτικές αυξήσεις τιμών, για να συντηρήσει τα περιθώρια κέρδους του.

Σε αυξήσεις τιμών, όμως, προτίθενται να προβεί και μέρος των επιχειρήσεων (περίπου 20%) που δεν αναμένει αύξηση στο κόστος παραγωγής. Πρόκειται για κίνηση που αποσκοπεί σε αποκατάσταση/διεύρυνση περιθωρίων κέρδους. Τέλος, υπάρχει ένα περίπου 10% των επιχειρήσεων, το οποίο αναμένει μείωση του κόστους παραγωγής. Εξ αυτών, μόλις το 50% προτίθεται να μειώσει τιμές.

Εν κατακλείδι, περίπου το 60% των εγχώριων επιχειρήσεων δηλώνουν ότι θα προβούν, πιθανώς, σε αυξήσεις τιμών. Ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό, αν συνυπολογισθεί η στασιμότητα σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία και η πίεση που προκαλεί στις τιμές πρώτων υλών αλλά και σε ναύλα.

Ο κίνδυνος στασιμότητας

Η επιμονή των πληθωριστικών πιέσεων και η συνεχής μετακύλιση του αυξημένου κόστους στους τελικούς καταναλωτές ενέχουν τον κίνδυνο να θέσουν οικονομία, επιχειρήσεις και καταναλωτές σε φαύλο κύκλο στασιμότητας, επισημαίνει η έρευνα στη σύνοψή της. Παράλληλα, το υψηλό κόστος χρήματος και οι όλο συχνότερες γεωπολιτικές κρίσεις θέτουν επ’ αμφιβόλω τις προσδοκίες ανάπτυξης, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της εξωστρέφειας, την αναβολή επενδυτικών σχεδίων και τη χαμηλή ιεράρχηση επένδυσης σε τομείς όπως ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η καινοτομία.

Δεν επενδύουν, δεν στοχεύουν σε νέες αγορές

Πρόκειται για τα πιο ανησυχητικά ευρήματα της έρευνας σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα καθώς καταγράφονται σε περίοδο προσδοκιών για περαιτέρω αύξηση εσόδων και κερδών καθώς και την ώρα που βαίνει φθίνουσα η διάθεση χρήσης «εργαλείων» φθηνότερης χρηματοδότησης, όπως οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και τα κίνητρα αναπτυξιακών νόμων.

Οι επιχειρηματίες εμφανίζονται λιγότερο αισιόδοξοι για αύξηση των εξαγωγών (54% έναντι 59% πέρυσι αναμένει αύξηση εξαγωγών τους επόμενους 12 μήνες), αναβάλλουν νέες επενδύσεις και επικεντρώνονται στο εσωτερικό των επιχειρήσεων, επιδιώκοντας να μειώσουν κόστη και να βελτιώσουν την εσωτερική τους λειτουργία. Πρόκειται για ενδείξεις τάσης αποφυγής ρίσκου, η οποία τεκμηριώνεται και από άλλα στοιχεία, όπως η κατακόρυφη υποχώρηση φέτος του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης, σε σχέση με το 2022.

Η έρευνα καταγράφει υποχώρηση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες (50% από 60%) της πρόθεσης χρήσης κινήτρων του αναπτυξιακού νόμου και υποχώρηση 5 ποσοστιαίων μονάδων (48% από 53%) στην πρόθεση χρήσης πόρων του ΤΑΑ.

Μόλις το 27% των επιχειρήσεων δηλώνει ότι προτίθεται να προβεί σε νέες επενδύσεις σε κτήρια και γη (34% πέρυσι), ενώ υποχώρηση καταγράφει και η πρόθεση αύξησης δαπανών για ψηφιακό μετασχηματισμό (53% από 61%). Επιβράδυνση καταγράφει (33% από 37%) η πρόθεση αύξησης των δαπανών για έρευνα και ανάπτυξη. Η ευρύτερη τάση αποφυγής ρίσκου αποτυπώνεται και στην υποχώρηση της πρόθεσης συγχώνευσης/εξαγορών/στρατηγικών συνεργασιών (μόλις το 16% των συμμετεχόντων δηλώνει σχετική πρόθεση έναντι 26% πέρυσι).

Το αυξημένο κόστος χρήματος και η αβεβαιότητα ως προς την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας δεν πρέπει να αποτελέσει δικαιολογία, σύμφωνα με τη σύνοψη της έρευνας, για εσωστρέφεια και αδράνεια καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος οπισθοδρόμησης και εξάλειψης των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων, που οι επιχειρήσεις πέτυχαν τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα, πρέπει να αποτελέσουν παράγοντες ώθησης για νέες επενδύσεις σε καινοτομία, εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα.

Επτά στους 10 περιμένουν αυξημένα έσοδα και κέρδη

Το 55% των επιχειρηματιών που συμμετείχαν στο δείγμα δήλωσαν αισιόδοξοι για την πορεία της οικονομίας τους επόμενους 12 μήνες και μόλις 19% απαισιόδοξοι. Μεγαλύτερη αισιοδοξία καταγράφεται και για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας αλλά η έρευνα του 2022 έγινε με νωπές τις επιπτώσεις της ρωσικής εισβολής. Το 69% των επιχειρηματιών εμφανίζονται αισιόδοξοι ότι οι εταιρείες τους θα αυξήσουν τα έσοδά τους το επόμενο 12μηνο, ενώ το 65% αναμένει αύξηση κερδοφορίας.

Ετοιμάζονται για αυξήσεις μισθών

Λόγω των πληθωριστικών πιέσεων, των ικανοποιητικών επιδόσεων κερδοφορίας και της ανάγκης διατήρησης/ προσέλκυσης στελεχών, οι επιχειρήσεις αναγνωρίζουν ότι πρέπει να προβούν σε αυξήσεις μισθών.

Το 54% των συμμετεχόντων προβλέπουν ότι αυτό θα συμβεί το επόμενο 12μηνο, έναντι 49% πέρσι.

Σημειώνεται ότι με βάση την έρευνα, από το 2021 ως το πρώτο εξάμηνο του 2023 η Ελλάδα έκλεισε το μεγαλύτερο μέρος της «ψαλίδας», σε σχέση με την Ε.Ε., ως προς τους μισθούς.