Πού θα στηθούν τα υπεράκτια αιολικά πάρκα στην Ελλάδα

Τα Διαπόντια Νησιά, βόρεια-βορειοδυτικά της Κέρκυρας, ο Πατραϊκός Κόλπος, τρία σημεία βόρεια και ανατολικά της Κρήτης, η Ρόδος στο νότιο μέρος της, η Δονούσα ανατολικά, η Γυάρος, η Εύβοια, στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων και η Χίος στα βορειοδυτικά, είναι οι δέκα περιοχές που έχουν επιλεγεί για την ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα έως το 2032 πλωτών και σταθερής έδρασης υπεράκτιων αιολικών πάρκων, συνολικής ισχύος 4,9 MW, σε μια συνολική έκταση 978 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Αυτές οι περιοχές, που κρίθηκαν κατ’ αρχάς κατάλληλες, αποφασίσθηκε να προωθηθούν για ωρίμανση. Ωστόσο, αναγνωρίζεται ότι παρουσιάζουν διαφοροποιημένο βαθμό περιορισμών η κάθε μία, που θα εξετασθούν στη συνέχεια, για να ακολουθήσει η τελική θεσμοθέτησή τους. Χωρίς περιορισμούς θεωρούνται η Εύβοια και το σημείο ανατολικά της Κρήτης, ενώ μικρούς περιορισμούς χαρακτηρίζεται ότι έχουν η Ρόδος και η Γυάρος.

Θα έχουν προηγηθεί, αλλά σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται, τα πιλοτικά υπεράκτια αιολικά στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Έβρου και Σαμοθράκης.

Το εθνικό σχέδιο για την υπεράκτια αιολική ενέργεια παρουσιάστηκε χθες το βράδυ σε εκδήλωση της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ). Το σχέδιο αυτό παραδόθηκε ήδη στο αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ενώ η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) υποβλήθηκε προς έγκριση στην αρμόδια διεύθυνση περιβαλλοντικής αδειοδότησης του ΥΠΕΝ.

Ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΔΕΥΕΠ Άρης Στεφάτος διαβεβαίωσε χθες ότι σε ένα χρόνο από τώρα θα έχουν ολοκληρωθεί όλες οι απαιτούμενες μελέτες και θα έχουν εκδοθεί τα Προεδρικά Διατάγματα. Στο σφιχτό αυτό χρονοδιάγραμμα περιλαμβάνεται και η δημόσια διαβούλευση για τη ΣΜΠΕ με τους κοινωνικούς εταίρους, η οποία δόθηκε η διαβεβαίωση ότι θα ολοκληρωθεί μέσα σε ένα μήνα, τον Νοέμβριο, μία προοπτική που δεν συνάδει, ως τώρα τουλάχιστον, με τους συνήθεις χρόνους διάρκειας ανάλογων διαβουλεύσεων. Από την πρακτική εμπειρία τουλάχιστον για τους υδρογονάνθρακες, μία ανάλογη διαβούλευση μπορεί να κρατήσει και ένα χρόνο.

Σε κάθε περίπτωση, το φιλόδοξο αυτό σχέδιο βρίσκεται, όπως αναφέρθηκε στην εκδήλωση, στο πρώτο στάδιο και θα χρειαστούν άλλα τρία, για τις επιμέρους τεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες, τις μελέτες έρευνας πεδίου και τέλος τον σχεδιασμό του έργου από τον επενδυτή.

Το όραμα υλοποίησης του σχεδίου αυτού σκιαγράφησε ο γενικός γραμματέας του ΥΠΕΝ Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης, στο κλείσιμο της εκδήλωσης: «Φαντασθείτε μία έρημο κατοικημένη, 1.000 ως 2.500 ανεμογεννήτριες σημαίνουν από 300 ως 800 σκάφη, γιατί μιλάμε για πλωτά, τα οποία τα εξυπηρετούν κοντά 20.000 άνθρωποι. Ξαφνικά, αυτό το έρημο πέλαγος, το τόσο εχθρικό τον χειμώνα, θα γίνει μία άλλη Ελλάδα.
Φαντασθείτε επίσης την εφοδιαστική αλυσίδα, διότι όλα αυτά δεν είναι ελπίδες. Αναγκαστικά για να γίνει αυτό το οραματικό σχέδιο πρέπει να υπάρχουν και ελληνικές βιομηχανίες, αγορές ολόκληρες, που τις εξυπηρετούν. Δεν γίνεται να φέρεις αυτόν τον γίγαντα των 200 μέτρων από την Κίνα, να περάσεις όλη την υφήλιο για να τον φέρεις εδώ. Δεν υπάρχει πλοίο. Πώς θα τον φέρεις; Πρέπει να τους φτιάξεις εδώ, πρέπει να τους μοντάρεις εδώ, αυτούς τους ρότορες τους τεράστιους πρέπει να τους φτιάξεις εδώ. Πρέπει αυτά τα πλοία της εξυπηρέτησης να τα φτιάξεις εδώ.

Έτσι, λοιπόν, αυτό το φαντασιακό, το εξαιρετικά οραματικό σχέδιο έχει και άλλα στοιχεία. Έχει βιομηχανίες αλουμινίου, έχει ναυπηγεία που θα δουλεύουν, έχει σκάφη που θα βάζουν καλώδια, έχει νέες γραμμές με υποβρύχια καλώδια, έχει έναν άλλο κόσμο.

Πολλοί μπορεί να πουν ότι αυτά που λέμε είναι φαντασίες και δεν θα γίνουν ποτέ, γιατί αυτή είναι η Ελλάδα που έχουμε συνηθίσει, να καθυστερεί, να είναι μίζερη με τον εαυτό της, να μη φαντάζεται μεγάλα πράγματα.

Αν τα καταφέρουμε να το πραγματοποιήσουμε στον χρόνο που είναι προβλέψιμος, η Ελλάδα από κει που είναι μία χώρα που άγχεται για την ενέργεια που της έρχεται από το εξωτερικό, θα γίνει μία εξαγωγός χώρα ενέργειας. Όταν μιλάμε για 12 GW, ο δικός μας ηλεκτρικός χώρος σήμερα είναι 5 GW. Άρα για να φτιάξουμε 12 GW, είμαστε υποχρεωμένοι να το εξάγουμε, μόνο τότε έχει νόημα. Αυτό σημαίνει καινούριες ηλεκτρικές διασυνδέσεις με τις γειτονικές αλλά και τις μακρινές χώρες, εκεί που υπάρχει βιομηχανική ζήτηση για ρεύμα, τη Γερμανία, για παράδειγμα, σημαίνει ότι τα περισσότερα από αυτά τα offshore αιολικά εξαντλούν τη δυνατότητα της υπάρχουσας δομής του ΑΔΜΗΕ, άρα χρειάζονται και άλλα δίκτυα.

Κάτι τέτοια χρειάζεται η Ελλάδα για να αλλάξει επίπεδο. Και μακάρι να φανούμε αντάξιοι να το υλοποιήσουμε. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε γρήγορα 1-2 πιλοτικά, να τα δει ο κόσμος, να σταματήσει να τα φοβάται. Να φύγουμε από τη φοβία της πεπατημένης. Και θα κάνουμε κάτι ακόμη. Όταν μιλάμε για τέτοια ισχύ, τα αντισταθμίσματα που μπορούν να δοθούν στις τοπικές κοινωνίες που επηρεάζονται είναι πολύ μεγάλα. Ένα νησί όπου θα εγκατασταθεί ένας τέτοιος γίγαντας 200 MW, τα αντισταθμιστικά μπορεί να δώσουν δωρεάν ρεύμα σε όλο το νησί. Επίσης, θα απανθρακοποιήσουμε τα νησιά μας, θα τους δώσουμε ένα πράσινο χαρακτήρα, που θα δυναμώσει το brand name της τουριστικής Ελλάδας. Για να γίνει η Ελλάδα στο μέλλον η Δανία του Νότου».