Εισηγμένες: «Τα δύσκολα είναι μπροστά» λόγω επιτοκίων

Ολοένα και πιο έντονες είναι οι πιέσεις που ασκούνται στα οικονομικά αποτελέσματα των επιχειρήσεων από την αύξηση των επιτοκίων, με το σύνολο των επιβαρύνσεων να διογκώνεται από τρίμηνο σε τρίμηνο και με τις εκτιμήσεις να αναφέρονται σε ένα ακόμη πιο δύσκολο 2024.

«Το γεγονός ότι η άνοδος των επιτοκίων έγινε σε πολλές δόσεις ξεκινώντας ουσιαστικά από το φθινόπωρο του 2022 έχει ως συνέπεια να μην έχουμε δει στα αποτελέσματα του πρώτου φετινού εξαμήνου το σύνολο των επιβαρύνσεων στους χρεωστικούς τόκους. Έτσι, τα χρηματοοικονομικά έξοδα των εταιρειών αναμένονται υψηλότερα μέσα στο δεύτερο μισό της φετινής χρονιάς και φυσικά ακόμη μεγαλύτερα το 2024, ιδίως μετά τις τελευταίες εξελίξεις που προμηνύουν διατήρηση των επιτοκίων της ΕΚΤ στα τρέχοντα επίπεδα για μεγάλο ακόμη χρονικό διάστημα», δηλώνει γνωστός χρηματιστηριακός αναλυτής.

Προσθέτει πως «ένα μεγάλο τμήμα της μείωσης των κερδών που εμφάνισαν πολλές εισηγμένες εταιρείες κατά το πρώτο φετινό εξάμηνο οφείλεται στο αποτέλεσμα των εξελίξεων στο μέτωπο των επιτοκίων».

Ένα δεύτερο στοιχείο που και αυτό συντείνει προς την ίδια κατεύθυνση είναι το ότι αρκετές διοικήσεις που είχαν προνοήσει έγκαιρα να τοποθετηθούν στην αγορά των παραγώγων αποκτώντας Interest Rate Swaps (προϊόντα ανταλλαγής επιτοκίων), τα ρευστοποίησαν το πρώτο μισό του 2023, αποκομίζοντας μεν αξιοσημείωτα έκτακτα κέρδη, αφήνοντας ωστόσο εκτεθειμένες τις εταιρείες στο μέλλον.

Πρόκειται κυρίως για ομίλους οι οποίοι πρόβλεψαν έγκαιρα ότι τα επιτόκια θα ανέβαιναν κατά πολύ και είχαν τοποθετηθεί στα IRS με πολύ χαμηλό κόστος. Κλείνοντας φέτος αυτές τις θέσεις τους, ενίσχυσαν προφανώς το ταμείο τους και ανέβασαν την κερδοφορία τους, πλην όμως από το 2024 θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερο κόστος χρηματοδότησης.

Αντίθετα, θα συνεχίσουν να έχουν περιορισμένες επιπτώσεις από την αύξηση των επιτοκίων εταιρείες που προνόησαν και άντλησαν κεφάλαια σταθερού επιτοκίου μέσα από τις αγορές ομολόγων, τόσο του εξωτερικού όσο και από αυτή του Χρηματιστηρίου της Αθήνας.

Το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και αρκετές εισηγμένες εταιρείες (π.χ. ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, Motor Oil, Prodea, Premia Properties, ΟΠΑΠ, Motor Oil) αποτελεί παράγοντα που θα επιδράσει θετικά στην πορεία τους μέσα στο 2024.

Βαρύ τίμημα

Ενδεικτική ήταν η περίπτωση της βιομηχανίας επίπλων Δρομέας, η οποία παρότι διεύρυνε τον κύκλο εργασιών της κατά 27% (από τα 11,69 στα 14,83 εκατ. ευρώ) και το EBITDA κατά 9,2% (από το 1,59 στο 1,74 εκατ. ευρώ), είδε τα προ φόρων κέρδη της να υποχωρούν από τις 422 στις 111 χιλιάδες ευρώ, αποκλειστικά και μόνο από την αύξηση του κόστους χρηματοδότησης κατά 413 χιλιάδες ευρώ (παρότι ο συνολικός δανεισμός δεν αυξήθηκε).

Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι αυτό του ομίλου Viohalco, που είδε τα καθαρά του κέρδη να υποχωρούν από τα 207,3 στα 36,2 εκατ. ευρώ. Αυτή η μείωση των καθαρών κερδών κατά 171 εκατ. ευρώ προέρχεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από μη λειτουργικά αποτελέσματα (105 εκατ. ευρώ λόγω της μεταβολής στις διεθνείς τιμές των μετάλλων) και κατά 39,5 εκατ. από τη διόγκωση του κόστους χρηματοδότησης (από τα 49,7 στα 89,3 εκατ. ευρώ), παρά το γεγονός ότι ένα πολύ σημαντικό ποσοστό του δανεισμού του ομίλου είναι σταθερού επιτοκίου.

Το αγκάθι των υψηλών επιτοκίων σχολιάστηκε και στoπλαίσιo της πρόσφατης ετήσιας τακτικής γενικής συνέλευσης των μετόχων των Σωληνουργείων Τζιρακιάν: «Το ζήτημα του ενεργειακού κόστους επιχειρούμε να το αντιμετωπίσουμε μέσα από υλοποιούμενες επενδύσεις που -εκτός των άλλων- εξοικονομούν ενέργεια. Όμως επιτόκια της τάξεως του 7% και του 8% που έχουν διαμορφωθεί στις μέρες μας είναι δύσκολα για ολόκληρο τον χαλυβουργικό κλάδο. Επίσης, σε όλα αυτά τα χρόνια που εμείς κάνουμε εξαγωγές, βλέπουμε τους ανταγωνιστές μας στο εξωτερικό να επιβαρύνονται με χαμηλότερο κόστος χρηματοδότησης», τόνισε ο Λιμπαρέτ Τζιρακιάν, αντιπρόεδρος της εισηγμένης εταιρείας.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, δεν είναι λίγες οι εταιρείες που προσπαθούν να περιορίσουν τα δανειακά τους υπόλοιπα.