ΟΟΣΑ: Οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό δεν βελτιώνουν την παραγωγικότητα

«Φρένο» στις μεγάλες αυξήσεις του κατώτατου μισθού συστήνει ο ΟΟΣΑ στην έκθεσή του για την Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι οι προηγούμενες αυξήσεις δεν είχαν αντίστοιχα αποτελέσματα στην παραγωγικότητα της εργασίας.

Αντίθετα, στην πράξη, επισημαίνει ο Οργανισμός, είχαν ως αποτέλεσμα σήμερα ο κατώτατος μισθός να είναι σημαντικά υψηλός, σε σχέση τόσο με τον μέσο και τον διάμεσο μισθό του ιδιωτικού τομέα, όσο και σε σχέση με την παραγωγικότητα ανά ώρα εργασίας.

Ο ΟΟΣΑ παραδέχεται επίσης ότι ο κατώτατος μισθός της χώρας μας είναι ο δεύτερος πιο κοντά στο όριο της φτώχειας στις χώρες του ΟΟΣΑ και συστήνει αφενός ένα σύστημα κοινωνικής στήριξης των φτωχών νοικοκυριών αποσυνδεμένο από τον κατώτατο μισθό και αφετέρου μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, με στόχο την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων εργασίας.

Σύμφωνα με τον Οργανισμό, η ελληνική κυβέρνηση αύξησε τον κατώτατο μισθό κατά σχεδόν 10% το πρώτο εξάμηνο του 2022. Στην πράξη, οι αυξήσεις αυτές παρέχουν ένα δίχτυ ασφαλείας σε εργαζόμενους με αδύναμη διαπραγματευτική δύναμη, όμως, έχουν γίνει η κύρια πηγή αναπροσαρμογής των αμοιβών, για πολλούς εργαζόμενους που πληρώνονται πάνω από το ελάχιστο ποσό των 713 ευρώ.

Ο Οργανισμός εκτιμά βέβαια πως οι κλαδικές συλλογικές διαπραγματεύσεις για τους μισθούς και τους όρους απασχόλησης θα μπορούσαν να στηρίξουν καλύτερα τόσο τα εισοδήματα όσο και την παραγωγικότητα.

Βέβαια, ο Οργανισμός παραδέχεται ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει ένα μηχανισμό υποστήριξης, άμεσα και στοχευμένα, των νοικοκυριών με πολύ χαμηλό εισόδημα πάνω από το όριο της φτώχειας. Έτσι, η έλλειψη αυτή, επισημαίνει, καθιστά την ανάγκη αύξησης του κατώτατου μισθού ώστε να περιοριστεί η φτώχεια, σε βάρος όμως της ανταγωνιστικότητας.

«Μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση της κοινωνικής πολιτικής θα προστατεύει καλύτερα την ευημερία των νοικοκυριών χαμηλού εισοδήματος, εν μέσω οικονομικών κραδασμών, και θα εξισορροπεί καλύτερα την ευημερία με τις ευκαιρίες απόκτησης εισοδήματος μέσω της απασχόλησης», αναφέρει χαρακτηριστικά. Για να καταλήξει πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αφορά μια καλά στοχευμένη και προσωρινή εισοδηματική στήριξη ή επιδόματα εργασίας, αντί να βασίζεται σε αυξήσεις στον κατώτατο μισθό.

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η περιορισμένη αύξηση των ονομαστικών μισθών των τελευταίων ετών συνέβαλε στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας, σε μια περίοδο που η παραγωγικότητα της εργασίας δεν αυξήθηκε.

Για να αυξηθεί η παραγωγικότητα, επισημαίνει, θα πρέπει να υπάρξουν αποτελεσματικές διαδικασίες καθορισμού των μισθών, με βάση και τις πρόσφατες αλλαγές στα εργασιακά, όπως η στήριξη επιχειρησιακών συμφωνιών, με διευθέτηση του χρόνου εργασίας, οι οποίες όμως δεν έχουν προχωρήσει στη χώρα μας.

Δεδομένου του μεγάλου αριθμού των πολύ μικρών επιχειρήσεων, ο ΟΟΣΑ προτείνει μάλιστα ένα πλαίσιο κλαδικών συλλογικών συμβάσεων «με ευελιξία για τις επιχειρήσεις να προσαρμόζουν τις συνθήκες», ενίσχυση της διαμεσολάβησης μέσω ΟΜΕΔ, αλλά και ανάπτυξη φόρουμ για τους κοινωνικούς εταίρους, με στόχο τη συλλογική διαπραγμάτευση των συνθηκών εργασίας.