Ακης Σκέρτσος: Μενού εργαλείων για τη στέγαση των νέων

Στις καινοτόμες ιδέες του κυβερνητικού σχεδίου που θα δώσουν λύση στο κοινωνικό πρόβλημα της εξασφάλισης στέγης ειδικά για τους νέους και ταυτόχρονα θα τους προσφέρουν ελπίδα, αναφέρεται σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» ο υπουργός Επικρατείας, 'Ακης Σκέρτσος.

«Ο φόβος της νέας γενιάς ότι για πρώτη φορά μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μπορεί να ζήσει χειρότερα από εκείνη των γονιών της είναι υπαρκτός. Και δεν αφορά μόνο την χώρα μας αλλά το σύνολο των νέων Ευρωπαίων», επισημαίνει στο άρθρο του ο υπουργός Επικρατείας. Υπογραμμίζει ότι «η οικονομική δοκιμασία της περασμένης δεκαετίας, η κλιματική κρίση, το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, η πανδημία και τώρα η ενεργειακή κρίση και οι πληθωριστικές πιέσεις στο εισόδημα που έφερε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον πολλαπλών κρίσεων που αποτελούν πλέον την "κανονικότητα" στις ζωές των νέων ανθρώπων».

Στο άρθρο του ο κ. Σκέρτσος τονίζει ότι η διαπίστωση αυτή δεν πρέπει να αναστείλει τις φιλοδοξίες των νέων αλλά «αρκεί να μετατραπεί σε επίγνωση και εφαλτήριο για γενναίες πρωτοβουλίες υπέρ της νέας γενιάς. Αρκεί δηλαδή να οδηγήσει σε ένα νέο συμβόλαιο μεταξύ των μεγαλύτερων και των νεότερων, με στόχο μια πιο δίκαιη Ελλάδα και μια -επιτέλους- πιο δίκαιη αναδιανομή πόρων και ευκαιριών προς τους νέους που είναι από τους διαχρονικά χαμένους του συστήματος».

Και σημειώνει: «Αυτό το σχέδιο εκπονείται ήδη από την κυβέρνηση με στόχο να ανακοινωθεί από τον πρωθυπουργό στην προσεχή ΔΕΘ και βρίσκει εφαρμογή, μεταξύ άλλων, και στο ζήτημα της φθηνότερης στέγης. Τι παρατηρούμε σήμερα σε αντίθεση με προηγούμενες δεκαετίες στο κρίσιμο αυτό πεδιο; Ότι αυτό που για τους μισθωτούς γονείς μας της προηγούμενης γενιάς ήταν αυτονόητο, είναι σχεδόν αδύνατο σήμερα: τα νέα ζευγάρια δυσκολεύονται να αποκτήσουν το δικό τους "κεραμίδι" με τις δικές τους δυνάμεις. Ένας ανησυχητικός δείκτης εδώ είναι η φθίνουσα πορεία που έχει λάβει η ιδιοκατοίκηση στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια -μολονότι παραμένει ακόμη σε υψηλότερα επίπεδα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (74% έναντι 70%). Αυτή η φθίνουσα πορεία πρέπει να αναστραφεί με τη βοήθεια μιας σύγχρονης πολιτικής απόκτησης φθηνότερης στέγης».

Προσθέτει ότι αυτό που επίσης προβληματίζει είναι πως «τα έξοδα στέγασης ροκανίζουν ένα δυσανάλογα μεγάλο τμήμα του διαθέσιμου εισοδήματος του γενικού πληθυσμού στη Ελλάδα, συγκριτικά με άλλες χώρες. 1 στους 3 πολίτες αναλώνει άνω του 40% του εισοδήματος τους σε έξοδα στέγασης, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη κινείται στο 20%. Σε αυτό το ποσοστό πρέπει να συγκλίνουμε και εμείς για γίνουν πιο ανεκτά τα κόστη διαβίωσης και να υπάρχει δυνατότητα και αποταμίευσης. Οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό που σωρευτικά αγγίζουν τα τελευταία 4 χρόνια το 22% μαζί με τις φορολογικές μειώσεις ενισχύουν μεν το διαθέσιμο εισόδημα, ταυτόχρονα όμως αντισταθμίζονται από αντίστοιχου ύψους αυξήσεις στις τιμές ενοικίων (25%) και ακινήτων (23%)».

Επισημαίνοντας ακόμη πως «αυτό που οδηγεί τις τιμές των ακινήτων με μεγαλύτερη ταχύτητα προς τα πάνω είναι το περιορισμένο απόθεμα σύγχρονων κατοικιών σε σχέση με τη ζήτηση που υπάρχει», κι ως εκ τούτου «μια αποκλειστικά επιδοματικού χαρακτήρα πολιτική δεν θα λύσει το πρόβλημα των συνεχώς αυξανόμενων τιμών», ο κ. Σκέρτσος υπογραμμίζει την ανάγκη «οι πολιτικές μας για φθηνότερη στέγη να είναι πιο έξυπνες και να στοχεύσουν στην αύξηση της προσφοράς περισσότερων σύγχρονων κατοικιών είτε για μακροχρόνια μίσθωση είτε για αγορά από νεότερους ανθρώπους».

Και καταλήγει στο άρθρο του: «Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται το κυβερνητικό σχέδιο με στόχο να προσφέρει ένα μενού εργαλείων, ενισχύσεων και κινήτρων ειδικά στους νέους για την κατοίκηση υφιστάμενων αναξιοποίητων έως σήμερα ιδιωτικών και δημόσιων ακινήτων. Ένα πρόγραμμα σημαντικού προϋπολογισμού με καινοτόμες ιδέες που θα δώσουν λύσεις στο μείζον αυτό κοινωνικό πρόβλημα και ελπίδα στους νέους. Διότι η Ελλάδα πρέπει να γίνει και θα γίνει ένας πιο φιλόξενος τόπος για τους νέους της ώστε να μπορούν ζήσουν και να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους όπως πρέπει, με μεγαλύτερη αυτονομία, ελευθερία και ασφάλεια».