Τυχερά παιχνίδια: Πώς άλλαξε η πανδημία τη συμπεριφορά των παικτών

Σημαντικά ευρήματα φέρνει στην επιφάνεια έρευνα της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων για την συμπεριφορά των παικτών τυχερών παιχνιδιών όπου φαίνεται ότι η συμμετοχή στα τυχερά παιχνίδια, πέραν της ψυχαγωγικής της διάστασης, μπορεί να προκαλέσει και ακραίες συμπεριφορές καθώς και σημαντικούς οικονομικούς κινδύνους.

Η πανδημία μοιάζει να μείωσε τα ποσοστά ακραίων συμπεριφορών σε σχέση με το 2019, καθώς το 2020 και το 2021 τα καζίνο και τα πρακτορεία έμειναν κλειστά για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η έρευνα που εξετάζει τη συχνότητα εμφάνισης προβληματικών συνεπειών καθώς και στρατηγικές αποτροπής της επανεμφάνισής τους στο μέλλον δείχνουν μείωση τέτοιων προβληματικών συμπεριφορών σε σχέση με δύο χρόνια πριν.

Συγκεκριμένα, φαινόμενα όπως η παραμέληση των επαγγελματικών, οικονομικών ή των οικογενειακών υποχρεώσεων, λόγω ενασχόλησης με τα τυχερά παίγνια, παρουσιάζουν μείωση από σχεδόν 3% των 2020 σε 0,82% το 2021, ενώ το ποσοστό όσων έχουν αποφύγει να εξοφλήσουν κάποιον λογαριασμό του νοικοκυριού για να μπορέσουν να παίξουν μειώθηκε από 2,4% το 2020 σε 0,88% το 2021.

Οι πιο ακραίες συμπεριφορές

Όπως καταγράφει η έρευνα σε περιορισμένο βαθμό, οι συμπεριφορές στις οποίες προβαίνουν κάποιοι για να συμμετάσχουν σε τυχερά παιχνίδια μπορούν να λάβουν και πιο ακραία μορφή κάνοντας ακόμα και παράνομες πράξεις.

Αξιοσημείωτο είναι ότι το 2020 η έρευνα κατέγραφε ότι :

• Το 1% των παικτών είχαν εξετάσει το ενδεχόμενο να προβούν σε παράνομες πράξεις για τη δυνατότητα να παίξουν,
• Το 0,5% είχαν φτάσει στο σημείο να ασκήσουν σωματική βία ή εκφοβισμό προς οικεία (ή μη) πρόσωπα για τον ίδιο σκοπό

Αυτές οι ακραίες συμπεριφορές/συμπτώματα προβληματικής ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια παρουσιάζονται μειωμένες το 2021 και συγκεκριμένα διαμορφώνονται σε 0,29% και 0,21% τα αντίστοιχα ποσοστά.

Εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι το 1% των παικτών έχουν φτάσει να έχουν νοσηλευτεί ή παρακολουθήσει κάποιο πρόγραμμα για την απεξάρτηση από τον εθισμό. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το εύρημα όμως ότι μόλις 38% από αυτούς δηλώνουν ότι η νοσηλεία ή το πρόγραμμα απεξάρτησης που ακολούθησαν τους βοήθησε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Όσον αφορά την δυνατότητα αυτοαποκλεισμού ενός παίκτη από τα παίγνια, 1% των παικτών έχει προβεί σε αίτηση αποκλεισμού, εκ των οποίων ο 1 στους 3 κατατάσσεται σε παίκτες με προβληματική συμπεριφορά, με την πλειοψηφία αυτών (83%) να αποκλείονται τουλάχιστον 1 μήνα.

Σε σύγκριση με τα προγράμματα νοσηλείας ή απεξάρτησης, ο αυτόαποκλεισμός φαίνεται να βοηθά περισσότερο, δεδομένου ότι το 72% όσων το έχουν πράξει να δηλώνουν ότι βοήθησε στην αντιμετώπιση του προβλήματος.