Morgan Stanley: Μικρή η βλάβη της πανδημίας για την ελληνική οικονομία

Οι υφέσεις δημιουργούν μακροπρόθεσμα σημάδια και «ουλές» (scars) στις οικονομίες, αλλά για τη χώρα μας τα αρνητικά σημάδια που θα αφήσει η κρίση του κορωνοϊού θα είναι ελαφρώς πιο ήπια από τις υπόλοιπες οικονομίες της Ευρώπης, εξαιτίας και του αρχικού σημείου εκκίνησης της εγχώριας οικονομίας, εξηγεί η αμερικανική επενδυτική τράπεζα Morgan Stanley.

Όπως εξηγεί ο επενδυτικός οίκος, τα σημάδια που άφησε πίσω της η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση του 2008 και η ευρωπαϊκή κρίση χρέους που ακολούθησε, υπήρξαν ορατά σε πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες αλλά για την Ελλάδα αυτά τα σημάδια ήταν πολύ χειρότερα.

Ειδικά για την πανδημία όμως, η μόνιμη ζημιά που θα αφήσει πίσω της η κρίση θα είναι μικρότερη και η Ελλάδα μπορεί να έχει το προνόμιο να χάσει τα λιγότερα αυτή τη φορά. Μετά την ύφεση, οι οικονομίες συνήθως δεν καταφέρνουν να επιστρέψουν στο προγενέστερο αναπτυξιακό μονοπάτι που βρίσκονταν και οι λόγοι εδράζουν στο σοκ της ύφεσης στην απασχόληση, στη συσσώρευση κεφαλαίου και την τεχνολογική πρόοδο.

Η Morgan Stanley προσπαθεί να ποσοτικοποιήσει την επίδραση της πανδημίας στηριζόμενη στις προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Βάσει των προβλέψεων για το ΑΕΠ του 2024 για την Ευρωζώνη, η απώλεια στο ΑΕΑΠ προβλέπεται στο 3,5% σε σχέση με τις προηγούμενες εκτιμήσεις του ΔΝΤ. Η επίδραση για την ελληνική οικονομία θα είναι της τάξεως του 1,5% μόλις, ενώ αν και η «ουλή» που θα αφήσει η πανδημία θα είναι μικρότερη από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους στο αντίστοιχο διάστημα.

Αυτή τη φορά, οι χώρες της περιφέρειας θα βρουν στήριγμα στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, με αποτέλεσμα η Ελλάδα και η Πορτογαλία να υποστούν μικρότερη μόνιμη ζημιά σε σχέση με την Ιταλία και την Ισπανία.

Σύμφωνα με τη Morgan Stanley, οι «ουλές» που θα αφήσει η πανδημία σε ορίζοντα 5ετίας θα είναι 2,2% για την Πορτογαλία, 2,3% για τη Γερμανία, 3,5% για το Βέλγιο, 4,2% για την Ιταλία, 4,1% για τη Γαλλία και 4,7% για την Ισπανία.

Αυτή τη φορά, οι χώρες της περιφέρειας θα βοηθηθούν επίσης από τους πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης. Αυτό εξηγεί τις περιορισμένες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της πανδημίας στην Ελλάδα και την Πορτογαλία. Η Ιταλία και η Ισπανία καταλήγουν σχετικά πιο «σημαδεμένες» -αλλά στη συνέχεια, ως μερίδιο του ΑΕΠ τους, δεν λαμβάνουν τόσο πολλά από το Ταμείο Ανάκαμψης όσο η Ελλάδα και η Πορτογαλία.

Ειδικά για την Ελλάδα, αν και η αρχική επίδραση στην παραγωγή το έτος 1 είναι μεγαλύτερη, η ύφεση δεν προβλέπεται να διαρκέσει τόσο πολύ. Μια σύντομη, απότομη ύφεση είναι λιγότερο επιζήμια από μια μακράς διάρκειας ύφεση, αφού η πρώτη συνεπάγεται μικρότερη περίοδο απώλειας θέσεων εργασίας και δεξιοτήτων. Αντίθετα, η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση διήρκεσε δύο χρόνια και ακολούθησε το 2011 η κρίση του ευρώ, η οποία μείωσε την οικονομική δραστηριότητα για 1-3 χρόνια και περισσότερο στην περίπτωση της Ελλάδας.

Αντίθετα, η εικόνα για τις χώρες της περιφέρειας ήταν πολύ αρνητική το 2008 και το 2011 και η Ελλάδα υπέστη βαθιές «ουλές». Τα στοιχεία της Morgan Stanley δείχνουν ότι το έλλειμμα στο ΑΕΠ της χώρας μας την περίοδο 2010-2015 είναι το υψηλότερο, στο 19,8%, μεταξύ των χωρών της Ευρώπης. Αντίστοιχα, η μόνιμη ζημιά που προκλήθηκε από την ευρωπαϊκή κρίση στην οικονομία της Ευρωζώνης ήταν της τάξης του 4,5%, 0% για τη Γερμανία, 4,9% για τη Γαλλία, στην Ισπανία 7,3%, στην Πορτογαλία 9,3% και τέλος, στην Ιταλία 9,6%.