Με «προτάσεις καινοτομίας» τα μεγάλα έργα του Δημοσίου

Την επόμενη Δευτέρα συζητείται στο υπουργικό συμβούλιο το σχέδιο νόμου του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για το νέο μοντέλο υλοποίησης μεγάλων έργων, μέσω «Προτάσεων Καινοτομίας».

Η υλοποίηση μεγάλων έργων μέσω «Προτάσεων Καινοτομίας», μέθοδος που εφαρμόζεται σε αρκετές χώρες του κόσμου και κάποιες της Ευρώπης, θεωρείται από τον υπουργό Υποδομών Κ. Καραμανλή ως μια από τις λύσεις για την ταχύτερη ωρίμανση επενδύσεων στις υποδομές και την επιτάχυνση διαγωνισμών.

Μέσω του συγκεκριμένου μοντέλου «ιδιωτικοί φορείς (π.χ. κατασκευαστικοί όμιλοι) μπορούν να διαμορφώσουν και να υποβάλουν πρόταση για ένα έργο για το οποίο δεν υπάρχει σε εξέλιξη διαγωνιστική διαδικασία με σύστημα παραχώρησης (ολικής ή μερικής) ή συνδυαστικό σύστημα ανταποδοτικής αμοιβής και πληρωμών διαθεσιμότητας». Πρόκειται για έργα με προϋπολογισμό μεγαλύτερο από κάποιο συγκεκριμένο ποσό που θα καθορίζεται στο σχέδιο νόμου και κατά πληροφορίες θα κινείται κοντά στα 100 εκατ. ευρώ.

Το σχέδιο νόμου θα προβλέπει πως η πρόταση που καταθέτει ο ιδιώτης πρέπει να είναι ώριμη, με πλήρη τεχνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά στοιχεία, τόσο για την περίοδο κατασκευής, όσο και την περίοδο λειτουργίας, ώστε ο διαγωνισμός να προκηρυχθεί άμεσα. Η αναθέτουσα αρχή είναι υποχρεωμένη εντός τριμήνου να αξιολογεί την πρόταση και να την εγκρίνει ή να την απορρίπτει μετά από γνώμη του εξειδικευμένου, κατά τομέα, οργάνου. Προτείνονται τυχόν τροποποιήσεις ή προσθήκες και το έργο εγκρίνεται τελικά σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο προκειμένου να δημοπρατηθεί.

Στη συνέχεια, στο διαγωνισμό που πραγματοποιείται, ο ιδιώτης που πρότεινε το έργο για υλοποίηση μέσω «Πρότασης Καινοτομίας», αν η πρότασή του είναι ακριβότερη από κάποιον άλλο κατασκευαστή μέχρι συγκεκριμένο ύψος, έχει δικαίωμα υποκατάστασης επί της καλύτερης προσφοράς. Δηλαδή ο προτείνων το έργο θα αναλάβει να το υλοποίηση, ενώ ο μειοδότης θα έχει δικαίωμα αποζημίωσης. Στην προεκλογική πρόταση της ΝΔ αναφέρονταν πως η αποζημίωση θα φτάνει το 2% του προϋπολογισμού του έργου, αλλά δεν είναι σίγουρο πως το σχέδιο νόμου προβλέπει το ίδιο ποσοστό αποζημίωσης.

Στην περίπτωση που η διαφορά μεταξύ του μειοδότη και του κατασκευαστή που πρότεινε το έργο είναι αρκετά μεγάλη ή ο προτείνων δεν ασκήσει το δικαίωμα υποκατάστασης, το έργο κατοχυρώνεται στην πλέον συμφέρουσα προσφορά. Στην περίπτωση αυτή ο ανάδοχος (ο μειοδότης) υποχρεούται να παρέχει αποζημίωση στον προτείνοντα (στην πρόταση της ΝΔ ανέρχονταν σε 3% επί τους προϋπολογισμού). Έτσι θα αποζημιωθεί ο προτείνων για το κόστος των μελετών, κ.λπ. Το αποτέλεσμα του διαγωνισμού κυρώνεται από την Βουλή.

«Για ένα έργο στην Ελλάδα, από τη στιγμή που ξεκινάει ο σχεδιασμός του μέχρι τη στιγμή που αρχίζουν οι εκσκαφές, μεσολαβούν πάνω από 60 μήνες, όταν ο μέσος αντίστοιχος χρόνος για έργα μέσω Προτάσεων Καινοτομίας π.χ. στην Ιταλία περιορίζεται σε 12 - 18 μήνες» τονίζουν στην αγορά κατασκευών.