Τη δυνατότητα χρηματοδότησης μεγάλου ύψους επενδύσεων υποδομής στην ελληνική οικονομία υποστηρίζουν ότι διαθέτουν οι ασφαλιστικές εταιρείες και καλούν την κυβέρνηση σε διάλογο προκειμένου να συμφωνήσουν τον τρόπο με τον οποίον θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο.
Τη σχετική πρόθεση εξέφρασε δημοσίως ο πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ) κ. Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου σε διαδικτυακή εκδήλωση στις 5 Μαΐου (βλέπε σχετικό δημοσίευμα του Euro2day.gr με τίτλο «Ασφαλιστικές προς κυβέρνηση: Να συζητήσουμε για να επενδύσουμε στη χώρα), στην οποία μάλιστα συμμετείχε και ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Άδωνις Γεωργιάδης.
Ποια όμως είναι τα βασικά σημεία του «σχεδίου Σαρρηγεωργίου» και γιατί χρειάζεται η συμβολή και η συναίνεση της κυβέρνησης προκειμένου οι ασφαλιστικές εταιρείες να επενδύσουν στη χώρα;
Πρώτον, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα «όχημα» (εταιρεία ειδικού σκοπού) το οποίο ως σκοπό θα έχει τη χρηματοδότηση μακρόπνοων επενδύσεων υποδομής στη χώρα.
Δεύτερον, οι ασφαλιστικές εταιρείες στη συνέχεια θα δανείσουν το όχημα αυτό, έναντι κρατικών τίτλων μακροπρόθεσμης διάρκειας.
Τρίτον, θα πρέπει να γίνουν κινήσεις προκειμένου οι συγκεκριμένοι κρατικοί τίτλοι (ομόλογα) να γίνονται αποδεκτοί ως απόθεμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έτσι ώστε να μην επιδεινωθούν οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας των ελληνικών ασφαλιστικών εταιρειών από τη συγκεκριμένη τοποθέτησή τους.
Ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να ωφελήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό και τις δύο αντισυμβαλλόμενες πλευρές.
Από τη μια πλευρά, το ελληνικό δημόσιο θα μπορούσε να αντλήσει μερικά δισεκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να χρηματοδοτήσει μακρόπνοα έργα υποδομής χαμηλού επενδυτικού κινδύνου. Τα έργα αυτά θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας και παράλληλα θα τονώσουν δραστικά τη ζήτηση σε μια περίοδο που η οικονομία καλείται να βρει απαντήσεις στις επιπτώσεις της πανδημίας Covid-19.
Ανάλογα ωφελημένες όμως θα βγουν και οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες σήμερα διαθέτουν επενδυτικό χαρτοφυλάκιο μακροπρόθεσμης διάρκειας που κυμαίνεται γύρω στα 14,5 δισ. ευρώ (ο κ. Σαρρηγεωργίου έχει τονίσει κατ’ επανάληψη ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι με μεγάλη διαφορά, ο μεγαλύτερος θεσμικός επενδυτής στη χώρα).
Το ποσό αυτό είναι σήμερα κατά κύριο λόγο τοποθετημένο στο εξωτερικό (ιδίως σε χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά) και μόλις 2-3 δισ. ευρώ εξ΄ αυτών αφορούν ελληνικά κρατικά ομόλογα. Μέσα από την προτεινόμενη συμφωνία, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα μπορούσαν να μεταφέρουν στην Ελλάδα μέρος των δισ. ευρώ που «λιμνάζει» στο εξωτερικό, για τα οποίο θα εισπράττουν ένα αξιοσημείωτο επιτόκιο σε μακροπρόθεσμη βάση, σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται διεθνώς από τα οριακά ή και αρνητικά επιτόκια. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να βελτιώσει τα επενδυτικά τους έσοδα.
Το σχέδιο αυτό βέβαια έχει και «γωνίες» οι οποίες θα πρέπει να συζητηθούν διεξοδικά, όπως για παράδειγμα η μεγαλύτερη εξάρτηση των εγχώριων ασφαλιστικών εταιρειών (άρα των μετόχων τους και των πελατών τους) από το Ελληνικό Δημόσιο. Σύμφωνα πάντως με κύκλους της αγοράς, πολλά τέτοια ζητήματα θα μπορούσαν να διευθετηθούν μέσω του διαλόγου.