Ασφαλιστικές: «Δειλή» στροφή στα ελληνικά assets

Παρά τη διστακτική παρατηρούμενη στροφή των ασφαλιστικών εταιρειών προς τα εγχώρια περιουσιακά στοιχεία (συμβάλλει και το περιβάλλον των αρνητικών επιτοκίων στο εξωτερικό) υπάρχουν ακόμη μεγάλα περιθώρια προκειμένου ο κλάδος να αυξήσει περαιτέρω τις επενδύσεις του στην Ελλάδα.

Ειδικότερα, με βάση τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος (βλέπε πίνακες) στις 31ης Δεκεμβρίου του 2019 οι ασφαλιστικές εταιρείες είχαν επενδεδυμένα σε καταθέσεις, χρεωστικούς τίτλους (κυρίως ομόλογα και έντοκα γραμμάτια), μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων και μετοχές 16,61 δισ. ευρώ, εκ των οποίων το 46% σε τίτλους εσωτερικού (7,67 δισ. ευρώ) και 54% στο εξωτερικό.

Αν και το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων των ασφαλιστικών εταιρειών παραμένει σήμερα εκτός Ελλάδας, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2018, τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν ακόμη χειρότερα: 41,3% ήταν τοποθετημένο σε εγχώρια περιουσιακά στοιχεία και 58,7% σε τίτλους εξωτερικού.

Σύμφωνα με κύκλους της αγοράς, η στροφή που παρατηρήθηκε κατά την τελευταία διετία δεν ήταν μεγάλη, ιδίως αν συνεκτιμηθεί ότι τμήμα των παραπάνω μεταβολών οφείλεται στο ότι κατά το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα οι ελληνικοί τίτλοι υπεραπέδωσαν σε γενικές γραμμές έναντι των ξένων. Ωστόσο, αξιοσημείωτη είναι μια προτίμηση προς τους «χρεωστικούς τίτλους εσωτερικού», καθώς από τα 3,974 δισ. του πρώτου τριμήνου του 2018 έκλεισαν το 2019 στα 5,4 δισ. ευρώ!

Κατά τα λοιπά, οι τοποθετήσεις των εγχώριων ασφαλιστικών εταιρειών στο τέλος του 2019 συνέχισαν να έχουν αμυντικό χαρακτήρα, με δεδομένο ότι οι επενδύσεις σε «χρεωστικούς τίτλους» αποτελούσαν το 62,6% του συνολικού ενεργητικού των ασφαλιστικών εταιρειών, τα μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων (κυρίως ομόλογα και μετοχές) το 15,8%, οι μετοχές το 3,4%, τα πάγια, τα δάνεια και οι λοιπές απαιτήσεις περίπου το 10%, κ.λπ.

Κύκλοι της αγοράς έχουν επανειλημμένα επισημάνει πως οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι ο μεγαλύτερος εγχώριος θεσμικός επενδυτής, που μάλιστα είναι σε θέση να προσφέρει πολύ περισσότερα στη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, κάτω από δύο προϋποθέσεις.

1. Να τονωθεί η ασφαλιστική παραγωγή, η οποία ως ποσοστό του ΑΕΠ βρίσκεται κοντά στο 2%, δηλαδή στον πάτο μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης.
2. Να αναβαθμιστεί περαιτέρω η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης.

«Είναι γνωστό πως οι επενδύσεις δεν διατάσσονται, αλλά έλκονται όταν προκύπτουν οι κατάλληλες συνθήκες. Αποτελεί κρίσιμο στοιχείο να αναβαθμιστεί η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, όπως επίσης και να υπάρξουν περισσότερες και μεγαλύτερες κρατικές ομολογιακές εκδόσεις, προκειμένου η αγορά των ελληνικών κρατικών τίτλων να αποκτήσει βάθος και εμπορευσιμότητα», αναφέρει χαρακτηριστικά γνωστός παράγοντας της ασφαλιστικής αγοράς.

»Πέραν αυτών, ας μην ξεχνούμε πως το 2020 είναι χρονιά αλλαγής του εποπτικού πλαισίου Solvency II. Είμαστε αναμφίβολα υπέρ ενός αυστηρού εποπτικού πλαισίου, ωστόσο θα πρέπει να γίνουν αλλαγές, προκειμένου οι ασφαλιστικές εταιρείες να μπορούν να χρηματοδοτούν μακροπρόθεσμα projects εξασφαλισμένων αποδόσεων, όπως για παράδειγμα πράσινες επενδύσεις και ανταποδοτικά έργα υποδομής.

»Όταν ο κλάδος μιλά για την ανάγκη θέσπισης φορολογικών κινήτρων τουλάχιστον στα μέτωπα της σύνταξης και της υγείας, τονίζεται κάθε φορά πως εκτός από τα οφέλη των νοικοκυριών θα προκύψει αξιοσημείωτη ώθηση και για το σύνολο της οικονομίας».