Και εκεί που όλοι σκέφτονταν το ευρώ τους... ήρθε η άνοδος των αμερικανικών επιτοκίων, που «θύμισε» στο ελληνικό αποταμιευτικό κοινό το «ξεχασμένο» δολάριο.
Όλες οι τράπεζες διαθέτουν καταθετικά προϊόντα σε ξένα νομίσματα (όπως σε δολάριο Αμερικής, Καναδά, Αυστραλίας, λίρα Αγγλίας, ελβετικό φράγκο, γιεν, Ιαπωνίας, κορώνες Σουηδίας ή Νορβηγίας, ρούβλια), τα οποία τιμολογούν με διάφορα επιτόκια, βάσει του κόστους χρήματος και των χρηματαγορών.
Πρόσφατα η HSBC ανακοίνωσε ένα καινούργιο προϊόν, την προθεσμιακή κατάθεση σε δολάριο με επιτόκιο 3% ανεξαρτήτως ποσού και διάρκειας, με μίνιμουμ τiw 10.000 δολάρια. Με αφορμή αυτό, το Euro2day.gr μίλησε με την αγορά για να παρουσιάσει την εικόνα που ισχύει σήμερα για το δολάριο.
Κατ' αρχάς, προθεσμιακές καταθέσεις σε δολάρια παρέχουν και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες (Πειραιώς Eurobank, Alpha Bank και Εθνική) για διάρκειες ενός μηνός, ή 3, 6, 9 ή 12 μηνών. Μπορεί κάποιος να κλείσει προθεσμιακή και με 5.000 δολάρια κατ' ελάχιστον, ανάλογα με την τράπεζα.
Οι καταθέτες που επιλέγουν τις προθεσμιακές καταθέσεις σε δολάριο, κατά μέσο όρο, δεσμεύουν τα χρήματά τους για την περίοδο ενός έτους (12 μήνες), είναι δηλαδή της πιο μακροπρόθεσμης επένδυσης (long term commitment).
Σήμερα εκτιμάται ότι σε όλη την αγορά είναι τοποθετημένα σε ξένο νόμισμα περίπου 6 δισ. ευρώ, όταν το 2011-2012 ήταν περίπου 20 δισ. ευρώ. Από το ποσό αυτό, το 80-90% αφορά το δολάριο και το υπόλοιπο αφορά άλλα ξένα νομίσματα. Αρα, ένα 5% περίπου των συνολικών καταθέσεων της χώρας είναι σε δολάριο.
Κάθε τράπεζα τιμολογεί ανάλογα με το κόστος χρήματος, το cost of funding στο δολάριο (το πόσο δηλαδή η ίδια έχει δανεισθεί από τις διεθνείς χρηματαγορές σε δολάριο). Ενδεικτικά, σήμερα, το διατραπεζικό επιτόκιο σε δολάριο, το libor, είναι 1,95% για τη δεκαετία και 1,75% για τη διετία.
Με βάση λοιπόν την τιμολόγηση της κάθε τράπεζας, το αποταμιευτικό κοινό μπορεί να βρει προθεσμιακές καταθέσεις που κυμαίνονται στο libor συν 20 ή 50 μονάδες βάσης. Στην καλύτερη περίπτωση, από τις 4 ελληνικές συστημικές τράπεζες, η απόδοση σε προθεσμιακή δολαρίου φτάνει το 2,20%.
Φυσικά, κάποιοι «μεγάλοι» πελάτες μπορούν να διαπραγματευτούν κάποια bips παραπάνω, ανάλογα με το ύψος των κεφαλαίων που θέλουν να επενδύσουν.
Για τη σύγκριση και μόνο, ξένες τράπεζες στο εξωτερικό (π.χ. Μ. Βρετανία) προσφέρουν πολύ χαμηλότερα επιτόκια, της τάξεως του 1,40% για 3 μήνες και αν το κεφάλαιο πλησιάζει τις 50.000 δολάρια.
Κατά κύριο λόγο, οι προθεσμιακές σε ξένο νόμισμα, εν προκειμένω στο αμερικάνικο, αφορούν όσους ήδη διαθέτουν συνάλλαγμα το οποίο παραμένει σε μία απλή κατάθεση ή στο «συρτάρι». Σε διαφορετική περίπτωση, αν πρέπει να προηγηθεί το βήμα της μετατροπής ευρώ σε δολάρια, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη άλλες δύο παράμετροι:
1. Του συναλλαγματικού ρίσκου που μπορεί να προκύψει από τη διαφορά της συναλλαγματικής ισοτιμίας, στη μετατροπή από ευρώ σε δολάριο (και ενδεχομένως μετά και αντιστρόφως)
2. Των προμηθειών μετατροπής.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι για τις ελληνικές τράπεζες η διάθεση καταθετικών προϊόντων σε δολάριο στην ουσία γίνεται για την εξυπηρέτηση πελατών τους και για λόγους ανταγωνισμού.
Δεν έχει δηλαδή τη χρησιμότητα που μπορεί να έχει για μία ξένη τράπεζα, που μπορεί τα δολάρια που συγκεντρώνει από τους καταθέτες της να τα προμηθεύσει σε δεύτερη φάση στον διεθνή όμιλο που ανήκει ή στο διεθνές private banking.