Αντιδράσεις ΣΕΒ για φόρους στην κλωστοϋφαντουργία

Την έντονη αντίθεσή του στη φορολογική μεταχείριση που υφίστανται πολλοί παραγωγικοί κλάδοι μεταξύ των οποίων και αυτός της κλωστοϋφαντουργίας εκφράζει ο ΣΕΒ στο πρόσφατο ειδικό δελτίο που εξέδωσε σχετικά με την υπερφορολόγηση.

Μάλιστα, το χρονικό σημείο έκδοσης του δελτίου (λίγες ημέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση της 7ης Ιουλίου) θα μπορούσε να εκληφθεί και ως προτροπή προς την νέα κυβέρνηση προκειμένου να προχωρήσει στις απαιτούμενες θεσμικές αλλαγές.

Μεταξύ των όσων τονίζει ο ΣΕΒ συγκαταλέγονται:

• Εδώ και χρόνια καταγράφεται σταθερά ότι η ελληνική μεταποίηση έχει πρόσβαση σε ενέργεια σε τιμές τουλάχιστον 30% υψηλότερες αυτών που προσφέρονται στους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους.

• Η μετάταξη του ΦΠΑ στην ενέργεια -ρεύμα και φυσικό αέριο- από το 13% στο 6% είναι μεν θετικό μέτρο, αλλά στην ουσία αποφέρει μόνο ταμειακή διευκόλυνση, καθώς ο χρεωστικός ΦΠΑ συμψηφίζεται με τον πιστωτικό. Ειδικότερα για την κλωστοϋφαντουργία, πρόκειται για έναν έντονα εξαγωγικό κλάδο, με τις εξαγωγές να μην επιβαρύνονται με ΦΠΑ.

• Περισσότερο και ουσιαστικότερα θα βελτίωνε τη θέση των μεταποιητικών επιχειρήσεων σε σχέση με τους ξένους ανταγωνιστές μια μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στην ενέργεια και ειδικά στη Μέση Τάση, όπου είναι διπλάσιος από εκείνον της Υψηλής Τάσης. Η πραγματικότητα αυτή πλήττει πολλούς κλάδους έντασης ενέργειας, που με ανεξήγητα κριτήρια κατατάσσονται στη Μέση Τάση.

• Η Ελλάδα του υψηλού Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στην ηλεκτρική ενέργεια για τη Μεσαία Τάση και του υψηλού μη μισθολογικού κόστους, έχει αναπόφευκτα απολέσει την κλωστοϋφαντουργία που είναι έντασης τόσο ενέργειας, όσο και εργασίας.

• Αυτό το πλήγμα στην κλωστοϋφαντουργία έχει συμβεί την ώρα που η χώρα μας είναι ο μόνος μεγάλος παραγωγός της πρώτης ύλης στην Ευρώπη και εξάγει ακατέργαστη αυτή την πρώτη ύλη (βαμβάκι) σε χώρες που το μεταποιούν και στη συνέχεια εξάγουν έτοιμα προϊόντα (μεταξύ άλλων χωρών, και στην Ελλάδα).

Και καταλήγει το Δελτίο του ΣΕΒ: «Τίθεται εύλογα το ερώτημα αν η Ελλάδα έχει την πολυτέλεια να εξάγει ακατέργαστη μια πρώτη ύλη όπως το βαμβάκι -που με τη σειρά του απορροφά σημαντικούς φυσικούς πόρους για την παραγωγή του- χωρίς να αξιοποιεί την ύπαρξη της πρώτης ύλης για τη δημιουργία απασχόλησης και προστιθέμενης αξίας μέσω της μεταποίησης».