Η συνταγή ΔΝΤ για να έρθουν επενδύσεις

«Απογοητευτική» χαρακτηρίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την ανάπτυξη των επενδύσεων στην Ελλάδα, εξέλιξη που κατά κύριο λόγο την αποδίδει στο αδύναμο επενδυτικό κλίμα. Για τον λόγο αυτό, σημειώνει ότι οι μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας που υιοθετήθηκαν την περίοδο του προγράμματος, θα πρέπει να συνεχιστούν, τονίζοντας μάλιστα ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης για την τόνωση των επενδύσεων, την αύξηση της παραγωγικότητας και της ενίσχυσης των εξαγωγών, παραμένουν ελλιπείς.

Με αυτές τις διαπιστώσεις, το ΔΝΤ επισημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει περισσότερα προκειμένου να βελτιώσει το επενδυτικό κλίμα, αλλά και να προχωρήσει στις απαιτούμενες από καιρό μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων, με στόχο την ενίσχυση του ανταγωνισμού. Παράλληλα, αν και παραδέχεται ότι ορισμένες ενέργειες για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και του ανταγωνισμού περιλαμβάνονται στην εθνική αναπτυξιακή στρατηγική, επισημαίνει ότι από μόνες τους θα είναι ανεπαρκείς, υπενθυμίζοντας ότι οι ελληνικές αγορές εξακολουθούν να συγκαταλέγονται μεταξύ των πλέον αυστηρά ρυθμιζόμενων μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ.

Συνεχίζοντας την κριτική, το ΔΝΤ υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα κατατάσσεται στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ ως προς τον δείκτη Doing Business και αναφέρει ότι οι στόχοι της Ελλάδας, όπως αυτοί έχουν αποτυπωθεί στην εθνική αναπτυξιακή στρατηγική, περιλαμβάνουν την ανάπτυξη μιας ενιαίας θυρίδας εξυπηρέτησης επιχειρήσεων, τη νομοθέτηση της ταχείας αδειοδότησης των στρατηγικών επενδύσεων, την απλούστευση των διαδικασιών ίδρυσης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, την αύξηση των δαπανών για επενδύσεις σε έρευνα και τεχνολογία, την ολοκλήρωση του κτηματολογίου και του χωροταξικού σχεδιασμού.

Πέραν των μεταρρυθμίσεων τις οποίες περιλαμβάνει η εθνική αναπτυξιακή στρατηγική, το ΔΝΤ καταθέτει και τις δικές του, συγκεκριμένες προτάσεις για την τόνωση των επενδύσεων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η συνέχιση των πιο ευέλικτων πολιτικών στην αγορά εργασίας και η μείωση του μη μισθολογικού κόστους, που σύμφωνα με το Ταμείο, θα μπορούσε να συμβάλει στην άμβλυνση των κινδύνων για την απασχόληση.