Νότες αισιοδοξίας του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με τις νεότερες εκθέσεις του δεν αμφισβητεί τις εκτιμήσεις του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών για την εξέλιξη βασικών μακροοικονομικών μεγεθών, όπως μας είχε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια.

Για τον ρυθμό ανάπτυξης θέτει τον πήχη στο 2% φέτος (2,1% αναφέρει το προσχέδιο του προϋπολογισμού) και στο 2,4% το 2019 (έναντι 2,5% του προσχεδίου), για το πρωτογενές πλεόνασμα διατηρεί την εκτίμησή του ότι θα επιτευχθεί το 3,5% του ΑΕΠ ενώ για την ανεργία προβλέπει σαφείς πτωτικές τάσεις.

Οι βελτιωμένες προβλέψεις του ΔΝΤ συνιστούν μεγάλη αλλαγή. Δεν αναμένεται, όμως, αντίστοιχη βελτίωση της στάσης του -παρ’ εκτός αν γίνει η μεγάλη ανατροπή- και στο θέμα της περικοπής των συντάξεων, μέτρο στη διαρθρωτική φύση του οποίου αναμένεται να επιμείνει το ΔΝΤ στην ετήσια Σύνοδο, η οποία διεξάγεται στο Μπαλί. Η Κριστίν Λαγκάρντ δεν αποκλείεται να ερωτηθεί σχετικά, ο Πολ Τόμσεν αναμένεται να επιδιώξει να τοποθετηθεί σχετικά, ενώ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος βρίσκεται ήδη σε κύκλο επαφών με επενδυτές στην Ασία, αναμένεται να θέσει το ζήτημα ακύρωσης των ψηφισμένων περικοπών στο περιθώριο της Συνόδου.

Προς το παρόν, κυριαρχούν οι προβλέψεις. Στο World Economic Outlook το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα, οι προβλέψεις του Ταμείου για την ελληνική οικονομία αφορούν σε:

* Ρυθμό ανάπτυξης 2% φέτος, 2,4% το 2019 αλλά 1,2% το 2023, με την οικονομία της ευρωζώνης να κάνει αντίστοιχη βουτιά (2% φέτος, 1,9% το 2019 και 1,4% το 2023). Τα τελευταία τρίμηνα 2017-19, το ΔΝΤ εκτιμά πως η ελληνική οικονομία θα σημειώσει μεγέθυνση 2,2% φέτος και 2,5% το 2019 έναντι 2% το 2017.

* Πληθωρισμό 0,7% φέτος, 1,2% το 2019 και 1,8% το 2023.

* Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών με έλλειμμα 0,8% του ΑΕΠ φέτος, 0,4% το 2019 και μηδενισμό το 2023.

* Ανεργία 19,9% του εργατικού δυναμικού φέτος και 18,1% το 2019 έναντι 21,5% το 2017.

Απώλεια ΑΕΠ

Στην έκθεση περιλαμβάνεται ειδική ανάλυση στην οποία εξετάζονται 133 «επεισόδια» κάθετης πτώσης (πάνω από 20%) του κατά κεφαλήν ΑΕΠ την περίοδο 1960-2017 σε σύνολο 92 χωρών.

Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνεται και η περίπτωση της Ελλάδας, με οδηγό την πρωτοφανή κρίση των τελευταίων ετών. Σε Λιβερία, Υεμένη και Γεωργία, η βουτιά του ΑΕΠ κυμαίνεται από 70% έως και 93%, με τη στατιστική καταγραφή να συνοδεύεται από αναφορές σε αίτια όπως πόλεμοι, εμφύλιοι και μη, ένοπλες επαναστάσεις, κρίσεις στις διεθνείς αγορές εμπορευμάτων, τραπεζικές κρίσεις ή δημοσιονομικές.

Σε 45 από τις 92 χώρες, το ΑΕΠ του 2017 δεν είχε καταφέρει ακόμα να αγγίζει το υψηλό στο οποίο είχε διαμορφωθεί πριν το χτύπημα της όποιας μορφής κρίσης.

Η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει χάσει 26% στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ την περίοδο 2007-2013, αλλά στη μελέτη την παράσταση κλέβει η Βενεζουέλα: εκτιμάται ότι μεταξύ 2013 και 2017 έχασε το 35% στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, πτώση η οποία θα αγγίζει το 60% έως το 2023.