ΣτΕ: Δεν πληρώνουν 3,2 εκατ. Μαρτίνης, Χλαμπουτάκης λόγω μη καταβολής φόρων του Ντυνάν

Ελεύθεροι οικονομικών υποχρεώσεων και συνεπώς δεσμευτικών μέτρων είναι οι διατελέσαντες στη διοίκηση και διαχείριση Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου που δεν ήταν συνεπή στις φορολογικές τους υποχρεώσεις.

Πρόκειται για απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία εκδόθηκε από το Β' τμήμα του μετά από προσφυγή του πρώην αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Γιώργου Χλαμπουτάκη που διετέλεσε για 113 ημέρες άμισθος πρόεδρος του Ερρίκος Ντυνάν.

Στον κ. Χλαμπουτάκη αλλα και στον πρώην αντιπρόεδρο του νοσοκομείου Ανδρέα Μαρτίνη είχαν καταλογιστεί 3.282.273 ευρώ μετά από Έλεγχο του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων για τις χρήσεις από το 2010 μέχρι και το 2013. Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκαν φορολογικές παραβάσεις και φοροδιαφυγή. Συγκεκριμένα, όπως προέκυψε από τον έλεγχο, ενώ υπέβαλε το νοσοκομείο μηνιαίες δηλώσεις φόρου μισθωτών υπηρεσιών δεν κατέβαλε το φόρο, ενώ υπέβαλε μηνιαίες δηλώσεις φόρου ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, δεν πραγματοποιούσε την ταυτόχρονη καταβολή του φόρου, κ.λπ.

Μετά τον έλεγχο στον πρώην δικαστικό λειτουργό επιβλήθηκε: 

α) απαγόρευση μεταβίβασης των περιουσιακών του στοιχείων, β) δέσμευση του 50% όλων των τραπεζικών λογαριασμών του και γ) δέσμευση του 50% του περιεχομένου των θυρίδων του (χρήματα, κ.λπ.) σε όλα τα τραπεζικά ιδρύματα στην Ελλάδα και στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.

Ακόμη, κλήθηκαν το ποσό των 3.282.273 ευρώ να το πληρώσουν ο Γεώργιος Χλαμπουτάκης και ο Ανδρέας Μαρτίνης (50% ο καθένας, δηλαδή 1.641.136 ευρώ έκαστος).

Ο κ. Χλαμπουτάκης προσέφυγε τελικώς στο ΣτΕ , το οποίο με την υπ΄  αριθμ. 1769/2018 απόφασή του έκανε δεκτή την αίτησή του κρίνοντας ότι δεν ήταν νόμιμα τα μέτρα που επεβλήθησαν σε βάρος του.

Αναλυτικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας υπογραμμίζουν:

«Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 46 του ΚΦΔ, στενώς ερμηνευτέων ενόψει της σοβαρής επέμβασης που ενέχει η ενεργοποίηση των επίδικων μέτρων σε βάρος της οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας των καθ΄ών τα μέτρα αυτά προσώπων, δεν επιτρέπεται η λήψη των ως άνω μέτρων σε βάρος φυσικών προσώπων εντεταλμένων στη διοίκηση, διαχείριση ή εκπροσώπηση νομικών οντοτήτων για μη απόδοση παρακρατούμενων φόρων, όταν για αυτούς τους παρακρατούμενους φόρους και αποδοτέους κατά την διάρκεια της θητείας τους φόρους, ήταν ανεκτή από το νομοθέτη η μη εκπλήρωση της υποχρέωσης απόδοσης αυτών, πράγμα που συνέβη και εν προκειμένω, όπως συνάγεται από το γεγονός ότι δυνάμει των ειδικών νομοθετικών ρυθμίσεων, είχε ανασταλεί η συμφωνία με διάταξη λήψης ασφαλιστικών μέτρων, όπως είναι και τα επίδικα (σ.σ.: ασφαλιστικά μέτρα) προς εξασφάλιση της ικανοποίησης των αξιώσεων κάθε πιστωτή και από οποιαδήποτε αιτία, μεταξύ των οποίων και των αξιώσεων του Δημοσίου από μη καταβολή των επίμαχων φόρων».