Υδρογονάνθρακες: Τα επόμενα βήματα για τις συμβάσεις παραχώρησης

Έως το φθινόπωρο επιδιώκεται να έχουν κυρωθεί από τη Βουλή οι συμβάσεις των παραχωρήσεων των δικαιωμάτων έρευνας κι εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στα δύο θαλάσσια «οικόπεδα» «Νοτιοδυτικά» και «Δυτικά» της Κρήτης.

Με αυτόν τον σχεδιασμό πορεύονται το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων, μετά την ανάδειξη χθες των εταιριών, της κοινοπραξίας «Total - ExxonMobil - ΕΛ.ΠΕ» ως επιλεγέντες αιτούντες για τις προαναφερόμενες περιοχές.

Η επόμενη φάση, η οποία, σύμφωνα με πηγές της ΕΔΕΥ, αναμένεται να τελειώσει εντός του Ιουλίου είναι να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της επιτροπής αξιολόγησης της εταιρίας με την κοινοπραξία επί του σχεδίου σύμβασης παραχώρησης των δικαιωμάτων του δημοσίου. Με ταχείς ρυθμούς τελείωσαν και οι αξιολογήσεις των προσφορών που υπέβαλε το ίδιο το σχήμα για τις δύο θαλάσσιες παραχωρήσεις. Η διαδικασία κράτησε από τον Μάρτιο, ενώ στελέχη της ΕΔΕΥ σημειώνουν συνολικά πως η προηγούμενη εμπειρία που είχε αποκομίσει η Total από το «οικόπεδο 2» στην Κέρκυρα βοήθησε στη γρήγορη έκβαση του πρώτου σταδίου του διαγωνισμού.

Τα επόμενα βήματα κι αφού η εταιρία κλείσει και τις συζητήσεις για τα σχέδια συμβάσεων είναι ο υπουργός ΠΕΝ να τις εγκρίνει, στη συνέχεια αυτές να αποσταλούν στο ελεγκτικό συνέδριο, να ακολουθήσουν οι υπογραφές και έπειτα να πάρουν τον δρόμο προς κύρωση από τη Βουλή.

Σε σχέση με την πρόταση των Repsol - ΕΛ.ΠΕ για το θαλάσσιο «οικόπεδο» του Ιονίου, πηγές θέλουν να υπάρχει ακόμη σε εξέλιξη η διαδικασία της αξιολόγησης και των διαπραγματεύσεων για τις προσφορές, χωρίς όμως κι αυτή να αναμένεται να καθυστερήσει σημαντικά. Δεν αποκλείεται κι αυτή η σύμβαση να ακολουθήσει εκείνες της Κρήτης και να πάνε μαζί στη Βουλή.

Πάντως, όπως και να 'χει, οι πρώτες σοβαρές και πιστοποιημένες ενδείξεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου φαίνονται μόνο από τις γεωτρήσεις. Αυτές έρχονται μετά από ένα διάστημα εξαετούς ερευνητικής δραστηριότητας. Συνεπώς τόσο στην Κρήτη όσο και στο Ιόνιο, ο δρόμος για τις εξορύξεις είναι πολύ μακρύς.