Μεσοπρόθεσμο: Βλέπει δημοσιονομικό χώρο ως 3,5 δισ. το 2022!

Υπερπλεονάσματα έως και 5,2% του ΑΕΠ θα συνεχίσει να παράγει η ελληνική οικονομία έως και το 2022 σύμφωνα με τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών όπως αποτυπώνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής της περιόδου 2019-22.

Στη βάση αυτών των προβλέψεων ο «δημοσιονομικός χώρος», η απόσταση δηλαδή ανάμεσα στους στόχους που απορρέουν από το Μνημόνιο και τα αποτελέσματα, ξεκινά χαμηλά από τα 111 εκατ. ευρώ φέτος και φτάνει έως τα 3,582 δισ. ευρώ το 2022, τροφοδοτώντας το αφήγημα παροχών το οποίο έχει ήδη αρχίσει να καλλιεργεί η κυβέρνηση.

Οι προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου αποκαλύφθηκαν από την έκθεση αξιολόγησής τους από το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο δεδομένου ότι επίκειται η κατάθεσή του στη Βουλή, ως τμήμα του πολυνομοσχεδίου.
Το υπουργείο Οικονομικών προβλέπει:

· Πρωτογενές πλεόνασμα: Από 3,56% του ΑΕΠ φέτος, θα ακολουθεί διαρκώς ανοδική πορεία στο 3,96% του ΑΕΠ το 2019, σε 4,1% το 2020, 4,53% το 2021 και 5,19% του ΑΕΠ το 2020. Στη διάρκεια της πενταετίας, οι δεσμεύσεις που απορρέουν από το Μνημόνιο ορίζουν στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ.

· Δημοσιονομικός χώρος. Φέτος ξεκινά «στενά» με 111 εκατ. ευρώ, το 2019 αγγίζει τα 866 εκατ. ευρώ, ανεβαίνει σε 1,287 δισ. ευρώ το 2020, ξεπερνά τα 2 δισ. ευρώ (2,112 δισ. ευρώ) το 2021 και «τερματίζει» σε 3,582 δισ. ευρώ το 2022.

· Ανάπτυξη. Φέτος ο πήχης χαμηλώνει σε 2% (από 2,5% που προέβλεπε ο προϋπολογισμός), το 2019 ενισχύεται σε 2,4%, το 2020 διαμορφώνεται σε 2,3% το 2021 σε 2,1% και το 2022 σε 1,8%.

Οι εκτιμήσεις όσον αφορά το ρυθμό ανάπτυξης κρίνονται «αισιόδοξες» από το Συμβούλιο, ενώ επιφυλάξεις διατυπώνονται για την προβλεπόμενη αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης (πάνω από 1% σε ετήσια βάση από το 2019 έως και το 2022).

Τονίζονται άλλωστε οι εν δυνάμει κίνδυνοι (Ιταλία, Ισπανία, γεωπολιτικές αναταράξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, τιμές ενέργειας) αλλά και οι απαραίτητες προϋποθέσεις ομαλής ολοκλήρωσης του τρίτου προγράμματος, διατύπωσης δεσμευτικής πολιτικής απόφασης για το πλέγμα και το χρονοδιάγραμμα των μεσοπρόθεσμων μέτρων που θα καθιστούν μακροχρόνια διαχειρίσιμο το δημόσιο χρέος καθώς και εφαρμογής ενός λεπτομερούς αναπτυξιακού σχεδίου για την ελληνική οικονομία.