Ουάσινγκτον, ανταπόκριση (read the article in English in the right column)
Μικρότερο κατά δύο μέλη είναι πλέον το περίφημο Washington Club, αφού στη συνάντηση στο περιθώριο της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ για την Ελλάδα, δεν κλήθηκαν να παρευρεθούν η Ιταλία και η Ισπανία.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Euro2day.gr, παρόντες ήταν: ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο, ο επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί, ο Κλάους Ρέγκλινγκ από τον ESM, ο Μπενουά Κερέ από την ΕΚΤ, ο Πολ Τόμσεν από το ΔΝΤ και οι υπουργοί Οικονομικών της Γαλλίας και της Γερμανίας (Λε Μερ και Σουλτς).
Αξιωματούχοι με γνώση των συζητήσεων που έγιναν μέσα στη συνάντηση ανέφεραν στο Euro2day.gr ότι η συζήτηση «δεν πήγε μακριά», γιατί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε τις ενστάσεις του από την αρχή τόσο για τα 88 προαπαιτούμενα, μέρος των οποίων καθυστερεί, όσο και για τις προτάσεις του ΔΝΤ για την ελάφρυνση του χρέους.
Με άλλα λόγια, βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο που βρισκόμασταν όλες τις προηγούμενες χρονικές περιόδους μεγάλων αποφάσεων: Γερμανία και ΔΝΤ δεν συμφωνούν για το πώς θα γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος.
Ενας εκ των αξιωματούχων ανέφερε στο Euro2day.gr ότι «η γενική ιδέα είναι να τελειώσουν όλα τον Αύγουστο, όμως με την άρνηση της Ελλάδας να δεχθεί έστω και υβριδική προληπτική γραμμή πίστωσης, δημιουργούνται επιπρόσθετα προβλήματα».
«Καλούμαστε να αποφασίσουμε σε ένα μοντέλο όπου η Ελλάδα δεν θα παρεκτραπεί από τη δημοσιονομική τροχιά (fiscal trajectory). Σε αυτό το σημείο, η Γερμανία θέτει σοβαρές ενστάσεις», συμπληρώνει.
Η Γερμανία θέλει επανέγκριση ανά έτος
Και οι δύο αξιωματούχοι ανέφεραν ότι κατά τη διάρκεια της συνάντησης, η Γερμανία δήλωσε ότι δεν μπορεί να ανεχθεί να υπάρξει ένας τριετής ορίζοντας σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις για τη δημοσιονομική πορεία και τις λύσεις, όπου η Ελλάδα «θα κάνει ό,τι θέλει», και πρότεινε επανέγκριση (reaproval) ανά έτος. Η παγίδα εδώ κρύβεται στο ότι θα μπορούν να αλλάζουν όρους και προϋποθέσεις.
Την πρόταση αυτή δεν αποδέχθηκε κανένα άλλο από τα μέλη του Washington Club, με την αιτιολογία ότι κάτι τέτοιο θα έκανε κακό στην προσπάθεια της Ελλάδας να δανειστεί από τις αγορές και θα υπέσκαπτε την αξιοπιστία της.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επέμεινε και κάπου εκεί σταμάτησε η συζήτηση και πέρασε στην εξέταση των σεναρίων για τη βιωσιμότητα του χρέους.
«Η Γερμανία αργά ή γρήγορα πρέπει να μπει στο παιχνίδι», ανέφερε έτερη πηγή. Ανεπισήμως έχει αρχίσει να διαρρέει στον Τύπο ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θα πρέπει στην αρχή να δείξει σκληρότητα, ώστε να συμφωνήσει προς το τέλος.
Αυτό όμως, όπως μας είχε πει υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος της ΕΕ, είναι μια επιδερμική ανάλυση. Καθώς, όπως φαίνεται, η Άνγκελα Μέρκελ έχει μεγάλο πρόβλημα με τη βάση του κόμματός της και δεν έχει ευκολία κινήσεων όπως στο παρελθόν, ειδικά όσον αφορά «χάρες» προς την Ελλάδα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, υπάρχει ανησυχία στους κόλπους του Eurogroup ότι μπορεί να τεθεί θέμα «roll over» του παρόντος προγράμματος, κάτι που φαίνεται να έχουν ήδη αναφέρει οι Γερμανοί, ώστε να βρεθεί η καταλληλότερη -γι' αυτούς- λύση.
Υπάρχει Plan Β
Παρά τις επίσημες δηλώσεις και διαψεύσεις αλλά και την καλλιεργούμενη ευφορία που έχει αρχίσει να δημιουργείται, και οι δύο αξιωματούχοι με τους οποίους συνομιλήσαμε στην Ουάσιγκτον παραδέχθηκαν ότι υπάρχει και Plan B, σε περίπτωση που μέχρι τέλος Ιουλίου δεν ολοκληρωθούν όλα: τέταρτη αξιολόγηση, χρέος, μεταμνημονιακός οδικός χάρτης.
Το λεγόμενο «roll over» του προγράμματος, το οποίο βάζουν στο τραπέζι οι Γερμανοί, θεωρείται πιο εύκολο να αποφασιστεί, παρά μια «παράταση» του προγράμματος που θα πρέπει να περάσει από νέες εγκρίσεις από τα κοινοβούλια.
Η θέση του Πιερ Μοσκοβισί πάντως μέσα στο Washington Club ήταν ότι ήρθε η ώρα η ΕΕ να κάνει το χρέος της, ότι η Γερμανία πρέπει επιτέλους να μπει στο παιχνίδι και ότι τα μέτρα για το χρέος πρέπει να αποφασιστούν τέλος Μαΐου με αρχές Ιουνίου.
Εξαγορά των δανείων του ΔΝΤ
Το επικρατέστερο σενάριο που έπεσε στο τραπέζι του Washington Club είναι η εξαγορά των δανείων του ΔΝΤ, τα οποία είναι πολύ ακριβά, από τον ESM. Αν υπάρξουν «γκρίνιες» από τις σκληροπυρηνικές χώρες, τότε θα εξαγοράζονται δάνεια του ΔΝΤ που θα ξεπερνούν ένα συγκεκριμένο «ταβάνι» (ceiling).
Επίσης συμφωνήθηκε ότι θα υπάρξει εποπτεία μετά το πρόγραμμα, αλλά δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα εάν θα είναι κάθε τρεις μήνες (που θέλουν οι Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία) ή στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου.
Ο ρόλος του ΔΝΤ
Ηδη όπως έχουμε γράψει, το ΔΝΤ έκανε κάποιες έξυπνες, στοχευμένες κινήσεις με την αναθεώρηση των στοιχείων για την Ελλάδα και μέσα στη συνάντηση ο κ. Τόμσεν φέρεται να είπε ότι το Ταμείο είναι διατεθειμένο να τα βρει κάπου στη μέση με την ΕΕ για το λεγόμενο «fiscal trajectory» θέτοντας, όμως, ως προϋπόθεση, αλλαγές στην αγορά εργασίας, αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης, μείωση συντάξεων και αφορολογήτου ως τις μεγάλες προϋποθέσεις.
Αν και το ΔΝΤ, με την εξαγορά των δανείων του από τον ESM, δεν θα έχει δικαίωμα βέτο, εν τούτοις μέσω του «άρθρου τέσσερα» θα μετέχει στην επίβλεψη, διατηρώντας έτσι τη θεσμική του επιρροή. Προϋπόθεση βεβαίως είναι «να σταματήσει να λέει επιτέλους ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο,» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ένας εκ των δύο αξιωματούχων.
Πάντως το γερμανικό φρένο στις συζητήσεις χαμήλωσε τον πήχη των προσδοκιών για την άτυπη συνάντηση του Eurogroup στη Σόφια την Παρασκευή και οι προσδοκίες «μεταφέρονται» για το Eurogroup του Μαΐου.