«Λεφτά υπάρχουν» για τραπεζικές επενδύσεις σε Ελλάδα και Κύπρο

Παρά τις μεγάλες περιπέτειες που πέρασε -και συνεχίζει να περνάει- ο χρηματοπιστωτικός κλάδος σε Ελλάδα και Κύπρο, αξιοσημείωτο επενδυτικό ενδιαφέρον εκφράζεται για την απόκτηση τραπεζών στις δύο αυτές χώρες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο «συνωστισμός» εκείνων που επέδειξαν αρχικό αγοραστικό ενδιαφέρον τόσο για την IBG (ακούστηκαν μεταξύ άλλων τα ονόματα του Ομίλου Βαρδινογιάννη, της Praxia, του Farallon Capital, του Tosca Fund και του Blackstone), όσο και για τη Συνεργατική Τράπεζα Κύπρου (πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, που ελέγχεται πλήρως από το κυπριακό δημόσιο).

Και ενώ η πρώτη περίπτωση είναι «καθαρή» (χωρίς επισφαλή δάνεια, μεγάλη ρευστότητα και ξεκάθαροι όροι πώλησης), στην περίπτωση της ΣΤΚ τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα.

Πρώτον, γιατί δεν είναι ακόμη γνωστό το αν πωλείται ολόκληρη η Τράπεζα ή μόνο το υγιές της κομμάτι.

Δεύτερον, γιατί δεν γνωρίζουμε το αν μιλάμε για πώληση υπαρχουσών μετοχών ή για κάλυψη από πλευράς του επενδυτή Αύξησης Μετοχικού Κεφαλαίου με καταβολή μετρητών. Η κυβέρνηση φαίνεται πως θα προτιμούσε την οδό της ΑΜΚ, καθώς το κράτος δεν θα ήθελε να κλειδώσει μια μεγάλου ύψους ζημία (απέκτησε το 2013 τη ΣΚΤ καταβάλλοντας γύρω στο 1,5 δισ ευρώ) και 

τρίτον, γιατί δεν είναι γνωστό το πώς θα μπορούσε να συσχετιστεί η πώληση της ΣΤΚ με το -ακαθόριστο ακόμη- πρόγραμμα ΕΣΤΙΑ, το οποίο στόχο έχει να διευκολύνει την αποπληρωμή δανείων πρώτης κατοικίας ατόμων που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες (το μεγαλύτερο ποσοστό των δανείων πρώτης κατοικίας έχει δοθεί από την ΣΤΚ).

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θετικό είναι ότι «λεφτά υπάρχουν» για τραπεζικές επενδύσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, παρά το γεγονός ότι όσοι το επεχείρησαν κατά τα τελευταία χρόνια μετρούν αρνητικές υπεραξίες.

Και στην Ελλάδα, και στην Κύπρο…