Έντονες είναι οι διαμαρτυρίες πολλών ιδιοκτητών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων για τη στάση που τηρούν οι τράπεζες, καθώς -όπως υποστηρίζουν- παρά την ψήφιση του απαιτούμενου θεσμικού πλαισίου, τα ζητήματα των δανειακών αναδιαρθρώσεων δεν επιλύονται αλλά συνεχίζουν να αναβάλλονται.
«Ακούγαμε ότι μετά το καλοκαίρι, οι τράπεζες θα επιτάχυναν σε μεγάλο βαθμό τις διαδικασίες, πιεσμένες όχι μόνο από τους δανειστές της χώρας αλλά και από την αναγκαιότητα αντιμετώπισης των μη εξυπηρετούμενων χορηγήσεών τους. Μέχρι τώρα, όμως, δεν έχουμε διαπιστώσει μεγάλη κινητικότητα στο όλο θέμα», δηλώνει στο Euro2day.gr γνωστό στέλεχος της αγοράς, συμπληρώνοντας:
«Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου οι συγκεκριμένες προτάσεις αναδιάρθρωσης με συμμετοχή τρίτων επενδυτών έχουν πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εδώ και τρία ή τέσσερα χρόνια, χωρίς ωστόσο να έχουν τύχει θετικής ή αρνητικής απάντησης από την πλευρά των πιστωτριών τραπεζών. Συχνά μάλιστα, οι καθυστερήσεις οφείλονται στο γεγονός ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν συμφωνούν μεταξύ τους για τη λύση που πρέπει να δοθεί. Αρκεί η κωλυσιεργία μιας τράπεζας, προκειμένου να πάει η επίλυση του ζητήματος προς τα πίσω».
Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι θέσεις οικονομικού διευθυντή εισηγμένης εταιρείας: «Ο Ευριπίδης είχε πει ότι ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις, χωρίς να ψάχνει καν τις ερωτήσεις. Αν αφήσουμε την κατάσταση ως έχει, σε δέκα χρόνια δεν θα υπάρχουν στην πράξη κόκκινα δάνεια, γιατί απλά όλες οι υπερχρεωμένες επιχειρήσεις θα έχουν κλείσει. Το ζήτημα λοιπόν είναι να ληφθούν άμεσα αποφάσεις, γιατί καθυστερώντας αφήνουμε τη φωτιά να φουντώνει και το πρόβλημα να διογκώνεται»…
Γενικότερη είναι η εκτίμηση πως πολλά τραπεζικά στελέχη -παρά την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου- έχουν επηρεαστεί από το κλίμα σκανδαλολογίας που έχει αναπτυχθεί και αποφεύγουν να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε κίνηση, η οποία θα μπορούσε να «προκαλέσει θόρυβο» και ενδεχομένως να τους μπλέξει σε δικαστικές περιπέτειες.
«Πολλές φορές, ένα μεγάλο κούρεμα δανείων εξυπηρετεί πολύ καλύτερα τα συμφέροντα των τραπεζών και της οικονομίας γενικότερα, από την καταγγελία του ίδιου δανείου. Είναι πολύ προτιμότερο για μια τράπεζα να εισπράξει άμεσα ένα σεβαστό ποσό, παρά να οδηγήσει την εταιρεία σε πτώχευση και να της μείνουν μερικά ακόμη αδιάθετα ακίνητα, που θα προστεθούν στα χιλιάδες άλλα που αραχνιάζουν στον ισολογισμό της. Όμως, στην περίπτωση που απλά καταγγελθεί ένα δάνειο, κανένα τραπεζικό στέλεχος δεν θα μπορεί να κατηγορηθεί νομικά για το παραμικρό. Πιστεύω ότι τα τραπεζικά στελέχη θα πρέπει να κρίνονται με βάση τα χρήματα που εισπράττονται από τα μη εξυπηρετούμενα επιχειρηματικά δάνεια και δευτερευόντως με βάση τις ρυθμίσεις δανείων, οι οποίες πολύ συχνά θα οδηγήσουν στην ανάγκη νέων ρυθμίσεων σε ένα ή δύο χρόνια από σήμερα.
Κάποιοι ίσως να σκέφτονται πως οι τράπεζες παράγουν ήδη σημαντικά κέρδη πριν τον υπολογισμό των προβλέψεων, οπότε ακόμη και αν κάνουν πολύ λίγα πράγματα στο μέτωπο της διαχείρισης των κόκκινων δανείων, σε μια τριετία ή τετραετία θα έχει συγκεντρωθεί ένα μεγάλο ποσό, το οποίο θα απορροφήσει σε μεγάλο βαθμό τις ζημίες των επισφαλών απαιτήσεων.
Ακόμη όμως και αν κάποιοι πιστεύουν κάτι τέτοιο, η ουσία είναι πως για όσο χρονικό διάστημα χιλιάδες επιχειρήσεις θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται σε ημιθανή κατάσταση, ούτε ρευστότητα θα αντλήσουν οι τράπεζες, ούτε επενδύσεις θα προσελκυσθούν στη χώρα, ούτε η οικονομία θα αρχίσει να τρέχει. Επιβάλλεται λοιπόν να ληφθούν πολύ πιο γρήγορες αποφάσεις» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Άλλος παράγοντας της αγοράς, μιλώντας στο Euro2day.gr καυτηρίασε την πολιτική που ακολουθείται στη χώρα, να μη θέλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων υποχρεώσεων: «Το θέμα δεν αφορά μόνο τις υποχρεώσεις προς τις τράπεζες. Με ανάλογο τρόπο δρα και το δημόσιο. Πληροφορούμαστε πως πάνω από τέσσερα εκατομμύρια ΑΦΜ έχουν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς το δημόσιο, οι οποίες θα ξεπεράσουν φέτος τα 100 δισ. ευρώ, αφού σε αυτές περιλαμβάνονται ακόμη και τα υπόλοιπα της… Πειραϊκής-Πατραϊκής, η οποία σταμάτησε να λειτουργεί τη δεκαετία του 1990»!