Τα αγκάθια στο δρόμο για το compliance report

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, η εκτίμηση που επικρατεί είναι ότι στις 15 Ιουνίου η μοναδική εκκρεμότητα που θα μένει να συζητηθεί στο Eurogroup θα αφορά στο χρέος. Τα 140 προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης θα έχουν ικανοποιηθεί, ανοίγοντας τον δρόμο για την εκταμίευση της δόσης.

Στο στρατόπεδο των δανειστών, η εικόνα είναι ελαφρώς διαφοροποιημένη. Μέχρι σήμερα κανένας δεν έχει αναφέρει ότι τα προαπαιτούμενα δεν θα έχουν εκπληρωθεί. Εκτιμάται όμως ότι θα υπάρξει μια μάχη με τον χρόνο έως την τελευταία στιγμή και η επικείμενη συνεδρίαση του EwG στο τέλος της εβδομάδας θα διαπιστώσει εκκρεμότητες, οι οποίες θα καθυστερήσουν τη σύνταξη του compliance report από την τρόικα. Εκτός κι αν υπάρξει πρόοδος με ρυθμό πολυβόλου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η εργάσιμη εβδομάδα ξεκίνησε με 18 εκκρεμότητες στη λίστα των προαπαιτούμενων. Μεταξύ των βασικότερων, αναφέρουν αρμόδιες πηγές, περιλαμβάνονται εκκρεμότητες που αφορούν στο Ελληνικό, στην προκήρυξη του διαγωνισμού πώλησης του 66% του ΔΕΣΦΑ, στην εκπόνηση ενός πλάνου είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών 2,4 δισ. ευρώ από τη ΔΕΗ, κυρίως από τους στρατηγικούς κακοπληρωτές.

Θολό παραμένει το τοπίο αναφορικά με τις διορθώσεις τις οποίες έχει απαιτήσει το ΔΝΤ σχετικά με τις προβλέψεις επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων. Στην αιτιολογική έκθεση του τελευταίου εφαρμοστικού νόμου, υπήρξε αναφορά σε επαναφορά των αρχών της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης από τον Σεπτέμβριο του 2018, όταν ο νόμος στο άρθρο 16 ορίζει ότι διατηρούνται σε αναστολή έως τη λήξη του προγράμματος.

Ο Π. Τόμσεν κατά την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup φέρεται να είπε στον Ευ. Τσακαλώτο πως δεν συμφωνήσαμε σε συγκεκριμένη ημερομηνία για το συγκεκριμένο θέμα, ζητώντας διόρθωση. Πρακτικά, θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότι δεν υπάρχει διαφορά. Επεκτασιμότητα και ευνοϊκότερη ρύθμιση από όταν μπήκαν στον πάγο με το πρώτο Μνημόνιο, είχε προβλεφθεί ότι θα επανέλθουν με τη λήξη του προγράμματος.

Το πρώτο Μνημόνιο διαδέχθηκε το δεύτερο, το δεύτερο ακολουθήθηκε από ένα τρίτο, το οποίο προβλέφθηκε κατά τη σύνταξή του να ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του 2018. Ο νόμος προβλέπει ότι οι «παγωμένες» διατάξεις αναφορικά με τις συλλογικές συμβάσεις θα αποκατασταθούν με τη λήξη του τρίτου προγράμματος του ESM, αλλά το ΔΝΤ δεν θέλει την παραμικρή αναφορά -ούτε καν στην αιτιολογική έκθεση που συνόδευε το νομοσχέδιο- σε ημερομηνία.

Πολύ περισσότερο τώρα που έχει αρχίσει να συζητείται το ενδεχόμενο να μη λήξει το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018 αλλά στην καλύτερη περίπτωση να το διαδεχθεί μια προληπτική γραμμή πίστωσης με όρους (Conditionality). Σύμφωνα με πληροφορίες, η συγκεκριμένη διατύπωση (για τις συλλογικές συμβάσεις) στο νόμο είχε χρειαστεί πολλές ώρες κατά τις διαπραγματεύσεις, σε αλλεπάλληλες επαφές.

Πηγές του υπουργείου Οικονομικών έλεγαν χθες ότι δεν έχει τεθεί αντίστοιχο ζήτημα από την ευρωπαϊκή πλευρά των δανειστών, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν υπάρχει θέμα διορθώσεων. Ευρωπαϊκή πηγή όμως, λίγο αργότερα, υποστήριζε ότι η συγκεκριμένη πρόβλεψη βρίσκεται στη λίστα με τα προαπαιτούμενα. Σε αυτή την περίπτωση, αν ο σκόπελος δεν ξεπεραστεί, ενδέχεται να υπάρξουν νέοι πολιτικοί, σημειολογικού χαρακτήρα, πονοκέφαλοι για την κυβέρνηση.

Ένα ακόμα θολό σημείο αφορά την πρόβλεψη για επανυπολογισμό του 10% των συντάξεων για αιτήσεις οι οποίες υποβλήθηκαν από τον Μάιο έως τον Δεκέμβριο του 2016, με βάση τις διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου. Με δεδομένο ότι ο όγκος των συγκεκριμένων συντάξεων ξεπερνά τις 60.000, θα έπρεπε να επανυπολογιστούν 6.000 συντάξεις άμεσα, στόχος μάλλον αδύνατος, εάν αυτή είναι η τελική μορφή του συγκεκριμένου προαπαιτούμενου.

Η πρόοδος στη λίστα των προαπαιτούμενων αναμένεται να εξεταστεί στην προσεχή συνεδρίαση του EwG, αύριο.