ΣΕΒ: Οι 4 άξονες για ανάπτυξη της ψηφιακής οικονομίας

Μπορεί η Ελλάδα να ξεφύγει από τις τελευταίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να προσεγγίσει τον μέσο όρο ως προς τον δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI), βάσει του οποίου κατατασσόμαστε στην 26η θέση μεταξύ των 28 κρατών μελών; (σ.σ. υπερέχει μόνο της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας). Σίγουρα μπορεί, αρκεί να υπάρξει στρατηγικό πλαίσιο ανάπτυξης της ψηφιακής οικονομίας.

Το θέμα της ψηφιακής ανάπτυξης θα τεθεί στο προσκήνιο του διήμερου συνεδρίου που διοργανώνει αύριο και μεθαύριο ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Ωστόσο, είναι προφανές ότι δεν αρκούν μόνο οι πρωτοβουλίες των παραγωγικών φορέων, αλλά απαιτούνται στοχευμένες πολιτικές που θα θέσουν σε προτεραιότητα και την ψηφιακή οικονομία.

Αν και κατά το 2016, η συμμετοχή των ψηφιακών τεχνολογιών στη δημιουργία του ΑΕΠ ανήλθε στο 16,3%, δηλαδή στα 29 δισ. σε σύνολο 175,1 δισ. ευρώ, παραγόμενου πλούτου, η συμμετοχή παραμένει χαμηλή.

Πρόκειται για μικρή συνεισφορά, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ, όπως ανέφερε χθες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος της Επιτροπής Ψηφιακής Οικονομίας του ΣΕΒ και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ Μιχάλης Τσαμάζ, διαμορφώνεται στο 25%. Μάλιστα στη Μεγάλη Βρετανία η σχέση ανέρχεται στο 31% και στις ΗΠΑ στο 35%.

«Τα αίτια είναι πάρα πολλά και μεταξύ αυτών η απουσία εθνικού ψηφιακού οράματος, απουσία συνέχειας στην ψηφιακή πολιτική, σύγχυση μεταξύ ψηφιακής στρατηγικής και έργων τεχνολογίας, ανεπάρκεια μοντέλου ψηφιακής διακυβέρνησης, απουσία πλαισίου παρακολούθησης της απόδοσης, παρωχημένο ρυθμιστικό και κανονιστικό πλαίσιο και αδυναμία διασύνδεσης με εκπαιδευτικό σύστημα και επιχειρήσεις» εξήγησε ο κ. Τσαμάζ.

Πώς μπορεί όμως να υπάρξει ανάπτυξη της ψηφιακής οικονομίας; Υλοποιώντας ένα εθνικό σχέδιο που δομείται σε τέσσερις κεντρικούς πυλώνες, όπως προτείνει ο ΣΕΒ.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Θεόδωρο Φέσσα, ο ΣΕΒ προτείνει 60 δράσεις σε Υποδομές, Δεξιότητες, σε 11 κλάδους της Οικονομίας και στο Κράτος, μια ολοκληρωμένη ψηφιακή στρατηγική που συμπληρώνει τη στρατηγική της κυβέρνησης. Εάν υιοθετηθούν, μπορούν να αυξήσουν, μέχρι το 2021, τον εθνικό μας πλούτο επιπλέον κατά 4% (7,6 δισ. ευρώ περίπου), να δημιουργήσουμε άμεσα τουλάχιστον 50.000 νέες, μόνιμες, καλές θέσεις απασχόλησης και να βελτιώσουμε δραστικά την ελκυστικότητα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος στη χώρα μας προσελκύοντας νέες επενδύσεις».

Όπως εξήγησε ο Κυριάκος Σαμπατακάκης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Accenture Greece, η ανάλυση που έγινε για λογαριασμό του συνδέσμου υποδεικνύει ότι η υιοθέτηση της Συνολικής Ψηφιακής Στρατηγικής θα φέρει άνοδο του ΑΕΠ μεταξύ 4,9 και 7,6 δισ. ευρώ (σ.σ. 2,6% έως 4% επί του ΑΕΠ).

Σημαντικά είναι τα οφέλη από την ανάπτυξη της ψηφιακής οικονομίας και στη βιομηχανία. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Επιτροπής Βιομηχανίας και Μεταποίησης του ΣΕΒ Μιχάλη Στασινόπουλο, «μιλώντας για βιομηχανία 4.0, εννοούμε μια πραγματική επανάσταση εμβάθυνσης και συνδυασμού τεχνολογιών που δίνει πολύ σημαντικές νέες δυνατότητες στην παραγωγή, στην ανάπτυξη της καινοτομίας, και τελικά στη βιωσιμότητα της βιομηχανίας μας στη διεθνή αγορά.

Επίσης μια πολύ σημαντική επίδραση που έχει η βιομηχανία 4.0 στην οικονομία είναι ο 'εκδημοκρατισμός' του παραγωγικού οικοσυστήματος, λόγω της συνεχούς σημαντικής μείωσης του κόστους εφαρμογής των νέων τεχνολογιών. Τώρα μικρότερες (αλλά και μεγαλύτερες) εταιρείες μπορούν να παράγουν και να εξυπηρετούν τους πελάτες τους με εργαλεία που λίγα χρόνια πριν ήταν προνόμιο πολύ μεγαλύτερων οργανισμών».

Οι τέσσερις άξονες της συνολικής ψηφιακής στρατηγικής

Από την ανάλυση του ΣΕΒ και της Accenture Greece, στα επόμενα 4 έτη θα πρέπει να υλοποιηθούν οι παρακάτω άξονες, οι οποίοι, όπως προαναφέρθηκε, περιλαμβάνουν 60 δράσεις.

Άξονας 1: Υλοποίηση των Βασικών Προαπαιτούμενων (Fixthe brilliantbasics)

Στον άξονα αυτό οι σημαντικότερες δράσεις είναι οι εξής:

- Δημιουργία και εφαρμογή ενός μοντέλου Ψηφιακής Διακυβέρνησης

- Κανονιστικό και Ρυθμιστικό Πλαίσιο στους τομείς των ανοιχτών δεδομένων, του ηλεκτρονικού απορρήτου (ePrivacy) και της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο

- Ανάπτυξη εθνικών υποδομών επικοινωνιών

- Ενίσχυση των ψηφιακών δεξιοτήτων στην πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση

- Έμφαση στη δια βίου μάθηση και στην βελτίωση των ψηφιακών δεξιοτήτων

Άξονας 2: Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση - Κράτος 2.0 (Government 2.0)

Στον συγκεκριμένο άξονα δίνεται έμφαση:

- Στην Ψηφιακοποίηση Υπηρεσιών προς Πολίτες και Επιχειρήσεις

- Στον επανασχεδιασμό και απλούστευση των εσωτερικών διαδικασιών του δημόσιου τομέα

- Στην υιοθέτηση ενός ευέλικτου περιβάλλοντος (agileenvironment)

- Στην ψηφιακή αναβάθμιση και επανεκπαίδευση του ενεργού εργατικού δυναμικού στον δημόσιο τομέα

Άξονας 3: Δημιουργία Εθνικών Κλαδικών Δράσεων σε τομείς ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος (The National Strengths Based Play)

Στον άξονα αυτό δίνεται προτεραιότητα στην «Εφαρμογή δεσμίδας ψηφιακών δράσεων από επιχειρήσεις των κλάδων της ελληνικής οικονομίας»

Άξονας 4: Δημιουργία Ελληνικού Ψηφιακού Κόμβου με Διεθνή Παρουσία (The Hellenic Digital Hub)

Μέσω του άξονα αυτού, προτείνονται:

- Η ανανέωση, επικαιροποίηση και εφαρμογή του απαιτούμενου κανονιστικού και ρυθμιστικού πλαισίου

- Η εισαγωγή ενός δομημένου μοντέλου διακυβέρνησης και συνεργασίας

- Ο σχεδιασμός στοχευμένηςστρατηγικής για την προσέλκυση και εξέλιξη ταλέντου

- Η ικανοποίηση βασικών απαιτήσεων φυσικής υποδομής για την εγκαθίδρυση του κόμβου

Πέραν όμως των παραπάνω αξόνων και δράσεων, λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη την κρισιμότητα της κατάστασης, ο ΣΕΒ προτείνει την άμεση εκκίνηση των παρακάτω πρωτοβουλιών:

1. Τη σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Ψηφιακής Στρατηγικής

2. Την επιτάχυνση ανάπτυξης Δικτύων Νέας Γενιάς (NGA)

3. Την προσαρμογή του κανονιστικού και ρυθμιστικού πλαισίου και ευθυγράμμισή τους με τις ψηφιακές ανάγκες της χώρας

4. Τη σύσταση ιδρυτικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ψηφιακού Κόμβου

5. Τη συνδιαμόρφωση με τους παραγωγικούς κλάδους των τομέων άμεσης ψηφιακής προτεραιότητας

Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, εάν δεν υλοποιηθούν τα παραπάνω, οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για την οικονομία και την κοινωνία είναι σημαντικοί.

Και αυτό διότι:

- Οι κλάδοι της οικονομίας θα ολισθήσουν περαιτέρω σε επίπεδο διεθνούς ανταγωνιστικότητας καθώς τα προϊόντα και οι υπηρεσίες της χώρας θα παραμείνουν ακριβά έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών

- Δεν θα μπορέσουμε σαν χώρα να παράγουμε καινοτομία, επομένως η ελληνική οικονομία θα διατηρήσει την τωρινή παραδοσιακή της δομή που βασίζεται κυρίως στις υπηρεσίες και την κατανάλωση

- Το κράτος θα παραμείνει αντιπαραγωγικό, κοστοβόρο, μη ικανοποιητικό προς τους πολίτες και θα συνεχίζει να θέτει διοικητικά εμπόδια για τις επιχειρήσεις

- Οι πολίτες δεν θα αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες του μέλλοντος και δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις μελλοντικές απαιτήσεις των επαγγελμάτων τους

- Η Ελλάδα θα συνεχίσει να υφίσταται τη συνεχιζόμενη διαρροή εγκεφάλων (brain drain), η οποία μπορεί σύντομα να καταλήξει μη αναστρέψιμη.