Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

«Της μόδας» και πάλι η βιομηχανία

Γιατί οι επενδυτές «κοιτάζουν» και πάλι την ελληνική βιομηχανία. Οι ευρωπαϊκοί στόχοι, οι καλές προθέσεις των πολιτικών, αλλά και τα μεγάλα προβλήματα που εξακολουθούν να ταλαιπωρούν τον κλάδο.

«Της μόδας» και πάλι η βιομηχανία

Ρωτήσαμε εκπρόσωπο fund το λόγο για τον οποίο ενδιαφέρεται να τοποθετηθεί σε ελληνικές παραγωγικές μονάδες και μας απάντησε: «Όλοι αντιλαμβάνονται ότι η εμπορική δραστηριότητα είναι υπερκορεσμένη στη χώρα και πως απλά, θα βλέπουμε στο μέλλον την αγορά να συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερα χέρια. Οι μόνες ευκαιρίες που θα μπορούσαν να υπάρξουν είναι στον τουρισμό, στις υποδομές και στη βιομηχανία».

Σύμφωνα μάλιστα με τον ίδιο παράγοντα, «υπάρχει μεγάλη ρευστότητα στο εξωτερικό και έτσι εξηγείται γιατί ένα τμήμα αυτής αναζητά επενδύσεις ανά τον κόσμο, άρα λοιπόν και στην Ελλάδα.

Επιπλέον, είναι γνωστό ότι εδώ και δεκαετίες, πολλές ελληνικές επιχειρηματικές οικογένειες είχαν τοποθετημένο μεγάλο τμήμα των αποταμιεύσεών τους σε τράπεζες του εξωτερικού. Στα χρήματα αυτά ήρθαν να προστεθούν και τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που… μετανάστευσαν κατά τη διάρκεια της κρίσης εξαιτίας του φόβου για έξοδο της χώρας από το ευρώ.  

Τώρα λοιπόν που τα επιτόκια στο εξωτερικό είναι αρνητικά και που οι αποτιμήσεις στην Ελλάδα έχουν πέσει, αρκετοί από αυτούς μέσω διαφόρων funds αναζητούν επενδυτικές ευκαιρίες στη χώρα μας.

Για να μετουσιωθεί ωστόσο το αρχικό ενδιαφέρον των funds σε πράξη, θα πρέπει ο κίνδυνος της χώρας να αποκλιμακωθεί, οι Έλληνες βιομήχανοι να προτείνουν ρεαλιστικές αποτιμήσεις και φυσικά η κυβέρνηση της χώρας να πείσει πως ενδιαφέρεται να δημιουργήσει ένα φιλικό επιχειρηματικό κλίμα.

Είναι προφανές πως το ενδιαφέρον δεν θα επεκταθεί σε όλους τους κλάδους της μεταποίησης, αλλά θα επικεντρωθεί είτε σε αυτούς που διαθέτουν ανοδικές προοπτικές, είτε σε εταιρείες που θα αποκτηθούν μετά κουρέματα δανείων».

Γιατί όμως επιλέγεται από ορισμένους η ελληνική βιομηχανία, ως ενδεχόμενη επενδυτική επιλογή;

Ένας λόγος είναι πως η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ορίσει την μεταποίηση ως στρατηγικό πυλώνα ανάπτυξης της Γηραιάς Ηπείρου, θέτοντας μάλιστα ως στόχο, έως το έτος 2020 να είναι υπεύθυνη για το 20% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, όταν σήμερα το ποσοστό αυτό στην Ελλάδα κυμαίνεται μόλις γύρω στο 8%.

Ένας δεύτερος λόγος είναι το ότι η προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να περάσει αναμφίβολα μέσα από την τόνωση της βιομηχανίας. Το σύνολο των πολιτικών κομμάτων συμφωνεί στο να αυξηθεί ο τουρισμός, στο να απορροφηθούν περισσότερα κοινοτικά κονδύλια, στο να αυξηθούν οι επενδύσεις και φυσικά στο να διευρυνθούν οι εξαγωγές. Κάθε ένα από αυτά όμως, ενισχύει τη ζήτηση για βιομηχανικά προϊόντα!

Ενθαρρυντικό είναι άλλωστε το στοιχείο ότι τόσο πέρυσι (+4,8% στο δεκάμηνο), όσο και κατά τη διετία 2014-2015 (από +1,8% κάθε έτος), η μεταποίηση στην Ελλάδα κατέγραψε άνοδο, παρά το περιβάλλον της έντονης οικονομικής κρίσης που χαρακτήρισε τη χώρα και παρά τα αρκετά «λουκέτα» που είδαν το φως της δημοσιότητας.

Τα προβλήματα

«Η κυβέρνηση θέλει να βοηθήσει τη βιομηχανία, ωστόσο μέχρι τώρα δεν τα έχει καταφέρει, από τη μια πλευρά λόγω των υψηλότερων φορολογιών και από την άλλη επειδή δύο χρόνια έχει ως κέντρο βάρους της, τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Πολιτικοί όπως ο κ. Σκουρλέτης, ο κ. Τόλιος, η κα Τζάκρη και ο κ. Σταθάκης μας άκουσαν με ενδιαφέρον, δείχνοντας τις καλές τους προθέσεις. Ανάλογα καλές προθέσεις εισπράτταμε και από πολιτικούς παλαιότερων κυβερνήσεων. Θέλουμε να ελπίζουμε λοιπόν πως οι προθέσεις αυτές θα μετουσιωθούν κάποτε σε πράξη» δηλώνει στο Euro2day.gr εκπρόσωπος βιομηχανικού κλάδου.

«Υπάρχουν κλάδοι ολόκληροι που πλήττονται από το πολύ ακριβό ενεργειακό κόστος και από τις πολύ λίγες επενδύσεις που υλοποιούνται στη χώρα μας. Θα πρέπει να γίνουν γρήγορα κινήσεις και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Ειδικότερα στις επενδύσεις, σε λίγους μήνες θα ολοκληρωθούν οι μεγάλοι οδικοί άξονες και αυτό δεν μπορεί παρά να επηρεάσει και τη βιομηχανία, γιατί δεν φαίνονται στον ορίζοντα κάποια άλλα έργα που θα αναπληρώσουν το κενό κατά το δεύτερο εξάμηνο» δηλώνει διευθύνων σύμβουλος εισηγμένης εταιρείας, συμπληρώνοντας πως «αυτό αποτελεί έναν ακόμη λόγο για τον οποίον θα πρέπει όσο το δυνατόν ταχύτερα να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση της χώρας από τους δανειστές».

Σε ότι αφορά το ενεργειακό κόστος, χαρακτηριστική είναι η προχθεσινή επισήμανση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Κλωστοϋφαντουργίας προς τον υπουργό Ανάπτυξης Γιώργο Σταθάκη:

«Έχουμε το ακριβότερο ρεύμα μέσης τάσης στην Ευρώπη. Στοιχεία του διεθνούς ανταγωνισμού δείχνουν ότι βιομηχανίες με έδρα την Αυστρία, την Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες απολαμβάνουν κόστος ενέργειας 40%-50% φθηνότερο από αυτό που ισχύει στην ελληνική επικράτεια. Και επίσης ότι κλωστήρια με έδρα την Τουρκία, πέραν των υπόλοιπων μειωμένων εξόδων, ηλεκτροδοτούνται με 50% φθηνότερη ενέργεια από ότι εμείς στην Ελλάδα, γεγονός που πλήττει την διεθνή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών βιομηχανιών εντάσεως ενέργειας όπως είναι η κλωστοϋφαντουργία, αφού το ενεργειακό κόστος στην παραγωγική διαδικασία αποτελεί εδώ το 30%-35% της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας του προϊόντος».

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v