«Τσάκισε» το σενάριο προσυμφωνίας πριν το ΔΝΤ

Η πρόθεση επίτευξης μιας μίνιμουμ άμεσης προσυμφωνίας, ικανής να οδηγήσει στην επάνοδο του κουαρτέτου στα μέσα της επόμενης εβδομάδας στην Αθήνα, αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΔΝΤ, υπήρχε τις προηγούμενες ημέρες. Εκ των πραγμάτων φαίνεται πως δεν ήταν αρκούντως ισχυρή από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές.

Το σενάριο, αναφέρουν πληροφορίες, «τσάκισε». Οι προϋποθέσεις επανόδου του κουαρτέτου στην Αθήνα δεν έχουν διαμορφωθεί και το αδιέξοδο παραμένει. Κι όσο δεν προκύπτει ημερομηνία επανέναρξης των διαπραγματεύσεων επί ελληνικού εδάφους, τόσο απομακρύνονται οι πιθανότητες ενός πρώτου συμβιβασμού στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου. Ακόμα και το ορόσημο του Μαρτίου φαίνεται πλέον αμφίβολο. Χθες βράδυ, ορισμένες πηγές ανέφεραν ότι δεν αποκλείεται πλέον να πιάσουμε… Απρίλη-Μάη.

«Παραμένουμε στο ίδιο αδιέξοδο» αναφέρουν πηγές με γνώση των διεργασιών, εξηγώντας ότι δεν έχει βρεθεί κοινός τόπος ανάμεσα στα περιθώρια υπαναχωρήσεων των εμπλεκόμενων πλευρών. Τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης δεν είναι ξεκάθαρο τι είναι διατεθειμένα να δώσουν ως προς τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος τα οποία διεκδικεί η ελληνική κυβέρνηση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένει σε σκληρά μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ προκαταβολικά ψηφισμένα, η ελληνική κυβέρνηση, χωρίς να έχει λάβει κανένα αντάλλαγμα, αφήνει όλα τα διαπραγματεύσιμα μέτωπα ανοιχτά.

Ο πρωθυπουργός αναμένεται να συνεχίσει τις προσπάθειες εξεύρεσης συμμάχων στο πλαίσιο της σημερινής Συνόδου Κορυφής στη Μάλτα.

Τα βλέμματα όμως στρέφονται κυρίως τώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στη συνεδρίαση του Δ.Σ. την ερχόμενη Δευτέρα.

Κυβερνητικές αλλά και ευρωπαϊκές πηγές θεωρούν ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και πάλι δεν θα ανοίξει τα χαρτιά του, παίρνοντας ξεκάθαρα θέση για το εάν θα μετάσχει ή όχι με χρηματοδότηση (όπως απαιτεί Γερμανία και ESM) στο ελληνικό πρόγραμμα. Και όπως ανέφεραν, τις προηγούμενες ημέρες, πηγές της Κομισιόν, αυτό είναι το χειρότερο σενάριο στην παρούσα φάση, καθώς συνεπάγεται αυτόματα παράταση της αβεβαιότητας και μοιραίες καθυστερήσεις στις προσπάθειες ολοκλήρωσης της αξιολόγησης «το συντομότερο δυνατό».

Αλλεπάλληλες επαφές

Οι αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις τόσο ανάμεσα στους θεσμούς όσο και με την ελληνική κυβέρνηση τις προηγούμενες ημέρες δεν κατέστη εφικτό να οδηγήσουν σε κοινό τόπο.

Όλα τα ανοιχτά μέτωπα βρέθηκαν στο τραπέζι. Από τη μείωση του αφορολόγητου στην περιοχή των 6.000-7.000 ευρώ και την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις έως την αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων και την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου στον χώρο της ενέργειας. Το δίπολο ΔΕΗ- ΑΔΜΗΕ κατέχει προεξάρχουσα θέση.

Το ΔΝΤ όμως παραμένει αμετακίνητο στις θέσεις του. Ζητά ένα πακέτο μέτρων συνολικού ύψους 2,5% του ΑΕΠ ή περίπου 4,5 δισ. ευρώ, με σκληρά μέτρα. Την ίδια ώρα, τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης δεν είναι ξεκάθαρο εάν θα βάλουν νερό στο κρασί τους στο θέμα των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος. Τα περιθώρια υπαναχωρήσεων από την ελληνική πλευρά, τα οποία φαίνεται πως υπαγορεύονται από τα πιθανά αντίδωρα (μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, επαναφορά -έστω και σε βάθος χρόνου- των συλλογικών διαπραγματεύσεων), σε αυτό το σκηνικό είναι προφανώς αδύνατο να λάβουν σάρκα και οστά.

Βούληση διαμηνύεται από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές ότι υπάρχει για να βρεθεί συμβιβαστική λύση. Τα χαρτιά όμως δεν έχουν ανοίξει ξεκάθαρα από καμία πλευρά. Και όπως συχνά πυκνά επαναλαμβάνει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται κλεισμένο, αν δεν κλείσουν όλα τα θέματα «πακέτο».

Το θέμα του αφορολόγητου για παράδειγμα είναι προφανώς ένα από τα ζητήματα τα οποία θα παίξουν δυνατά στο σενάριο του συμβιβασμού. Σενάρια έχουν γίνει εκατέρωθεν, αλλά το πόσο θα κοπεί το αφορολόγητο σε μια πιθανή συμφωνία και από πότε, παραμένει ανοιχτό. Στο παρελθόν το ΔΝΤ πίεζε ακόμα και για αφορολόγητο στις 5.000 ευρώ.

Όσο καμία πλευρά δεν κάνει βήματα συμβιβασμού, συνολική λύση δεν διαφαίνεται. Ο έντιμος συμβιβασμός συνεχίζει βεβαίως να αναζητείται.