Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Οι 3+1 διαφορές κυβέρνησης-θεσμών στον εξωδικαστικό συμβιβασμό

Σε εξέλιξη το κρίσιμο ραντεβού των δύο πλευρών. Πού εντοπίζονται οι μεγάλες διαφωνίες και πού έχει καταγραφεί σύγκλιση απόψεων. Ερωτήματα στην αγορά για τη δυνατότητα επιτυχίας του μοντέλου, λόγω του τεράστιου όγκου.

Οι 3+1 διαφορές κυβέρνησης-θεσμών στον εξωδικαστικό συμβιβασμό

Στην αναζήτηση κοινού τόπου ως προς τη διαμόρφωση του τελικού πλαισίου του εξωδικαστικού μηχανισμού διευθέτησης των οφειλών των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών, θα επικεντρωθούν στη σημερινή απογευματινή συνάντηση οι επικεφαλής των θεσμών και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Στη συνάντηση, ο βασικός διαπραγματευτής από ελληνικής πλευράς θα είναι ο νυν υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, ο οποίος μέχρι πρότινος «έτρεχε» το συγκεκριμένο θέμα, συμμετάσχουν ο νέος υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Δημήτρης Παπαδημητρίου και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος. Στις συζητήσεις παίρνουν μέρος επίσης ο Σταύρος Κοντωνής (υπ. Δικαιοσύνης), ο Γιώργος Πιτσιλής (ΓΓΔΕ) και ο Γιώργος Μιχελής (ΤΧΣ).

Με δεδομένο ότι οι δύο πλευρές έχουν συμφωνήσει στην αναγκαιότητα άμεσης εφαρμογής του νέου πλαισίου, οι διαφορές που έχουν μείνει προς διευθέτηση δεν είναι πολλές. Περιορίζονται, όπως αναφέρουν στελέχη του οικονομικού επιτελείου, σε τεχνικά ζητήματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν εξαλειφθεί όλες οι δυσκολίες.

1) Το κυριότερο θέμα που αναφέρουν στελέχη του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης που θα πρέπει να διευθετηθεί σχετίζεται με το «κούρεμα» των οφειλών προς το δημόσιο, με τους δανειστές να απαιτούν να μπορεί να διαγραφεί κάθε φύσεως οφειλή. Ωστόσο η ελληνική πλευρά αντιπαρέρχεται, μη δεχόμενη να διαγράφονται ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) και ο Φόρος Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ), δηλαδή οι παρακρατούμενοι φόροι.

Το θέμα αυτό εξετάστηκε στις διαδοχικές συναντήσεις, χθες και προχθές, των τεχνικών κλιμακίων, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι είναι εφικτό να γίνει αποδεκτή η πρόταση της κυβέρνησης, την οποία μάλιστα αναγορεύει ως «κόκκινη γραμμή».

2) Ακόμη μια πτυχή είναι η χρονική διάρκεια ισχύος του νόμου. Η κυβέρνηση προτείνει να ισχύει για δύο έτη, εν αντιθέσει με τους θεσμούς που απαιτούν η ισχύς του να είναι μονοετής.

3) Σημείο διαφωνίας αποτελεί και η «ηλικία» των χρεών που θα εμπίπτουν στο πλαίσιο, με την κυβέρνηση να προτείνει να εντάσσονται οι οφειλές που έχουν βεβαιωθεί έως και την ψήφιση του νόμου και τους δανειστές να απαιτούν την υπαγωγή των οφειλών που έχουν εγγραφεί ένα έτος πριν την ψήφισή του.

Αντίθετα, στο θέμα ενεργοποίησης των αναγκαστικών μέτρων από την πλευρά των πιστωτών έναντι των επιχειρήσεων, η διαφορά, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, γεφυρώθηκε, καθώς δεν θα μπορούν να ασκούνται έως και δύο μήνες μετά την αίτηση υπαγωγής μιας επιχείρησης στο νόμο, ενώ για την όποια παράταση θα αποφασίζει η πλειοψηφία των πιστωτών.

Στοίχημα η επιτυχία του πλαισίου

Τη στιγμή που οι διαφορές των δύο πλευρών θεωρούνται τεχνικές και άρα υπάρχουν περιθώρια σύγκλισης, το μεγάλο ζήτημα που ανακύπτει, είναι κατά πόσο το πλαίσιο θα λειτουργήσει αποτελεσματικά.

Παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι η υλοποίηση του μηχανισμού και μάλιστα εντός των χρονικών ορίων που συζητάνε οι δύο πλευρές είναι αμφίβολη, λόγω του μεγάλου αριθμού των επιχειρήσεων που θα εμπίπτουν στις διατάξεις του, αλλά και της εμπλοκής του συνόλου των πιστωτών.

Παράλληλα, μεγάλος θεωρείται και ο όγκος δουλειάς που θα πρέπει να υλοποιηθεί και η οποία σχετίζεται με τη δημιουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ), αλλά και η εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού που θα τη διαχειρίζεται.

Σε κάθε περίπτωση, τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τις τράπεζες και τους λοιπούς πιστωτές αλλά και τις επιχειρήσεις, η όλη διαδικασία θα αποτελέσει μια πρωτόγνωρη εμπειρία, που η επιτυχία της μένει να αποδειχθεί στην πράξη.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v