«Πυρά» ΣΠΕΦ σε ΔΕΗ για τις καθυστερήσεις στις πληρωμές των ΑΠΕ

Εωλα χαρακτηρίζει τα επιχειρήματα της ΔΕΗ για τις πληρωμές των ΑΠΕ ο Σύνδεσμος Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά, με επιστολή του προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος. 

Οπως αναφέρει ο ΣΠΕΦ, σε συνέχεια επιστολής της ΔEΗ από 14/11/16 προς ΥΠΕΝ με κοινοποίηση ΡΑΕ, ΑΔΜΗΕ, ΛΑΓΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ και ΣΠΕΦ και των έωλων επιχειρημάτων που εκεί δεικτικά συμπεριέλαβε κατά των εμπεριστατωμένων θέσεων του συνδέσμου μας για τις πληρωμές των ΑΠΕ, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στις προηγούμενες επιστολές μας προς ΥΠΕΝ από 4/10 και 7/11/16, εστάλη σήμερα προς το Υπουργείο με κοινοποίηση σε ΔEΗ αλλά σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς αναλυτική απαντητική επιστολή μας.

Καλούμε επίσης την ΔEΗ ως εισηγμένη στο Χρηματιστήριο εταιρεία να καταρτίσει και να δημοσιεύσει 3ετές ποσοτικοποιημένο οικονομικό προϋπολογισμό, ώστε να καταδειχθεί στο πως θα εξορθολογίσει τα οικονομικά της μεγέθη και κόστη ώστε να ανταποκριθεί στην δια νόμου υποχρέωση της για μείωση του μεριδίου της στη λιανική έως το τέλος του 2019 στο μισό από ότι είναι σήμερα, επισημαίνει ο ΣΠΕΦ.

Η επιστολή 

«Αξιότιμε κε Υπουργέ και κε Γενικέ

Με την παρούσα επιστολή επιθυμούμε να απαντήσουμε στις αστήρικτες αιτιάσεις της εν θέματι επιστολής της ΔΕΗ και στις ευθείες και παντελώς ανερμάτιστες βολές της κατά του ΣΠΕΦ, με γνώμονα την αποκατάσταση της αληθούς εικόνας των πραγμάτων αλλά και της τάξης, της δικαιοσύνης και της ισονομίας που οφείλει να υφίσταται μεταξύ όλων ανεξαιρέτως των συμμετεχόντων στην αγορά.

Στην μη αναστρέψιμη πορεία απελευθέρωσης που έχει εισέλθει η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και ιδιαίτερα η λιανική, μας είναι αδιανόητο η δεσπόζουσα επιχείρηση να μην αφιερώνει τον παραμικρό χώρο στην επιστολή της ώστε να περιγράψει στο πώς φαντάζεται την επόμενη της ημέρα, δηλαδή με αριθμούς στο πως θα ισορροπήσει (περικόψει) τα κόστη της συμμέτρως προς τον δια νόμου μειούμενο στο μισό έως το τέλος του 2019 τζίρο της (ΦΕΚ Β 1593 από 6/6/16) ώστε να παραμείνει βιώσιμη, αλλά να αναλώνεται μόνο στο πως θα φέρει στα «μέτρα» της τα οικονομικά των υπολοίπων και μάλιστα με αυθαίρετο τρόπο. Συγκεκριμένα:

1. Από τον Οκτώβριο του 2011 οι πληρωμές των ΑΠΕ υποφέρουν συστηματικά από υπερημερίες. Όπως όλοι γνωρίζουμε οι υπερημερίες στις πληρωμές των ΑΠΕ εδράζονται σε δύο συνιστώσες. Αφενός στο εκάστοτε σωρευτικό λογιστικό έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ) και αφετέρου στην ταμειακή γενική δυσπραγία της ΔΕΗ, αφού οι υπόλοιποι Προμηθευτές, με την εξαίρεση των Energa και Hellas Power, εξ΄ όσων γνωρίζουμε είναι απολύτως συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.

2. Σε κάθε μας επιστολή και ανάλυση διαχρονικά παγίως διαχωρίζουμε το μέρος των υπερημεριών που αντιστοιχούν στην κάθε συνιστώσα. Παρότι μάλιστα δεν θα έπρεπε, σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο αλλά και τις συμβάσεις πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας που διαθέτουμε, δείχνουμε συγκατάβαση και ανεκτικότητα τουλάχιστον με το μέρος εκείνο των υπερημεριών που άπτεται του λογιστικού ελλείμματος του ΕΛΑΠΕ, παρότι ουδέποτε ήταν ευθύνη αλλά ούτε είχαν και την δυνατότητα οι παραγωγοί ΑΠΕ να ρυθμίσουν τα οικονομικά του Λογαριασμού αυτού. Η ευθύνη αυτή ανήκε δια νόμου αποκλειστικά στην Πολιτεία.

3. Για τους λόγους αυτούς στην από 7/11/16 επιστολή μας διαχωρίσαμε την υπερημερία που μαστίζει τις ΑΠΕ, αφενός σε 50 ημέρες ως αντιστοιχούσα στο τρέχον σωρευτικό λογιστικό έλλειμμα του ΕΛΑΠΕ, όπως αυτό δημοσιεύεται στην μηνιαίο ειδικό δελτίο του ΛΑΓΗΕ και αφετέρου στην επιπρόσθετη των 110 ημερών ένεκα της ταμειακής δυσπραγίας προφανώς της ΔEΗ. Έτσι φθάνουμε στην συνολικά απαράδεκτη των 160 ημερών διαμορφωθείσα υπερημερία με την οποία κατά μέσο όρο αποπληρώθηκε ο μήνας παραγωγής του Μαρτίου. Ειλικρινά λοιπόν δεν κατανοούμε τι δεν αντιλαμβάνεται επαρκώς η ΔEΗ από αυτά ή αν τέλος πάντων αμφισβητεί τα λογιστικά μεγέθη που της τιμολογεί ο ΑΔΜΗΕ για ΕΤΜΕΑΡ κάθε μήνα και που δημοσιεύει στα δελτία του ο ΛΑΓΗΕ, που αντιστοίχως τιμολογεί τον ΑΔΜΗΕ για τα ποσά ΕΤΜΕΑΡ αυτά. Επιπλέον δεν αντιλαμβανόμαστε ποια ουσία έχει η απαρίθμηση του ποσού που η ΔΕΗ έχει αποδώσει στο 9μηνο του 2016 για ΕΤΜΕΑΡ, όταν ακριβώς επειδή ήταν και πέρυσι μονίμως υπερήμερη από υπαιτιότητα της στον ΕΛΑΠΕ, κατά μέσο όρο προσέθετε υπερημερία 60-80 ημέρες στην εκάστοτε αναλογούσα στο λογιστικό έλλειμμα του ΕΛΑΠΕ υπερημερία, αναμειγνύονται τα ποσά των χρήσεων. Διαβλέπουμε δηλαδή εδώ μια παρελκυστική προσπάθεια της ΔEΗ, παρουσιάζοντας τεχνηέντως περσινές οφειλές για ΕΤΜΕΑΡ που φέτος με καθυστέρηση απέδωσε στον ΕΛΑΠΕ, να μεγεθύνει έτσι δήθεν τον εμπρόθεσμο όγκο των φετινών πληρωμών της.

4. Προξενεί αλγεινή εντύπωση η εμμονή της ΔEΗ στον καταχρηστικό συμψηφισμό του ΕΤΜΕΑΡ προς τον ΑΔΜΗΕ που δημοσίως αποκαλύψαμε και καταγγείλαμε με την από 4/10/16 επιστολή μας σε συνέχεια συνάντησης μας με ΑΔΜΗΕ. Φαίνεται πως ακόμη δεν έχει αντιληφθεί πως ηθικό δικαίωμα συμψηφισμού των 90 εκατ. ευρώ των πιστωτικών διαφορών που προέκυψαν από τις χρήσεις του 2014-2015 με τις τρέχουσες υποχρεώσεις της για ΕΤΜΕΑΡ προς τον ΑΔΜΗΕ, θα είχε μόνο αν δεν ήταν ληξιπρόθεσμη ως προς τις τρέχουσες υποχρεώσεις αυτές. Τον Οκτώβριο όμως η ΔEΗ ήταν ληξιπρόθεσμη στις τρέχουσες υποχρεώσεις της σε απόδοση ΕΤΜΕΑΡ κατά 240 εκατ. ευρώ, το οποίο και συνιστά απαράδεκτη την πρακτική της να μην δέχεται να αφαιρεθούν από αυτές οι πιστωτικές διαφορές και έτσι να μειωθούν τα ληξιπρόθεσμα της στο ΕΤΜΑΡ στα 130 εκατ. ευρώ, αλλά αντίθετα επιχειρώντας να τα διατηρήσει στο ύψος τους ως να είναι κτήμα της, να κηρύσσει παροδική παύση πληρωμών στο ΕΤΜΕΑΡ μέχρι να καλύψει τα 90 εκατ. ευρώ αυτά.

Είναι λοιπόν σαν κάποιος να χρωστά στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς 240 ευρώ και στην πορεία όταν ανακάλυψε πως και το μίνι μάρκετ του χρωστάει από πέρυσι 90 ευρώ, εκείνος να ζητάει πρόσθετα αγαθά 90 ευρώ χωρίς να πληρώσει τίποτα, επειδή θεωρεί το χρέος του των 240 ευρώ κεκτημένο δικαίωμα του... Οπουδήποτε ανακύπτουν τέτοιες διαφορές στην αγορά, η πρακτική είναι μία: αφαιρούνται τα 90 ευρώ από το χρέος των 240 ευρώ ώστε να γίνουν 130 ευρώ και ο πελάτης πληρώνει κανονικά για τις αγορές του, επιχειρώντας μάλιστα να εξοφλήσει και το υπόλοιπο .

Όσο για τα υπόλοιπα που αναφέρει η ΔΕΗ για τα 90 εκατ. ευρώ αυτά ως άστοχες χρεώσεις των ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ σε αυτήν την περίοδο του 2014-2015, τα αποκρούουμε ως απαράδεκτα, αφού είναι παντελώς εκτός της σφαίρας επιρροής των παραγωγών ΑΠΕ οι μετρήσεις, οι τιμολογήσεις και οι χρεώσεις που της κάνουν οι διαχειριστές. Όσο τώρα για το κόστος ευκαιρίας της από τα 90 εκατ. αυτά ας αναλογιστεί μόνο τι κόστος ευκαιρίας έχουν υποστεί οι ΑΠΕ από τις καθυστερήσεις της και τι τόκους υπερημερίας έχει γλυτώσει, επειδή ο ΑΔΜΗΕ δεν ασκεί τις δέουσες αγωγές εναντίον της, αλυσιτελώς ο ΛΑΓΗΕ κατά ΑΔΜΗΕ και τέλος οι παραγωγοί ΑΠΕ κατά ΛΑΓΗΕ για τόκους υπερημερίας που ρητά δικαιούνται βάσει των συμβάσεων και της νομοθεσίας, αλλά που μόνο πληρώνουν προς τις τράπεζες.

5. Προβαίνει εν συνεχεία η ΔEΗ στην επιστολή της σε μία άσκοπη κατά την γνώμη μας απαρίθμηση του βίου του ΕΤΜΕΑΡ από το 2006 και μετά. Αν και είναι αναφαίρετο δικαίωμα του οιουδήποτε να έχει άποψη επί παντός επιστητού, εντούτοις όταν η δυνατότητα αυτή χρησιμοποιείται σκοπίμως στρεβλά, αποκτά αθέμιτα χαρακτηριστικά.

Ως πρώτο αθέμιτο στίγμα των «άλλων» προθέσεων της ΔEΗ είναι η αναφορά περί αύξησης του ΕΤΜΕΑΡ κατά 6.000% από το 2010 μέχρι το 2016. Χαριτολογώντας, της προτείνουμε να χρησιμοποιήσει ως έτος βάσης το 1999, έτος που εισήλθε στην ελληνική έννομη τάξη ο ν. 2773 και που εισήγαγε την έννοια του ΕΛΑΠΕ και του Τέλους ΑΠΕ, ώστε έτσι μηδενίζοντας τον παρανομαστή του κλάσματος να απειρίσει το % ποσοστό αύξησης, χάριν της δυσφήμισης που επιχειρεί. Πιο λιανά δηλαδή αφού το 1999 είχαμε μηδενικό Τέλος ΑΠΕ, ας κάνουμε την ποσοστιαία αναγωγή σε αυτή την βάση, ώστε να βγάλουμε την αύξηση επί της εκατό άπειρη...

Δεύτερο αθέμιτο στίγμα των ελατηρίων της ΔΕΗ, είναι η απαρίθμηση ποσών ΕΤΜΕΑΡ από το 2010 και μετά, τα οποία αν δεν αμφισβητεί τις τιμολογήσεις και τα δελτία του τότε ΔΕΣΜΗΕ και νυν ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ, δεν αντιλαμβανόμαστε που αποσκοπούν. Επιχειρεί μάλιστα σύγχυση των ποσών που απέδιδε κάθε χρόνο για ΕΤΜΕΑΡ με τα ποσά που όφειλε να αποδίδει βάσει τιμολογήσεων. Αν ωστόσο το πράττει για να το συνδέσει τάχα με την ανεισπραξιμότητα των λογαριασμών της, θα επιθυμούσαμε να διορθώσουμε την επιλεκτική της μνήμη αφενός με τον λαϊκισμό του «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» που ανεχόταν αδιακρίτως, μπαταχτσήδων ή μη, έως και που υποδαύλιζε συνδικαλιστικά για αρκετά χρόνια, την επιχειρησιακή της αδυναμία για περιορισμό των ρευματοκλοπών (για μεγάλο χρονικό διάστημα στους ρευματοκλέπτες ο ΔΕΔΔΗΕ που είναι 100% θυγατρική της κατέβαζε μόνο τον ασφαλειοδιακόπτη στο ρολόι και μόλις έφευγε το συνεργείο ο ρευματοκλέπτης απλά τον ξανασήκωνε και συνέχιζε ανενόχλητος την κλοπή), την γενική απροθυμία έως αδιαφορία της επίσπευσης της είσπραξης των λογαριασμών της και αφετέρου με τα χρήματα που έχει γλυτώσει από την χονδρεμπορική αγορά όλα αυτά τα χρόνια μέσω της πτώσης της Οριακής Τιμής Συστήματος που προκαλούν οι ΑΠΕ.

6. Ήδη στον πρώτο μήνα εφαρμογής του ν. 4414/2016 για τον υπολογισμό της εικονικής ΟΤΣ (ΕΟΤΣ) που ισχύει χωρίς ΑΠΕ, από τα πρωτογενή ωριαία στοιχεία εκκαθάρισης του Ημερήσιου Ενεργειακού Προγραμματισμού (ΗΕΠ) και του Εικονικού Ημερήσιου Προγραμματισμού (ΕΗΕΠ) που δημοσιεύει στην βάση δεδομένων του ο ΛΑΓΗΕ προκύπτει η ακόλουθη εικόνα:

Σε ότι αφορά λοιπόν την μεσοσταθμική σε επίπεδο μηνός Οκτωβρίου διαφορά της ΕΟΤΣ από την ΟΤΣ, αυτή ανήλθε στα 4,2 ευρώ / MWh. Ο μήνας Οκτώβριος μάλιστα ήταν ένας χαμηλός σε φορτία ΗΕΠ μήνας (δηλαδή φορτίο συστήματος πλέον φορτίων δικτύου που καλύπτονται από την διεσπαρμένη παραγωγή ΑΠΕ σε αυτό) με αιχμή λίγο κάτω από 5,5 GW. Δεν είναι προφανώς τυχαίο ότι σχετική αναλογιστική μελέτη του ΑΠΘ για λογαριασμό της ΡΑΕ τον περασμένο Ιούνιο και στα πλαίσια της προετοιμασίας του ν. 4414, προσδιόρισε την διαφορά αυτή μεσοσταθμικά σε ετήσια βάση στα 6,5 ευρώ /MWh. Τούτο σημαίνει, πως η ΔΕΗ όλα τα προηγούμενα χρόνια κέρδιζε για τις 50 TWh των πωλήσεων της στο διασυνδεδεμένο σύστημα χονδρικά περί τα 330 εκατ. ευρώ ετησίως. Η Απόφαση της ΡΑΕ υπ. αριθμ. 214/216 ΦΕΚ Β 2450 σε συνέχεια απόφασης του ΣτΕ αναφέρει χαρακτηριστικά:

«...Ωστόσο, ο τρόπος συμμετοχής των ΑΠΕ/ΣΗΘΥΑ στον ΗΕΠ κατά προτεραιότητα-με μηδενική τιμή, προκαλεί στρέβλωση κατά τον προσδιορισμό του κόστους ενέργειας βάσει της ΟΤΣ, η οποία τελικά προκύπτει σαφώς μειωμένη και δεν αντανακλά την πραγματική αξία της ενέργειας που χρεώνονται οι Προμηθευτές για την κατανάλωση των Πελατών τους. Όσο δε μεγαλύτερη είναι η διείσδυση των ΑΠΕ/ΣΗΘΥΑ στο ενεργειακό μείγμα της κατανάλωσης, τόσο μειώνεται το κόστος ενέργειας όπως αποτυπώνεται στην ΟΤΣ και το οποίο αντιμετωπίζουν οι εκπρόσωποι φορτίου. Με τον τρόπο αυτό, ένα σημαντικό μέρος του κόστους ενέργειας, το οποίο προφανώς θα έπρεπε να αποτελεί τμήμα του ανταγωνιστικού σκέλους τους κόστους ενέργειας για τον προμηθευτή και να απεικονίζεται στο ανταγωνιστικό σκέλος των τιμολογίων, ρυθμίζεται εν τέλει διοικητικά μέσω της ρυθμιζόμενης χρέωσης του ΕΤΜΕΑΡ. Η εν λόγω θεώρηση αποτυπώθηκε εξάλλου και στην πρόσφατη απόφαση του ΣΤΕ 3366/2015, στο σκεπτικό της οποίας αναφέρεται ότι το ΕΤΜΕΑΡ αποτελεί πραγματικό κόστος ενέργειας που παρήχθη και κατέληξε στην κατανάλωση μέσω του Προμηθευτή και το οποίο εν συνεχεία καλύπτεται με την επιβολή χρεώσεων προς τους καταναλωτές. Ως εκ τούτου, το ΕΤΜΕΑΡ απεικονίζει κόστος ενέργειας που θα πρέπει να αναληφθεί από τους Προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας κατά την αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας την οποία προμηθεύουν τους πελάτες τους...»

Πραγματικά δεν αντιλαμβανόμαστε τα όσα η ΔΕΗ αναφέρει στην επιστολή της παρομοιάζοντας το ΕΤΜΕΑΡ δήθεν με το ΦΠΑ, ούτως ώστε μην το αποδίδει «λέει» συμμέτρως με τα υπόλοιπα σκέλη του κόστους του ρεύματος των λογαριασμών της. Λογαριασμούς που σε κάθε περίπτωση οι καταναλωτές τους αποπληρώνουν / διακανονίζουν συμμέτρως προς όλα τα σκέλη τους. Είναι λυπηρό που ακόμη και σήμερα δεν έχει κατανοήσει το παραμικρό απ' όλα αυτά, ιδίως μάλιστα όταν τώρα αποτελούν νόμους του Κράτους σε εναρμόνιση μάλιστα με Αποφάσεις του ΣτΕ και της ΡΑΕ.

7. Ως προς τα ανείσπρακτα υπόλοιπα της ΔΕΗ ύψους 2,7 δις ευρώ πριν τις ρυθμίσεις του φθινοπώρου από τις οποίες διακανονίστηκαν τα 1,35 δις ευρώ, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε πως τα τελευταία τρία χρόνια η ΔΕΗ έχει εγγράψει προβλέψεις στον ισολογισμό της συνολικού ύψους 1,7 δις. Τα 1,7 δις ευρώ αυτά αποσβέστηκαν μάλιστα σχεδόν πλήρως από την κερδοφορία των ετών αυτών, γεγονός δηλαδή που εν τοις πράγμασι σημαίνει πως ακόμη και με αυτό το ποσό ως επισφαλές και μη προσμετρούμενο προς είσπραξη στα έσοδα της, η εταιρεία είχε τέτοιο περιθώριο κέρδους που μπόρεσε και το απορρόφησε χωρίς ουσιαστικές ζημιές, δηλαδή μπορούσε λογιστικά να ανταποκρίνεται στα έξοδα της. Οι ρυθμίσεις μάλιστα αυτές πέραν της έξτρα ρευστότητας από τα ανείσπρακτα υπόλοιπα συνεπάγονται πως οι εν λόγω πελάτες τακτοποιούν κανονικά στο εξής τους λογαριασμούς τους, οπότε και δεν δικαιολογείται νέα υστέρηση. Ως προς το υπόλοιπο 1 δις των επισφαλειών της πρόκειται για 200 εκατ. οφειλών του ευρύτερου δημοσίου τομέα, 250 εκατ. ευρώ της Λάρκο, ενώ τα υπόλοιπα αφορούν αποσβεσμένα χρέη 20ετίας ίσως και άνω, από εταιρείες που έχουν κλείσει (π.χ. Πειραϊκή Πατραϊκή). Η ΔEΗ επιπλέον επί του παρόντος εισπράττει σημαντικά ποσά από την πώληση του ΑΔΜΗΕ (320 εκατ. από την State Grid China, 300 εκατ. από το δημόσιο, 150 εκατ. από κεφαλαιοποίηση αποθεματικών του διαχειριστή) και άλλα 100 εκατ. ευρώ από την συμφωνία με την Αλουμίνιον. Είναι αδιανόητο με όλα αυτά λοιπόν η ΔEΗ να επιχειρεί να «σύρει» τις ΑΠΕ σε αυξημένες υπερημερίες, προσπαθώντας εν τοις πράγμασι να εξυπηρετήσει το δομικό πρόβλημα που τώρα θα αρχίζει να αντιμετωπίζει και που δεν εδράζεται πλέον στα ληξιπρόθεσμα, αλλά στην οικονομική ανισορροπία του μοντέλου που επιλέχθηκε, δηλαδή του να συρρικνωθεί σε τζίρο στο μισό έως το τέλος του 2019 χωρίς κανένα σχεδιασμό για το πως θα μειωθούν εξίσου ο όγκος και τα κόστη της ώστε να παραμείνει σε ισορροπία.

8. Συνεπώς αν υπάρχει κάτι άρρωστο εδώ, σίγουρα δεν πρόκειται για τις ΑΠΕ που ζητούν να πληρωθούν και την παραγωγή Ιουνίου 2016 εντός του 2016, ούτως ώστε να κρατηθούν σε πραγματική υπερημερία 140 ημερών αντί των μόλις 50 ημερών που θα έπρεπε βάσει της λογιστικής εικόνας του ΕΛΑΠΕ να έχουν, αλλά για τον παίκτη που λέγεται ΔΕΗ και που δεν υφίσταται κανένας λόγος το δομικό πρόβλημα της να το επωμιστούν οι ΑΠΕ. Περιττό νομίζουμε να σας θυμίσουμε πως οι ΑΠΕ με τον ν. 4254/2014 υπέστησαν μονομερώς μεγάλες περικοπές άπαξ 300 εκατ. ευρώ αλλά και στο διηνεκές άλλα 400 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο των συμβολαιοποιημένων εσόδων τους, ώστε να σωθεί το σύστημα και να εναρμονιστούν οι εσωτερικοί βαθμοί οικονομικής απόδοσης όλων των τεχνολογιών. Είναι λοιπόν η ώρα τώρα το Υπουργείο σας να κοιτάξει κατάματα το διαρθρωτικό πρόβλημα που εκτυλίσσεται στην ΔEΗ, να μην ενδώσει σε αντιπερισπασμούς και να επιβάλει άμεσα τον αναγκαίο διαρθρωτικό μετασχηματισμό της, πριν η επιχείρηση χωρίς ποσοτικοποιημένο σχέδιο όπως «πλέει» απαξιωθεί πλήρως.

9. Κύκνειο άσμα της προσπάθειας της ΔΕΗ να απομακρύνει την συζήτηση από τα του οίκου της δηλαδή της υποχρέωσης της για εκπόνηση και δημοσιοποίηση 3ετούς αναλυτικού σε αριθμούς, προβλέψεις και αποτελέσματα οικονομικού πλάνου αλλά και της ανάγκης οικονομικού εξορθολογισμού που πιθανολογούμε πως θα αναδειχθεί από αυτό, είναι η αναφορά της στο κόστος των ΑΠΕ και των φωτοβολταϊκών που δήθεν παρά την πεντάμηνη παράνομη υπερημερία που τους έχει επιβάλει, τάχα δεν δικαιολογείται η οικονομική απόγνωση που επικαλούνται δια των φορέων τους οι παραγωγοί. Παραγνωρίζει μάλιστα η ΔEΗ εκεί τον εντάσεως κεφαλαίου χαρακτήρα τους, δηλαδή πως οι ΑΠΕ έχουν στην αρχή του συμβατικού κύκλου ζωής τους καταβάλει πολύ μεγαλύτερο κόστος για την ανάπτυξη και λειτουργία τους, εν συγκρίσει δηλαδή με μία συμβατική μονάδα η οποία μέρος του παραγωγικού της κόστους το καταβάλει διεσπαρμένα σε όλα τα χρόνια λειτουργίας της μέσω των καυσίμων. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οι ΑΠΕ έχουν κόστος εγκατάστασης 5-9 φορές μεγαλύτερο του τζίρου τους και αντίστοιχα δανεισμό 3-5 και πλέον φορές μεγαλύτερο του κύκλου εργασιών τους. Για την ΔEΗ μυωπικά λοιπόν η εξυπηρέτηση αυτού του κόστους δανεισμού ανήκει τάχα σε δεύτερη κατηγορία. Αλήθεια εκείνης πόσα χρήματα της χάρισαν οι τράπεζες μέσα από τέτοια ανερμάτιστη ρητορική; Όσο για τις ασφαλιστικές, λειτουργικές και βιοποριστικές υποχρεώσεις των χιλιάδων μικρομεσαίων παραγωγών και των οικογενειών τους ούτε λόγος...

10. Τέλος ας έρθουμε και στο προκείμενο, που προσπαθεί μετά βδελυγμίας η ΔΕΗ να αποφύγει και που δεν είναι άλλο από τον οικονομικό εξορθολογισμό στα κόστη της που επιβάλλεται άμεσα να προβεί. Η ΔEΗ είναι μια επιχείρηση που αρνούμενη τόσα χρόνια, δια του συνδικαλιστικού της κυρίως βραχίονα, να συζητήσει το οποιοδήποτε καθετοποιημένο μοντέλο εγκατάλειψης του μονοπωλίου της στην λιανική, στους λιγνίτες και στα μεγάλα υδροηλεκτρικά, κατέληξε δια νόμου (ΦΕΚ Β 1593 από 6/6/16), να αποδεχθεί την μείωση του μεριδίου της στην λιανική στο μισό έως το 2019 με ταυτόχρονη πώληση κάτω του κόστους της λιγνιτικής της παραγωγής στους ανταγωνιστές της μέσα από τα ΝΟΜΕ. Για να το πούμε πιο απλά, έχουμε λοιπόν μπροστά μας μια επιχείρηση που πρέπει να μείνει μισή σε πελάτες και τζίρο σε διάστημα τριών ετών και επιθυμεί παρόλα αυτά να κρατηθεί ακέραια σε όλα της τα υπόλοιπα κόστη, αν όχι να τα αυξήσει κιόλας. Δηλαδή να μην συρρικνωθεί πουθενά στις παραγωγικές της υποδομές και στο προσωπικό που απασχολεί σε αυτές, ακόμη και αν αναγκάζεται να πουλάει το προϊόν της σε τρίτους κάτω του κόστους της. Στους λιγνίτες για παράδειγμα ενώ σύμφωνα με δημοσιεύσεις της ίδιας της ΔΕΗ το πλήρες κόστος της είναι στα 60 ευρώ/MWh (μελέτη Booz & Co, Understanding Lignite Generation Costs in Europe, 2012), μέσα από τα NOME πωλεί την παραγωγή της περίπου στα 37 ευρώ/MWh.

Θα μπορούσαμε να καταλάβουμε το σκεπτικό της ΔEΗ, μόνο αν πωλούσε αφενός την παραγωγή της πάνω του πλήρους κόστους της και αφετέρου αν ανακτούσε επιπλέον το κόστος ευκαιρίας από αυτήν (δηλαδή το μικτό κέρδος αν την πωλούσε η ίδια ως Προμηθευτής στους πελάτες της) μέσα από εξοικονόμηση στα κόστη της. Τίποτα από τα δύο όμως δεν βλέπουμε και πολύ χειρότερα έξι μήνες τώρα που το ανωτέρω πλαίσιο οριστικά νομοθετήθηκε και εφαρμόζεται πλέον, δεν είδαμε κανένα απολύτως ποσοτικοποιημένο οικονομικό σχέδιο τουλάχιστον 3ετούς ορίζοντα για το πώς θα ισορροπήσει οικονομικά. Νομίζουμε πως απουσία σχεδιασμού, η τακτική της στο εξής θα είναι να παρακρατά ρευστότητα από όπου μπορεί για να καλύπτει τις δομικές οικονομικές της ανισορροπίες και προς αντιπερισπασμό θα συκοφαντεί και θα καταφέρεται προσβλητικά προς όσους με αυξανόμενο ρυθμό επιλέγει να χρωστά.

11. Σε ότι αφορά την νέα λιγνιτική μονάδα της Πτολεμαίδας 5, όλα τα προτερήματα που αναφέρει η ΔEΗ στην επιστολή της, θα παρέμεναν ακριβώς τα ίδια για το κοινωνικό σύνολο ασχέτως του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της και χωρίς μάλιστα να διακινδυνεύει η ίδια να πωλεί και πάλι το ρεύμα της κάτω του κόστους στους ανταγωνιστές της, αν μέχρι τότε βεβαίως επιβιώσει. Μας προκαλεί μάλιστα εντύπωση η υπερευαισθησία και η λεκτική άμυνα της ΔΕΗ στον χαρακτηρισμό του έργου ως φαραωνικού κόστους (αναφέρεται σε διεθνή διαγωνισμό που διεξήγαγε χωρίς κάποιος από εμάς τουλάχιστον να την προκαλέσει σχετικά), ωσάν δηλαδή το 1,5 δις ευρώ που θα ανέλθει το κόστος της να είναι κάτι εύκολα απορροφήσιμο από την οικονομική της κατάσταση.

Καταληκτικά και για να καταφανεί αν υπάρχει ποσοτικός επιχειρησιακός σχεδιασμός από την ΔEΗ, την καλούμε, ως εισηγμένη και στο Χρηματιστήριο εταιρεία, να δημοσιοποιήσει με ποσοτικό τρόπο και με αριθμούς τις προβλέψεις της για την εξέλιξη των οικονομικών της μεγεθών για την ερχόμενη τριετία, όπως πράττουν όλες οι σοβαρές επιχειρήσεις του μεγέθους της. Είναι κατά την γνώμη μας απαράδεκτο για την ΔEΗ, την θέση του επιχειρησιακού σχεδιασμού να την καταλαμβάνουν οι επιθέσεις και οι προσβολές προς όσους χρωστάει, ίσα για να παρακρατεί τα χρήματα τους καλύπτοντας τις οικονομικές της ανισορροπίες και την έλλειψη οικονομικού σχεδιασμού.

Είμαστε στην διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση ή πληροφορία.»