Τρία ανοικτά «μέτωπα» στο ασφαλιστικό με το MoU

Τρία ανοικτά ζητήματα στο ασφαλιστικό παράλληλα με την ευθυγράμμιση της εργατικής νομοθεσίας με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές έχει για τον Σεπτέμβριο η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με την έκθεση συμμόρφωσης της Κομισιόν και το επικαιροποιημένο Μνημόνιο.

Παράλληλα, έως τον Οκτώβριο θα πρέπει να ολοκληρωθεί και η αναμόρφωση της προνοιακής πολιτικής με στόχο την εξοικονόμηση 0,5% του ΑΕΠ ετησίως για την καθολική εφαρμογή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος με αιχμή τα οικογενειακά επιδόματα και τα επιδόματα αναπηρίας, ενώ έως τον Δεκέμβριο θα πρέπει να ολοκληρωθεί η ενοποίηση των κανόνων για τις αναπηρικές συντάξεις και τους κανόνες αναπηρίας, χωρίς να αυξηθεί η δαπάνη.

Συνολικά, από το 2015 έως σήμερα, τα μέτρα που έχουν ληφθεί στο ασφαλιστικό, οδηγούν σε εξοικονόμηση 3% του ΑΕΠ έως το 2025, εκ των οποίων τα 2,4% από μείωση δαπανών.

Αναλυτικά, η έκθεση χαρακτηρίζει την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που ξεκίνησε το 2015 με την κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και συνεχίστηκε εντός του 2016 με το νόμο Κατρούγκαλου, περιεκτική και φιλόξοδη.

Μάλιστα, αποδέχεται την λειτουργία της "προσωπικής διαφοράς" όπως την έχει σχεδιάσει το υπουργείο Εργασίας, ήτοι χωρίς περικοπές στις κύριες συντάξεις μετά και την ολοκλήρωση του επανυπολογισμού των παλαιών συντάξεων με βάση τα νέα δεδομένα. Επισημαίνει ότι από μείωση δαπανών εξοικονομείται έως το 2018 1% του ΑΕΠ και φθάνει το 2,4% το 2025.

Συνολικά, από το 2015 έως το 2016 εξοικονομείται 0,9% του ΑΕΠ, φθάνει το 1,7% το 2018, το 2,2% το 2020 και αγγίζει το 3% το 2025. Αν σε αυτά τα ποσοστά δημοσιονομικής προσαρμογής μέσω του ασφαλιστικού προστεθεί και ένα 2% που εκτιμάται ότι "κερδίζεται" από την μη εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ (που έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές συντάξεων από το 2012 και μετά) τότε η συνολική εξοικονόμηση το 2025 εκτιμάται στο 5%.

Βέβαια, τον Σεπτέμβριο η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να ολοκληρώσει 3 δράσεις που έχουν να κάνουν με την επιβολή ενιαίων ασφαλιστικών εισφορών, καθώς η Ε.Ε. θεωρεί ότι δεν έχει ολοκληρώσει τις δεσμεύσεις του μνημονίου.

Αναλυτικά, θα πρέπει να ολοκληρώσει την εναρμόνιση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης μέσω : (i) της κατάργησης της δυνατότητας που έχουν οι ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων να καταβάλλουν χαμηλότερες εισφορές σε περιοχές κάτω των 2.000 κατοίκων (ασφαλίζονται στον ΟΓΑ αντί του ΟΑΕΕ). (ii) τηw κατάργηση όλων των εξαιρέσεων που επιτρέπει χαμηλότερες εισφορές για την υγεία (iii) την αναθεώρηση προς τα κάτω της έκπτωσης για εφάπαξ πληρωμές των πλασματικών περιόδων ασφάλισης.

Στο επικαιροποιημένο μνημόνιο προβλέπεται ότι έως τον Δεκέμβριο θα πρέπει να υπάρξει ενοποίηση κανόνων αναπηρίας και αναπηρικών συντάξεων, χωρίς αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Εντός του Σεπτεμβρίου θα πρέπει να ολοκληρωθεί άλλωστε, και η μεταρρύθμιση των προνοιακών επιδομάτων όλης της γενικής κυβέρνησης, με ειδική αναφορά στα οικογενειακά επιδόματα και τα επιδόματα αναπηρίας, για τα οποία η έκθεση ορίζει ότι πρέπει να μειωθεί η πανσπερμία διατάξεων και να εφαρμοστεί ένα σύγχρονο σύστημα, με τη βοήθεια της παγκόσμιας τράπεζας.

Στόχος είναι η εξοικονόμηση 0,5% του ΑΕΠ ετησίως, προκειμένου να πηγαίνει για την εφαρμογή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, σε εθνική βάση. Εντός του Ιουνίου θα πρέπει να ξεκινήσει η εφαρμογή του ΕΕΕ σε 30 δήμους της χώρας.

Όσον αφορά στα εργασιακά, η έκθεση ορίζει ότι στόχος του νέου προγράμματος πρέπει να είναι η διαφύλαξη της προόδου που έχει γίνει στο παρελθόν και η βελτίωση της ισορροπίας μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης, με δεδομένο ότι υπάρχει πολύ υψηλή ανεργία και ανάγκη για σταθερότητα, ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη.

Εντός του Ιουλίου, η επιτροπή αυτόνομων εμπειρογνωμόνων που έχει συσταθεί ήδη, θα πρέπει να καταθέσει ένα σχέδιο έκθεσης για το θεσμικό πλαίσιο ων συλλογικών συμβάσεων, της συνδικαλιστικής δράσης και των ομαδικών απολύσεων, και μετά από διαβούλευση με το ILO αλλά και τους κοινωνικούς εταίρους, θα πρέπει να καταθέσει ένα τελικό κείμενο, βάσει του οποίου θα ευθυγραμμιστεί η εργατική νομοθεσία με τις βέλτιστες πρακτικές.

Παραμένει η δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να μην προχωρήσει σε αλλαγές, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών.