Σύγκλιση Αθήνας-Βρυξελλών στο δημοσιονομικό κενό

Λευκό καπνό από τη σημερινή συνεδρίαση του EuroWorking Group αναφορικά με την έλευση των επικεφαλής των δανειστών αναμένει η ελληνική κυβέρνηση, την ώρα που οι δηλώσεις Σόιμπλε από τη Σαγκάη δημιούργησαν κάποιες προσδοκίες ηπιότερης αντιμετώπισης του ελληνικού ζητήματος, στο πλαίσιο της αξιολόγησης εξαιτίας των παράλληλων μεγάλων πιέσεων που απορρέουν από το προσφυγικό.

Νωρίτερα βέβαια, το Der Spiegel με δημοσίευμά του έκρουε κώδωνα δυσκολιών στην εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους από τον Μάρτιο, ενώ ο Γερούν Ντάισελμπλουμ δήλωνε ότι προσφυγικό και αξιολόγηση δεν συνδέονται, δίνοντας και ένα στίγμα ευρωπαϊκής δυσαρέσκειας (με δηλώσεις του στο ΒΗΜΑ) για το άρθρο Τόμσεν και τα μέτρα ύψους 4%-5% του ΑΕΠ.

Στο τεχνικό σκέλος της διαπραγμάτευσης, πέραν των πολιτικών προεκτάσεών της, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η ελληνική κυβέρνηση και το ευρωπαϊκό μέτωπο των δανειστών έχουν βρεθεί πολύ κοντά αναφορικά με το δημοσιονομικό κενό.

Στις διαπραγματεύσεις της περασμένης εβδομάδας στην Αθήνα, κατέστη δυνατό να υπάρξει μια -σχεδόν- κοινή συνισταμένη σε κενό της τάξεως του 1,8% του ΑΕΠ για την ερχόμενη διετία. Το υπουργείο Οικονομικών βάζει τον πήχη στο 1,7% του ΑΕΠ και χωρίς η απόσταση του 0,1% που χωρίζει τις δύο πλευρές να θεωρείται αμελητέα, είναι σαφές ότι μπορεί να γεφυρωθεί πολύ πιο εύκολα σε σχέση με την αντίστοιχη με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο Π. Τόμσεν προ ολίγων ημερών είχε βάλει τον πήχη των πρόσθετων μέτρων στο 4%-5% του ΑΕΠ ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι το ΔΝΤ αμφισβητεί και την εκτίμηση της κυβέρνησης για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 0,2% του ΑΕΠ πέρυσι, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην παρούσα φάση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν μετέχει στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση αλλά συνεχίζει να διατηρεί ενεργό ρόλο στην αξιολόγηση. Για την ελληνική κυβέρνηση, δεν αποτελεί μυστικό ότι θα προτιμούσε το Ταμείο να διατηρήσει ένα ρόλο τεχνικού συμβούλου, χωρίς νέα χρηματοδότηση, η οποία θα επέβαλε και την υπογραφή ενός νέου, ξεχωριστού Μνημονίου (όπως συνέβη και στα δύο προηγούμενα Μνημόνια), παρεμφερούς με το ευρωπαϊκό…

Οι πιέσεις του Μαρτίου

Το πρώτο ορόσημο, το οποίο είχε θέσει η κυβέρνηση, είναι σαφές ότι έχει χαθεί. Με δημόσιες δηλώσεις του, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε προσδιορίσει το τέλος Φεβρουαρίου ως το χρονικό ορόσημο ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για την πρώτη αξιολόγηση. Αυτές όμως δεν έχουν καν μπει στην τελική τους ευθεία και ακόμα και αν επανέλθουν οι επικεφαλής των δανειστών μέσα στην εβδομάδα, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οδεύουμε προς άμεση συμφωνία, τουλάχιστον με τους Ευρωπαίους.

Παράλληλα όμως αρχίζουν να ζορίζουν τα πράγματα στα δημοσιονομικά. Τον Μάρτιο, το υπουργείο Οικονομικών καλείται να διαχειριστεί λήξεις ομολόγων ύψους 1,8 δισ. ευρώ, οι οποίες προφανώς δεν απειλούν τη χώρα με χρεοκοπία αλλά κάνουν την κατάσταση δύσκολη.

Στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχουν αποδεχθεί ότι όσο η αξιολόγηση καθυστερεί, τόσο θα αυξάνονται οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του δημοσίου προς τους ιδιώτες, οι οποίες ξεπερνούν ήδη τα 5 δισ. ευρώ. Κάθε φορά άλλωστε που υπάρχει εμπλοκή με τις δόσεις του προγράμματος, οι πρώτοι που την πληρώνουν είναι οι προμηθευτές του δημοσίου και συνακόλουθα η πραγματική οικονομία.