«Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι» είπε αστυνομικός-μάρτυρας στη δίκη της ΧΑ

Ενδεικτικός είναι ο διάλογος που ακολουθεί:

Μαρ.: Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι....

Πρ.: Γιατί; Οκτώ αστυνομικοί ήσαστε, εκ των υστέρων πιστεύετε ότι κάνατε αυτό που έπρεπε;

Μαρ.: Ό,τι καλύτερο μπορούσαμε κάναμε... δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε...

Πρ.: Τι θα έπρεπε να είχατε κάνει για να μη συμβεί ό,τι συνέβη;

Μαρ.: Δεν μπορούσαμε να το αποτρέψουμε.

Πρ.: Ενα "διαλυθείτε, αστυνομία" γιατί δεν το φωνάξατε;

Μαρ.: Απλά εμείς όταν είδαμε τους πέντε, όταν φτάσαμε την ώρα της συμπλοκής, έμειναν οι δύο που καβγάδιζαν κι οι άλλοι έσπασαν...

Πρ.; Τι έλεγε η εκπαίδευσή σας να κάνετε;

Μαρ.: Τραβήξαμε τα δύο παιδιά, οι άλλοι δύο μπήκαν σε ένα αμάξι...

Πρ.: Πριν λέω εγώ, δεν μπορούσατε να επιληφθείτε;

Μαρ.: Τρέξαμε προς τα εκεί... δυστυχώς δεν ήμαστε τόσο γρήγοροι.

Πρ.: Μ' ένα δυστυχώς... Στην αρχή που είδατε την ομάδα να τρέχει, τι κάνατε;

Μαρ.: Αν κρατάγαμε έναν από αυτούς που έτρεχαν, δεν θα προλαβαίναμε να πάμε εκεί που γινόταν η συμπλοκή.

Πρ.; Και που πήγατε...

Η μαρτυρία του αστυνομικού

"Εκείνη τη βραδιά ήμουν υπηρεσία στο Κερατσίνι, στη δεύτερη μηχανή της ΔΙΑΣ", ξεκίνησε την κατάθεσή του ο νεαρός αστυνομικός και συνέχισε:

"Ήμαστε δύο μηχανές... Εγώ είχα τον ασύρματο και το μακρύκαννο όπλο, η συνάδελφος Λεγάκου ήταν η πρώτη μηχανή και κάποιος ήταν παρατηρητής.

Γύρω στις 11:59 πήραμε σήμα ότι 50 άτομα με ρόπαλα κατευθύνονταν προς την καφετέρια Κοράλι... το μετέφερα στον οδηγό μου. Η άλλη μηχανή προπορευόταν.

Πρ.: Συνεννοηθήκατε οι δύο μηχανές;

Μαρ.: Ναι, κατευθυνθήκαμε εκεί που μας έλεγε το σήμα. Απείχαμε περίπου δύο χιλιόμετρα, κάναμε περίπου δύο λεπτά να φτάσουμε. Σταθμεύσαμε σχεδόν μπροστά από την καφετέρια...

Πρ.: Κατεβήκατε κι οι τέσσερις;

Μαρ.: Ναι... είχε έρθει πίσω μας και η ομάδα του Περάματος, άλλες δύο μηχανές. Επικεφαλής ήταν ο αρχαιότερος, ο Τσολακίδης, αυτός έδινε κατεύθυνση... Με το που φτάσαμε, είδαμε τους συγκεντρωμένους επί της Π. Μελά, περίπου 50 άτομα με σκουρόχρωμα ρούχα και κοντοκουρεμένοι, εγώ τα ρόπαλα δεν τα είδα, τα είδαν όμως οι συνάδελφοί μου, δεν είχε καλό φωτισμό η περιοχή... μπορεί κάποιοι να τα είχαν κρύψει ή να τα είχαν πετάξει. Κάποιοι κρατούσαν κράνη.

Πρ.: Ηταν παρατεταγμένοι;

Μαρ.: Ηταν σαν να περίμεναν κάτι, στην αρχή πίστεψα ότι μπορεί να ήταν και φίλαθλοι,ήταν όμως με χαρακτηριστικά του χώρου της Χρυσής Αυγής... Είχα δει κάποια σποτάκια που ενημέρωναν για επιθέσεις σε λαϊκές, ψαραγορές...

Ο Τσολακίδης διαβίβασε ότι υπήρχε μια παρεξήγηση ανάμεσα σε άτομα του γνωστού χώρου, των αναρχικών δηλαδή και της Χ.Α. Ένας κύριος που ήταν εκεί και ανέφερε ότι ήταν συνάδελφος μας είπε ότι η παρεξήγηση είχε τελειώσει....

Πρ.: Και γιατί δεν είχαν διαλυθεί αφού είχε τελειώσει η παρεξήγηση;

Μαρ.: Δεν το γνωρίζω...

Πρ.: Γιατί δεν πήγε ένας από σας να ρωτήσει τι έκαναν αυτοί εκεί;

Μαρ.: Υπήρχε πρόθεση αλλά έπρεπε να έρθουν κι άλλες ομάδες.

Πρ.: Αφού ήταν ήσυχοι...

Μαρ.: Επρεπε να είχαμε κάλυψη, δεν ξέραμε τις προθέσεις τους... μας κοίταζαν και κάπως φοβηθήκαμε μη μας κάνουν επίθεση -ήταν πολλοί.

Οι αρμοδιότητες της ΔΙΑΣ δεν είναι αντιμετώπιση συγκεντρωμένου πλήθους... δεν είμαστε εκπαιδευμένοι γι' αυτό, το κέντρο μάς είπε να παραμείνουμε σε απόσταση και να δώσουμε εικόνα.

Πρ.: Και γιατί σας έστειλε το Κέντρο; Αφού για πενήντα ήταν η πληροφορία...

Μαρ.: Θα έρχονταν οι ομάδες που είναι υπεύθυνες, εμείς δεν είμαστε για αντιμετώπιση...

Πρ.: Άρα λογικά έπρεπε να στείλουν άλλους...

Μαρ.: Μάλιστα, αλλά εμείς είμαστε κοντά. Ξαφνικά είδαμε περίπου είκοσι άτομα οχλαγωγώντας να πηγαίνουν προς την οδο Τσαλδάρη... Eίχαν σπάσει από τους πενήντα... έβριζαν και φώναζαν "ελάτε εδώ μαλάκες".

Πρ.: Προς τα πού φώναζαν;

Μαρ.: Όχι προς εμάς, πάντως εγώ αναρχικούς δεν είδα όπως μας είχαν πει.

Πρ.: Και τι κάνατε εσείς;

Μαρ.: Τρέξαμε από πίσω, στο κατόπι... κατευθύνονταν κάπου βρίζοντας. Από τη γωνία Κεφαλληνίας και Τσαλδάρη που βγήκα, είδα ένα μπουλούκι 4-5 άτομα που έπαιζαν ξύλο.

Πρ.: Πού πήγαν οι άλλοι που κυνηγούσατε;

Μαρ.: Πρέπει να έσπασαν στα στενά, οι πέντε που έπαιζαν ξύλο δεν πρέπει να ήταν από την ομάδα των 50, γιατί οι συνάδελφοι ήταν κοντά και δεν θα άφηναν να γίνει συμπλοκή... Πρέπει να προϋπήρχαν οι 4-5... όταν έφτασαν οι συνάδελφοι, οι πέντε έμειναν δύο, ήταν ουσιαστικά ένας καβγάς μεταξύ δύο κι οι άλλοι έριχναν μπουνιές.

Πρ.: Δηλαδη τι, αυτό ήταν ένα άσχετο περιστατικό;

Μαρ.: Οπως αποδείχτηκε μετά, όχι.

Η δίκη διακόπηκε για αύριο το πρωί.