Τα διδακτορικά που «εγγυώνται» τις καλύτερες αποδοχές

Η έλλειψη πληροφόρησης σχετικά με τις επαγγελματικές προοπτικές των κατόχων διδακτορικού διπλώματος έχει αποτρέψει πολλούς φιλόδοξους επιστήμονες από την ανάπτυξη μιας ρεαλιστικής εικόνας σχετικά με τις δυνατότητές τους και τους έχει ωθήσει προς την αναμονή για μια θέση εκπαιδευτικού προσωπικού, παρά το γεγονός ότι οι θέσεις αυτές είναι εξαιρετικά λίγες συγκριτικά με τον αριθμό των ανθρώπων που τις διεκδικούν.

Σύμφωνα με το Science, ο οικονομολόγος και ερευνητής Nikolas Zolas της αμερικανικής υπηρεσίας απογραφής (U.S. Census Bureau) συνέλεξε στοιχεία από ακαδημαϊκές και κυβερνητικές πηγές προκειμένου να εντοπίσει ευκαιρίες στους τομείς της επιστήμης, της μηχανικής, των τεχνών και των ανθρωπιστικών επιστημών, καθώς και της εκπαίδευσης.

Το πεδίο που προσφέρει τις μεγαλύτερες αποδοχές είναι εκείνο της μηχανικής -με ένα μέσο εισόδημα λίγο παραπάνω από 65.000 δολάρια στις ΗΠΑ-, ενώ ακολουθούν τα μαθηματικά και η επιστήμη υπολογιστών.

Αμέσως μετά έρχονται ο κλάδος της φυσικής, οι κοινωνικές επιστήμες, «άλλες επιστήμες» και η χημεία, όλα πάνω από ή περίπου στις 40.000 δολάρια. Η Βιολογία ακολουθεί με διαφορά, ενώ τελευταίοι έρχονται οι τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας, των τεχνών και των ανθρωπιστικών επιστημών.

Το επιστημονικό κείμενο του ειδικού και της ομάδας του δεν διευκρινίζει το είδος της δουλειάς που κάνουν οι κάτοχοι διδακτορικού, ωστόσο περιγράφει τη φύση των οργανισμών που τους απασχολούν. Τα ευρήματα από τα στοιχεία που συνέλεξαν καταδεικνύουν πως συνολικά το μεγαλύτερο μέρος των επιστημόνων, δηλαδή ένα 57,1% απασχολείται σε ακαδημαϊκά περιβάλλοντα και μόλις το 38,7% εργάζεται σε βιομηχανικούς κλάδους. Από τους τελευταίους, το 17% δουλεύει σε εταιρίες που ασχολούνται με την έρευνα και την ανάπτυξη και το 21,7% σε άλλες που δεν σχετίζονται με αυτό το κομμάτι. Η κυβέρνηση απασχολεί το 4,1% των κατόχων διδακτορικού.

Δεν είναι σαφές το τι εκπροσώπευση έχουν στην απασχόληση τα ακριβά ιδιωτικά πανεπιστήμια με μεγάλο κύρος και τα λιγότερο γνωστά και ανεπαρκώς υποχρηματοδοτούμενα δημόσια και ιδιωτικά.

Όπως αναφέρει το άρθρο του Science, αν και αυτή τη στιγμή τα δεδομένα είναι αρκετά περιορισμένα σε σχέση με τις δυνατότητες, «μπορεί να τα εκμεταλλευτεί κανείς με χρήσιμο τρόπο, ώστε να αποκτήσει περισσότερες πληροφορίες από αυτές που έχουμε τώρα».