Επεσαν οι υπογραφές για τον αγωγό αερίου IGB

Ελλάδα και Βουλγαρία υπέγραψαν την τελική επενδυτική απόφαση για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου IBG, που θα βοηθήσει τη Σόφια να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο. 

Ο αγωγός, μήκους 180 χιλιομέτρων, αναμένεται να κατασκευαστεί από ελληνβουλγαρικό κοινοπρακτικό σχήμα στο οποίο συμμετέχει και η ιταλική Edison. 

Η κατασκευή του IGB αναμένεται να ξεκινήσει τον Οκτώβριο του 2016. Ο αγωγός αναμένεται να μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν αλλά και από ελληνικό τερματικό της Ρεβυθούσας από το 2018, όταν και αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία.

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πάνος Σκουρλέτης παραβρέθηκε στην τελετή υπογραφής της Τελικής Επενδυτικής Συμφωνίας (FID) και απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό. Οπως είπε ο υπουργός:

«Σήμερα είναι μία σημαντική μέρα για την Ελλάδα, την Βουλγαρία και την Ευρώπη, καθώς είμαστε εδώ για τη λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης για το διασυνδετήριο Ελληνοβουλγαρικό αγωγό IGB. Ο δρόμος των διαπραγματεύσεων μεταξύ των εταιρειών ολοκληρώθηκε με την έγκριση του Συμφώνου Ανάπτυξης Έργου (PDA) και το έργο βαδίζει προς την υλοποίησή του.

Η Ελλάδα ήδη μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο για τα Βαλκάνια και σε αυτό συνεισφέρουν τα δύο μεγάλα έργα κατασκευής αγωγών φυσικού αερίου, ο TAP και ο IGB - που ύστερα από μακρές διαπραγματεύσεις παίρνουν το δρόμο της υλοποίησης - αλλά και το νέο terminal LNG στην Αλεξανδρούπολη, που θα αποτελέσει μία νέα ενεργειακή πύλη και θα διασφαλίσει νέες ποσότητες φυσικού αερίου για την τροφοδοσία της ελληνικής και της περιφερειακής αγοράς.

Ο IGB είναι ένα έργο στρατηγικής γεωπολιτικής σημασίας με πολλαπλά οφέλη για τις χώρες μας, καθώς συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αύξηση της ενεργειακής ασφάλειας και την ολοκλήρωση της αγοράς ενέργειας.

Ο Ελληνοβουλγαρικός αγωγός θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας αλλά και στη δημιουργία εναλλακτικών οδών, μέσω του Κάθετου διαδρόμου, για την προμήθεια φυσικού αερίου στις χώρες της Νοτιοανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.

Είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα λυθεί το θέμα της βιωσιμότητας του IGB, ώστε, σύμφωνα με το ισχύον χρονοδιάγραμμα να ξεκινήσει η κατασκευή του κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2016, και μετά από 2 έτη, στα τέλη του δεύτερου εξαμήνου του 2018, να τεθεί ο αγωγός σε λειτουργία.

Σήμερα αποδεικνύεται ότι, η ισχυρή πολιτική βούληση σε συνδυασμό με την αγαστή συνεργασία των εταιρειών μπορούν να οδηγήσουν στη δημιουργία στρατηγικών διασυνοριακών έργων, εμβαθύνοντας τις σχέσεις των χωρών μας και ενισχύοντας σημαντικά την περιφερειακή συνεργασία.»

Νωρίτερα, το Euro2day.gr μετέδιδε:

Με διαδικασίες εξπρές θα διεξαχθεί το νέο market test για τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό φυσικού αερίου IGB, για την κατασκευή του οποίου ανακοινώνεται σήμερα στη Σόφια και με την παρουσία υπουργών (ο Πάνος Σκουρλέτης από την Ελλάδα) η λήψη της επενδυτικής απόφασης (Final Investment Decision).

Η διαδικασία αυτή είναι υποχρεωτική προκειμένου να διαφανεί εάν υπάρχει ενδιαφέρον επενδυτών για δέσμευση χωρητικότητας και έτσι να μπορεί να δικαιολογηθεί το αίτημα της εταιρείας του αγωγού για εξαίρεση από τις διατάξεις της οδηγίας 2009/73 (άρθρο 36), ώστε οι όροι πρόσβασης (τέλη κ.λπ.) να ορίζονται από την ίδια την εταιρεία και όχι από τις Ρυθμιστικές Αρχές.

Στην έγκριση της ΡΑΕ για τους όρους διενέργειας του market test ορίζεται ότι η πρώτη φάση του, δηλαδή η εκδήλωση (μη δεσμευτικού) ενδιαφέροντος, θα πρέπει να ολοκληρωθεί στις 29 Φεβρουαρίου 2016, για να ακολουθήσει στη συνέχεια η φάση κατάθεσης δεσμευτικών προσφορών.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι το χρονικό διάστημα μεταξύ Μαΐου 2013 και Σεπτεμβρίου 2014 ολοκληρώθηκε το πρώτο market test για τον αγωγό, χωρίς όμως ικανοποιητικά αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, από τα 3 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου που είναι η αρχική ετήσια μεταφορική δυναμικότητα του αγωγού, σύμφωνα με πληροφορίες, δεσμευτικό ενδιαφέρον εκδηλώθηκε μόνο για περίπου 1,2 δισ. κυβικά μέτρα.

Ωστόσο, δεδομένης της μεγάλης σημασίας που δίνει στον ρόλο του αγωγού η ΕΕ για την αναβάθμιση της ασφάλειας εφοδιασμού των κρατών της περιοχής, συμφωνήθηκε η προώθηση του έργου και η λήψη της τελικής επενδυτικής απόφασης, έστω και υπό όρους, προκειμένου να δοθεί το κατάλληλο σήμα στην αγορά. Παράλληλα δε, να «τρέξει» το δεύτερο market test στο οποίο, σε αντίθεση με το πρώτο, θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής, δηλαδή δέσμευσης χωρητικότητας, και οι Διαχειριστές των Εθνικών Συστημάτων Μεταφοράς Φ.Α. (TSO'S), όπως ο ΔΕΣΦΑ για την Ελλάδα, η Bulgartransgaz για τη Βουλγαρία, η αντίστοιχη εταιρεία της Ρουμανίας κ.λπ. Έτσι θεωρείται ότι η δέσμευση χωρητικότητας θα ξεπεράσει έστω και λίγο τα 2 δισ. κυβικά μέτρα, που θεωρείται το κρίσιμο μέγεθος για τη βιωσιμότητα του αγωγού.

Με βάση τα προκαταρκτικά στοιχεία για τη συγκεκριμένη επένδυση, το συνολικό της ύψος υπολογίζεται σε 240 εκατομμύρια ευρώ (220 εκατομμύρια το κατασκευαστικό), ενώ το ετήσιο λειτουργικό της κόστος σε 4,5 εκατομμύρια ευρώ. Λόγω της σημασίας του, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δεσμεύσει 45 εκατομμύρια για την οικονομική ενίσχυση του έργου. Στο εταιρικό σχήμα που θα κατασκευάσει και θα διαχειρίζεται τον αγωγό συμμετέχουν με 50% η εταιρεία Poseidon S.A. (ιταλική Edison και ελληνική ΔΕΠΑ) και με αντίστοιχο ποσοστό η κρατική βουλγαρική ΒΕΗ. Ο αγωγός θα ξεκινά από την Κομοτηνή και θα συνδεθεί είτε με τον αγωγό του ΔΕΣΦΑ, είτε και με τον αγωγό ΤΑΡ. Θα καταλήγει δε μετά από περίπου 170 χιλιόμετρα διαδρομής στη Στάρα Ζαγκόρα της Βουλγαρίας.

Βασικός ρόλος του αγωγού είναι η τροφοδοσία της Βουλγαρίας με αέριο προέλευσης Αζερμπαϊτζάν, είτε με υγροποιημένο μέσω της Ρεβυθούσας, προκειμένου έτσι να σπάσει το μονοπώλιο και η σχεδόν πλήρης εξάρτηση της Βουλγαρίας από το ρωσικό αέριο της Gazprom. Αυτός είναι ο λόγος που για την κατασκευή του αγωγού ενδιαφερόταν ιδιαίτερα το State Department των ΗΠΑ, οι αξιωματούχοι του οποίου έθεταν το θέμα σε κάθε επίσκεψή τους στην Ελλάδα.

Πάντως ασχέτως της εξέλιξης με τον αγωγό, αυτό που αναμένουν πρωτίστως οι καταναλωτές στην Ελλάδα είναι να «ανοίξει» το δίκτυο της Βουλγαρίας, η χωρητικότητα του οποίου παραμένει δεσμευμένη από τη ρωσική Gazprom και έτσι δεν μπορούν να το αξιοποιήσουν ελληνικές βιομηχανίες για εισαγωγές φθηνού αερίου από την Κεντρική Ευρώπη. Τέλος, να σημειωθεί ότι για το θέμα αυτό, δηλαδή για τον ρόλο των βουλγαρικών κρατικών εταιρειών και της Gazprom, ξεκίνησε έρευνα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.