Υποχρεωτικοί οι έξυπνοι μετρητές και θερμιδομετρητές από το 2016

Σειρά παρεμβάσεων σε κεντρικό επίπεδο και σε επίπεδο τελικών καταναλωτών, προβλέπει το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με στόχο τη μείωση της κατανάλωσης.

Ειδικότερα, το νομοσχέδιο προβλέπει τον ορισμό εθνικού στόχου ενεργειακής απόδοσης, ο οποίος θα καθορίζεται με υπουργική απόφαση, όπως επίσης και την εκπόνηση Εθνικών Σχεδίων Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης (ΕΣΔΕΑ) κατόπιν συνεργασίας με συναρμόδια υπουργεία και φορείς.

Στο πλαίσιο αυτό, το Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση κάθε χρόνο να ανακαινίζει το 3% του συνολικού εμβαδού ιδιόκτητων κτιρίων της κεντρικής δημόσιας διοίκησης προκειμένου να εκπληρωθούν τουλάχιστον οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης. Το ποσοστό αυτό υπολογίζεται επί του συνολικού εμβαδού των κτιρίων με συνολικό ωφέλιμο εμβαδόν δαπέδου μεγαλύτερο από 250 τ.μ. και εφόσον δεν πληρούν τις απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης που έχουν τεθεί κατ' εφαρμογή του άρθρου 4 του ν. 4122/2013.

Ιδιαίτερη μέριμνα λαμβάνεται για τις προμήθειες του Δημοσίου, ώστε τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που αγοράζονται, να πληρούν τις προδιαγραφές ενεργειακής απόδοσης. Επίσης, αναφορικά με την ενημέρωση του κοινού, το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε συνεργασία με τα κατά περίπτωση συναρμόδια υπουργεία ενθαρρύνει την εκπόνηση:

* προγραμμάτων για την ενημέρωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων-ΜΜΕ με συγκεκριμένα παραδείγματα και βέλτιστες πρακτικές, για τα συστήματα ενεργειακής διαχείρισης στις επιχειρήσεις τους και το όφελος από την υιοθέτησή τους,

* προγραμμάτων για την ευαισθητοποίηση των νοικοκυριών, μέσω κατάλληλων συμβουλευτικών υπηρεσιών, ως προς τα πλεονεκτήματα των ελέγχων αυτών

* εκπαιδευτικών προγραμμάτων κατάρτισης για τους ενεργειακούς ελεγκτές προκειμένου να διευκολύνεται η αριθμητική επάρκεια των εμπειρογνωμόνων.

Ακόμη, οι επιχειρήσεις που δεν είναι ΜΜΕ υποχρεούνται να υποβάλλονται σε ενεργειακό έλεγχο διεξαγόμενο από ενεργειακούς ελεγκτές μέσα σε ένα χρόνο από την έναρξη ισχύος του νόμου, ενώ ο επανέλεγχος θα γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια.

Υποχρεώσεις προμηθευτών –διανομέων ηλεκτρικού

Ειδικές προβλέψεις έχει το νομοσχέδιο για τις υποχρεώσεις των προμηθευτών-διανομέων ηλεκτρικής ενέργειας (ΔΕΗ ή ανεξάρτητοι), έναντι των πελατών τους καταναλωτών.

Συγκεκριμένα, από την 1η Ιανουάριου 2017 θεσπίζεται καθεστώς επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης, με το οποίο εξασφαλίζεται ότι οι διανομείς ενέργειας ή και οι εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας πρέπει να πετύχουν έναν σωρευτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας στην τελική χρήση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθορίζεται ο κατάλογος των υπόχρεων μερών, ο ακριβής επιμερισμός του στόχου στα υπόχρεα μέρη, οι διαδικασίες που απαιτούνται νια την υλοποίηση των καθεστώτων επιβολής, το σύστημα μέτρησης, ελέγχου και επαλήθευσης των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης που εφαρμόζουν τα υπόχρεα μέρη, με βάση το οποίο εξακριβώνεται τουλάχιστον ένα στατιστικά σημαντικό ποσοστό και αντιπροσωπευτικό δείγμα τους, καθώς και κάθε σχετικό θέμα.

Μετρητές

Με άλλη πρόβλεψη του νομοσχεδίου, οι διαχειριστές των δικτύων είναι υποχρεωμένοι από την 1η Ιανουαρίου 2016 να αντικαθιστούν τους αναλογικούς μετρητές με ψηφιακούς-έξυπνους μετρητές, όταν αυτοί εγκαθίστανται για πρώτη φορά, ή όταν γίνεται ριζική ανακαίνιση στο κτίριο. Έτσι, ο ΔΕΔΔΗΕ που έχει την αρμοδιότητα για τους μετρητές, θα πρέπει να εφαρμόζει τη διάταξη του νομοσχέδιου, όταν αυτό αποτελέσει νόμο, πριν ακόμη εφαρμοστεί το πρόγραμμα αντικατάστασης του συνόλου των μετρητών και ενώ ο διαγωνισμός για την πιλοτική εφαρμογή τους, βρίσκεται σε αρχική φάση ακόμη.

Πάντως το νομοσχέδιο αυτό και εφόσον δεν υποστεί προσαρμογές, εισάγει την υποχρεωτική εγκατάσταση θερμιδομετρητών σε διαμερίσματα πολυκατοικιών που έχουν κεντρική θέρμανση και εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό, μετρητών θερμότητας σε κάθε θερμαντικό σώμα. Όπως αναφέρει συγκεκριμένα, σε πολυκατοικίες όπου η θέρμανση παρέχεται από κεντρική πηγή εγκαθίστανται ατομικοί μετρητές κατανάλωσης έως την 31η Δεκεμβρίου 2016 για τη μέτρηση της κατανάλωσης για θέρμανση ή για ζεστό νερό σε κάθε μονάδα, εφόσον αυτό είναι τεχνικά εφικτό και οικονομικώς αποδοτικό.

Αν η χρήση ατομικών μετρητών δεν είναι τεχνικά εφικτή ή οικονομικώς αποδοτική, για τη μέτρηση της θερμότητας, πρέπει να χρησιμοποιούνται ατομικοί κατανεμητές κόστους θερμότητας για τη μέτρηση της κατανάλωσης θερμότητας σε κάθε θερμαντικό σώμα, εκτός εάν η εγκατάσταση των εν λόγω κατανεμητών κόστους θερμότητας δεν είναι οικονομικώς αποδοτική. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι δυνατόν να αναζητούνται εναλλακτικές, οικονομικώς αποδοτικές μέθοδοι για τη μέτρηση της κατανάλωσης θερμότητας.

Επίσης, με κοινή απόφαση των αρμόδιων υπουργών, μπορεί να καθορίζονται περαιτέρω κανόνες για την κατανομή του κόστους της κατανάλωσης θερμότητας ή ζεστού νερού στις περιπτώσεις πολυκατοικιών ή κτιρίων πολλαπλών χρήσεων με κοινόχρηστα συστήματα ψύξης ή θέρμανσης, για να διασφαλίζουν τη διαφάνεια και την ακρίβεια του καταμερισμού της ατομικής κατανάλωσης. Μάλιστα ορίζει ότι οι δαπάνες για την εγκατάσταση των μετρητών αυτών, μπορεί να θεωρηθούν επιλέξιμες για τους τελικούς καταναλωτές στο πλαίσιο υλοποίησης συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων ή άλλων μέτρων πολιτικής.