Σάλλας: Μεγάλο λάθος οι πλειστηριασμοί α' κατοικίας

Παρέμβαση στις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους θεσμούς για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας κάνει ο επικεφαλής της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλης Σάλλας.

Παράλληλα, τονίζει ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον ξένων θεσμικών για συμμετοχή στην αύξηση κεφαλαίου της τράπεζας, προσθέτοντας ότι θα υπερκαλυφθεί η απαιτούμενη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.

Ειδικότερα, απαντώντας σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις σχετικά με το μείζον θέμα των πλειστηριασμών α' κατοικίας αλλά και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ο Πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλης Σάλλας δήλωσε τα εξής:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι πιστεύετε για το θέμα που έχει προκύψει με τα κόκκινα δάνεια και ιδιαίτερα για τους πλειστηριασμούς της α' κατοικίας; Λέγεται ότι πίσω από την τρόικα υπάρχουν πιέσεις των τραπεζών.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μεγάλο λάθος. Οι τράπεζες θα έχουν εξαιρετικά υψηλό κόστος εφαρμόζοντας τη διαδικασία των πλειστηριασμών και μάλιστα στις σημερινές, πολύ χαμηλές τιμές των ακινήτων. Πέραν του γεγονότος ότι αυτό αποτελεί μία μεγάλη κοινωνική αδικία, προκαλεί και ζημία στις τράπεζες. Αν όλα αυτά τα δεκάδες χιλιάδες ακίνητα περιέλθουν στις τράπεζες, θα εκμηδενιστεί η αξία τους. Κόστη συντήρησης, φύλαξης κ.λπ.

Για να μην πάμε όμως στο άλλο άκρο, θα μπορούσε όσο διαρκεί η κρίση, ακόμα και αυτοί που έχουν εισοδήματα κάτω από ένα ορισμένο ύψος, να πληρώνουν κάτι μικρό και συμβολικό, πάντοτε μιλώντας για την α' κατοικία. Ας πούμε 1,2% επί του υπολοίπου του δανείου μπορεί να καταβάλλεται, για να υπάρχει δίκαιη αντιμετώπιση έναντι εκείνων που νοικιάζουν σπίτια από ιδιώτες και βρίσκονται ενδεχομένως στην ίδια ή χειρότερη εισοδηματική ή περιουσιακή κατάσταση.

Έτσι, αν το υπόλοιπο δανείου κάποιου σήμερα είναι ας πούμε 100.000€, ποσό που είναι πάνω από τον μέσο όρο δανείου των δανειοληπτών α' κατοικίας, θα επιβαρύνεται το πολύ με 1.200€ τον χρόνο ή με 100€ τον μήνα, υποκαθιστώντας το όποιο επιτόκιο, με παράλληλη αναστολή των δόσεων του κεφαλαίου. Παράλληλα, με την πρόταση αυτή θα αποκατασταθεί μίας μορφής κοινωνική δικαιοσύνη, έναντι όσων δεν έχουν κατοικία και πληρώνουν ενοίκιο, καθώς επίσης και έναντι των συνεπών δανειοληπτών, που αισθάνονται ιδιαίτερα αδικημένοι.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δηλαδή είστε κατά των πλειστηριασμών α' κατοικίας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αναμφισβήτητα ναι, για οικονομικούς αλλά και για κοινωνικούς λόγους. Η έναρξη διαδικασίας πλειστηριασμών στην α' κατοικία καταλήγει να είναι σε βάρος των τραπεζών. Η συμβολική καταβολή όμως ενός μικρού ποσού όπως είπα που μπορεί να γίνεται με παρακράτηση από μισθό, σύνταξη, επίδομα κ.λπ. είναι δίκαιη και αντικειμενική. Είμαι απόλυτα αντίθετος να στερηθούν τα σπίτια τους βιοπαλαιστές, μικροσυνταξιούχοι και άνεργοι, και να επωμισθούν ένα τέτοιο βάρος, ηθικό και οικονομικό, οι τράπεζες.

Γίνεται, όπως γνωρίζετε, πολύς λόγος και για το ύψος των αξιών των κατοικιών, αν είναι στις 120.000 ή στις 250.000, που θα πρέπει να απαλλάσσονται από πλειστηριασμούς. Το σημερινό ύψος κάθε δανείου αυτής της κατηγορίας είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία κάτω από 100.000€, ανεξάρτητα από την αξία του σπιτιού ή του αρχικού ύψους του δανείου. Πιστεύω πως το όριο που είχε υιοθετηθεί στο παρελθόν, ως αξία σπιτιού, δεν έχει νόημα ν'αλλάξει, πρέπει να παραμείνει το ίδιο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τότε γιατί αυτή η επιμονή από την πλευρά των θεσμών;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πιστεύω ότι επιδίωξή τους είναι ο περιορισμός του «ηθικού κινδύνου» (moral hazard). Αλλά σας λέω με βεβαιότητα ότι τα στεγαστικά δάνεια έχουν το μικρότερο πρόβλημα, σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με το άλλο επίκαιρο ζήτημα της περιόδου, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται το θέμα για την Τράπεζα Πειραιώς;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Τράπεζα Πειραιώς, εδώ και αρκετές εβδομάδες έχει ξεκινήσει επικοινωνία με σημαντικό αριθμό διεθνών θεσμικών επενδυτών, οι οποίοι έχουν αξιολογήσει σε βάθος τη χρηματοοικονομική θέση της τράπεζας και τις προοπτικές της. Όπως διαπιστώνεται από τη Διοίκηση της Τράπεζας, έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον από πολλούς ξένους θεσμικούς επενδυτές για τη συμμετοχή τους στην επικείμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.

Με δεδομένο το ισχυρό αυτό ενδιαφέρον, υπάρχει βάσιμη αισιοδοξία ότι θα υπερκαλυφθεί η απαιτούμενη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, στις όποιες κεφαλαιακές ανάγκες προκύψουν με βάση το βασικό σενάριο του stress test.