Επιστολή Μίχαλου στους θεσμούς για αλλαγές υφεσιακών μέτρων

Ο κ. Μίχαλος επισημαίνει στην επιστολή του την αναγκαιότητα να υπάρξουν διορθώσεις στη νέα συμφωνία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στα δημοσιονομικά και τα φορολογικά μέτρα.

Ο πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ απέστειλε στους επικεφαλής των θεσμών και τη μελέτη των Επιμελητηρίων, την οποία ήδη έχει παραδώσει προς αξιοποίηση στους πολιτικούς αρχηγούς όλων των κομμάτων.

Ακόμη, ο κ. Μίχαλος προσκάλεσε και τους τέσσερις επικεφαλείς των ευρωπαϊκών θεσμών στην Ελλάδα προκειμένου να ακούσουν από κοντά τις θέσεις και τις απόψεις του επιχειρηματικού κόσμου.

Σύμφωνα με τη μελέτη του ΕΒΕΑ:

1. Σύνοψη προτάσεων δημοσιονομικής πολιτικής

Για το σκέλος των δημοσίων δαπανών προτείνονται τα εξής:

• Εις βάθος διερεύνηση της σκοπιμότητας και της αποτελεσματικότητας όλων των φορέων του δημοσίου και εκτεταμένες συγχωνεύσεις και καταργήσεις.

• Ριζική αναδιάρθρωση του πλαισίου λειτουργίας δημόσιας διοίκησης, με την ένταξη όλων των υπαλλήλων πρωτευόντως σε κλάδους. Στη βάση αυτή οι υπάλληλοι ανήκουν στους κλάδους τους και αμείβονται με το αποκλειστικό μισθολόγιο του κλάδου τους και όχι από τον φορέα στον οποίο υπηρετούν. Η κινητικότητα είναι πλήρης μεταξύ των φορέων και περιορισμένη μεταξύ κλάδων, ενώ καταργούνται όλα τα επιδόματα, προσωπικές διαφορές κ.λπ.

• Αναθεώρηση του συστήματος χρηματοδότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με αποδέσμευσή της από τον φόρο εισοδήματος και τον ΦΠΑ και της απόδοσης φόρων με γεωγραφικό χαρακτήρα (π.χ. φόρος ακινήτων, τέλη κυκλοφορίας).

• Αναθεώρηση της πρακτικής των δεσμευμένων πόρων υπέρ τρίτων προς την κατεύθυνση της κατάργησής τους και, όπου υφίσταται πραγματικός λόγος, αντικατάστασής τους με άμεσες δαπάνες.

• Σημαντικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, με πλήρη διαχωρισμό των κλάδων σύνταξης και υγείας, πραγματική διοικητική και οικονομική ενοποίηση των ταμείων κύριας ασφάλισης, δημιουργία διακριτού δεύτερου πυλώνα με τον μετασχηματισμό των επικουρικών ταμείων σε ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης και αποδέσμευσή τους από τον δημόσιο τομέα. Επίσης, σημαντική απλοποίηση του συστήματος εισφορών της κύριας ασφάλισης και επιμήκυνση του εργασιακού βίου.

Για τη φορολογία προτείνονται τα εξής:

• Ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης της φορολογίας εισοδήματος με εξορθολογισμό και ευθυγράμμιση των φορολογικών συντελεστών. Προτείνεται να υπάρχουν μόνο δύο συντελεστές, 22% και 33%, για όλα τα είδη εισοδημάτων ανεξαρτήτως ιδιότητας ή νομικής μορφής της φορολογούμενης μονάδας.

• Διατήρηση του κύριου ΕΝΦΙΑ (και κατάργηση του συμπληρωματικού) με μεταφορά του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

• Καμία παραμετρική αλλαγή στην έμμεση φορολογία και διεύρυνση της φορολογικής βάσης με την κατάργηση φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων. Βελτίωση της εισπραξιμότητας, με υψηλότερη διεισδυτικότητα του πλαστικού χρήματος και της άμεσης ηλεκτρονικής είσπραξης του ΦΠΑ.

2. Ποσοτικές επιπτώσεις/εκτιμήσεις από άμεση υιοθέτηση προτάσεων

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά από τη συμφωνία (Σύνοδος Κορυφής 12-7-2015), είναι εμφανής η ανισορροπία μεταξύ εσόδων και δαπανών αφού η έμφαση έχει δοθεί αποκλειστικά και μόνο στο σκέλος των εσόδων.

Έτσι, προβλέπεται να εισπραχθούν σε ετήσια βάση τα εξής επιπλέον έσοδα:

Με βάση τα πορίσματα της μελέτης, είναι σαφές ότι, (α) τόσο η δημοσιονομική όσο και (β) η αναπτυξιακή προσπάθεια πρέπει να είναι πολύ έντονες καθώς και επαρκώς εμπροσθοβαρείς, καθώς και ότι (γ) το φορολογικό σύστημα, εν γένει, θα πρέπει να αναπροσανατολιστεί σε μείωση της έμμεσης φορολογίας και έμφαση στην άμεση.

Με τα μεγέθη στα δεδομένα επίπεδα, η ενδεδειγμένη προσέγγιση είναι η υιοθέτηση προτάσεων που σε καμία περίπτωση δεν αφορούν αυξήσεις φορολογικών συντελεστών και οριζόντιες μειώσεις δαπανών.

Κατά συνέπεια,

1. Στο πεδίο της φορολογίας προκρίνεται η διεύρυνση των φορολογικών βάσεων, με μείωση συντελεστών και παράλληλη εντατικοποίηση της προσπάθειας για τη βελτίωση της εισπραξιμότητας.

2. Στο πεδίο των δαπανών ενδείκνυται ο εξορθολογισμός τους με βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

3. Στο πεδίο της μείωσης του λόγου χρέους/ΑΕΠ απαιτείται (i) η προσεκτική επιλογή ενός αποτελεσματικού μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής για τη μόνιμη επαναφορά των πρωτογενών αποτελεσμάτων σε πλεονασματική θέση, (ii) η υλοποίηση ενός εκτεταμένου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης των δημοσίων περιουσιακών στοιχείων, (iii) η παραγωγική ανασυγκρότηση και (iv) οι διαρθρωτικές αλλαγές σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με στόχο την αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης του πραγματικού ΑΕΠ.

Έτσι, σε πρώτη φάση και σε ετήσια βάση, αντί των προβλεπόμενων εισπρακτικών μέτρων μπορούμε να έχουμε:

Α. Καταργήσεις

Β. Υποκαταστάσεις

Στις παραπάνω άμεσα υλοποιήσιμες παρεμβάσεις δεν συμπεριλαμβάνονται ρήτρες θετικής βελτίωσης που θα προκύψουν από έσοδα (άνω των 1.700 εκατ.) από:

• την οργανωμένη αντιμετώπιση του παραεμπορίου (σύμφωνα με την εμπεριστατωμένη πρόταση που από καιρού έχει κατατεθεί από το ΕΒΕΑ) – (ετήσιος ελάχιστος στόχος 250 εκατ.),

• την οργανωμένη αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου οινοπνευματωδών, καπνικών και καυσίμων – (ετήσιος ελάχιστος στόχος 250 εκατ.),

• αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση δημοσίων περιουσιακών στοιχείων – (ετήσιος στόχος άνω των 700 εκατ.),

• διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τις παρεμβάσεις που περιγράφονται στη μελέτη. Για την ποσοτικοποίηση και τη στοχοθεσία τους χρειάζονται ειδικές μελέτες εξειδίκευσης (λ.χ. νέα μισθολόγια, επαγγελματικά ταμεία, πόροι υπέρ τρίτων, χρηματοδότηση ΟΤΑ κοκ.) – (ετήσιος στόχος άνω των 500 εκατ.),

• «αλληλεπιδράσεις» που θα προκύψουν από την εξυγίανση και την επιστροφή στην κανονικότητα του χρηματοπιστωτικού τομέα μετά την ανακεφαλαιοποίησή του, την ενίσχυση του ανταγωνισμού για τη δημιουργία νέων εισοδημάτων, την άρση των πάσης φύσεως εμποδίων για την επιχειρηματικότητα (με την υιοθέτηση μέτρων λ.χ. τύπου εργαλειοθήκης ΟΟΣΑ), με στόχο την οικονομική μεγέθυνση και τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό της λειτουργίας της οικονομικής δραστηριότητας και της αγοράς.