«Λεφτά... θα βρεθούν» λένε οι επιχειρηματίες

Την έντονη δυσφορία του επιχειρηματικού κόσμου έχει προκαλέσει η πολύμηνη παράταση της οικονομικής αβεβαιότητας στη χώρα.

«Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν καταλάβει ότι πρέπει να δουλέψουν εξυπνότερα και γρηγορότερα και όχι να αναλώνονται σε ατέρμονες συζητήσεις που σπάνια οδηγούν σε ουσιαστικό αποτέλεσμα» δηλώνει στο Euro2day.gr βασικός μέτοχος εισηγμένης εταιρείας.

Γενικότερα, η πλειονότητα των επιχειρηματιών προτιμά μια -έστω και «δύσκολη»- συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές της από τη ρήξη, πιστεύοντας ότι μέσα από συστηματική δουλειά, η κυβέρνηση και οι εταιρείες θα μπορούσαν να οδηγήσουν την οικονομία σε ένα κανάλι διατηρήσιμης ανάπτυξης.

Χαρακτηριστική άλλωστε είναι και η θέση του προέδρου του ΣΕΒ Θεόδωρου Φέσσα, ότι πρέπει να υπάρξει συμφωνία της Ελλάδας με τους Ευρωπαίους εταίρους της και αν τελικά επιτευχθεί, τότε πιθανολογείται εκτίναξη της αγοράς, καθώς με την κατάλληλη διαχείριση η οικονομία μπορεί να οδηγηθεί σε σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος της εισηγμένης Ευρωσύμβουλοι Στάθης Ταυρίδης, αναφέρθηκε στο ζήτημα της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων:

«Η Ελλάδα ήδη από το 2014 βρίσκεται σε ένα νέο πρόγραμμα που φτάνει έως και το 2020. Και όμως, μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν έχει απορροφηθεί ούτε 1 ευρώ, αλλά καταφέραμε να χάσουμε και κάποια σημαντικά ποσά από το προηγούμενο πρόγραμμα.

Όταν λοιπόν ακούω για διάφορα δημοσιονομικά κενά από τους πολιτικούς που πρέπει να καλυφθούν από αυξημένες φορολογίες, σκέφτομαι τα εξής. Αν μέσα στη διετία 2014-2015 είχαμε καταφέρει να απορροφήσουμε 3-4 δισ. ευρώ περισσότερα κοινοτικά κονδύλια, μόνο από τον ΦΠΑ το δημόσιο θα είχε εισπράξει 700-900 εκατ. ευρώ παραπάνω, πέρα από την πρόσθετη φορολογία εισοδήματος και τα λιγότερα επιδόματα ανεργίας που θα κατέβαλλε. Και δεν μιλάμε για δανεικά που οι Ευρωπαίοι θα μας τα ζητήσουν πίσω με τόκο, αλλά για λεφτά που μας χαρίζονται».

Προς την ίδια κατεύθυνση, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδας (ΣΕΠΕ) Αναστάσιος Τζήκας διαμηνύει: «Η χώρα θα πρέπει να επενδύσει στις νέες τεχνολογίες αν θέλει να ξεπεράσει την κρίση καθώς οι νέες τεχνολογίες συμβάλλουν τα μέγιστα σε τομείς όπως η ανταγωνιστικότητα, η διαφάνεια, η παραγωγικότητα και ο έλεγχος των δαπανών στο δημόσιο. Ενδεικτικά μάλιστα ανέφερε ότι εάν οι νέες τεχνολογίες είχαν εφαρμοστεί από το παρελθόν τότε η φοροδιαφυγή θα ήταν πολύ χαμηλότερη και σήμερα το δημόσιο χρέος θα ήταν τουλάχιστον το μισό!».

Προς την ίδια κατεύθυνση είναι και άλλη επισήμανση του ΣΕΠΕ, σύμφωνα με την οποία, μόνο από την υιοθέτηση της ψηφιακής υπογραφής στο δημόσιο θα μπορούσε να προκύψει ετήσια εξοικονόμηση κόστους της τάξεως των 380 εκατ. ευρώ. Ή ακόμη πως αύξηση κατά 100% στη διάδοση των ανοιχτών δεδομένων στην Ελλάδα, θα οδηγούσε σε σημαντική βελτίωση της διεθνούς κατάταξης της χώρας κατά 25 θέσεις σε όρους ανταγωνιστικότητας (από την 56η στην 31η) και κατά 33 θέσεις σε όρους διαφάνειας (από την 80ή στην 47η) καθώς επίσης και στη δημιουργία 6.332 νέων επιχειρήσεων.

Επίσης, πολλά στελέχη επιχειρήσεων από το χώρο του χονδρικού και του λιανικού εμπορίου υποστηρίζουν πως στην περίπτωση μιας συμφωνίας Ελλάδας-Ευρωπαίων που θα μειώσει το βαθμό αβεβαιότητας, θα δούμε επιπλέον κίνηση στην αγορά και τόνωση της οικονομίας μόνο και μόνο λόγω της βελτιωμένης ψυχολογίας.

Άλλωστε, γνωστοί παράγοντες της αγοράς (ενδεικτικά αναφέρουμε τον διευθύνοντα σύμβουλο του ομίλου Fourlis Αναστάσιο Πεταλά, ή τον πρόεδρο της Ηλεκτρονικής Γιάννη Στρούτση) έχουν επισημάνει αρκετές φορές πως η εγχώρια κατανάλωση σε τομείς όπως τα έπιπλα και ο οικιακός εξοπλισμός είναι πολύ χαμηλότερη ακόμη και σε σύγκριση με το μειωμένο ΑΕΠ της χώρας και το χάσμα αυτό θα μπορούσε σταδιακά να περιοριστεί αν υπήρχε βελτίωση στην ψυχολογία και στη ρευστότητα.

Από την άλλη πλευρά βέβαια, όλοι αντιλαμβάνονται πως μια συμφωνία που θα περιλαμβάνει νέους μεγάλους φόρους και πρόσθετες περικοπές δαπανών, δεν μπορεί παρά να φρενάρει τη ζήτηση, ωστόσο ελπίζουν πως οι όποιες απώλειες -υπό προϋποθέσεις- θα μπορούσαν να ανακτηθούν αρκετά γρήγορα λόγω της επιστροφής της οικονομίας σε κανονικούς ρυθμούς.

Σε κάθε περίπτωση, μεγάλο ρόλο θα παίξει το κατά πόσον το περιεχόμενο της συμφωνίας και ο βαθμός αποδοχής του (ή έστω ανοχής του) από το πολιτικό σύστημα της χώρας, θα μειώσει τον κίνδυνο και θα επαναφέρει την οικονομία σε κατάσταση σταθερότητας.